Jestem już zmęczona wychowywaniem i prowadzeniem domu...

[Otka]

sama pisze, że od czasu do czasu odwiedza ją teściowa to niech dziewczyna wykorzysta okazję i się na te 2-3 godzinki wyrwie do miasta jeżeli teściowa się zgodzi, po za tym może mąż jej ma rodzeństwo w tej samej wsi.... Mosiu sama wiesz że są rozwiązania tylko trzeba chcieć

[mosia]

Otka

mosiu każda z nas podsuneła kilka rozwiązań ale źle fakt nie mam dzieci swoich, ale jaki pisałam mam zarówno dzieciate rodzeństwo jak i znajomych którzy od najblizszej rodziny są po 500 km i mają róże sytuacje finansowe i radzą sobie

ale ja to rozumiem!!!

chodzi mi o to, żeby gotice doradzić skoro sama sobie nie radzi
a nie mówić, że nie chce, nie ma chęci i w ogóle jest ble

[mosia]

Otka

sama pisze, że od czasu do czasu odwiedza ją teściowa to niech dziewczyna wykorzysta okazję i się na te 2-3 godzinki wyrwie do miasta jeżeli teściowa się zgodzi, po za tym może mąż jej ma rodzeństwo w tej samej wsi.... Mosiu sama wiesz że są rozwiązania tylko trzeba chcieć

wiem wiem

ale tak na marginesie powiem ci, że ja bym Marcela z teściową sam na sam nie zostawiła, ale to tak na marginesie, bo nie o to tu chodzi - wszystko zależy od teściowej

[Otka]

Mosiu co byś nie wymysliła zostaje przez gotikę storpedowane przecież do cholery jasnej istnieje takie coś jak rower doczepia fotelik i może z dzieckiem pojeździć na rowerze. Każdy jeden pomysł każdej z nas jest zły i beeeeeeeeeeeeeee bo jej mąż jej nie pomaga przy dzieciątku............................moja siostra i koleżanki już dawno powinny sie rozwieść bo szwagier pracuje po 16 godzin, koleżanki mąż pracuje w Irlandii a ona jest z 2 maluśkich bliźniaków SAMA mają 8 miesięcy

[mili17199]

Ale skoro na wsi mieszkają tylko staruszki ale pewnie mają dzieci lub wnuki w podobnym wieku. Może któreś z nich potrzebna jest pomoc bo jest chora a ty spędziłabyś miło czas.

[Gość Helena]

Niewspolczulam,ne poglaskalam....czyli zero checi pomocy, czy tam zrozumienia problemu
jasne....

[Gość curry]

mosia

Otka

mosiu każda z nas podsuneła kilka rozwiązań ale źle fakt nie mam dzieci swoich, ale jaki pisałam mam zarówno dzieciate rodzeństwo jak i znajomych którzy od najblizszej rodziny są po 500 km i mają róże sytuacje finansowe i radzą sobie

ale ja to rozumiem!!!

chodzi mi o to, żeby gotice doradzić skoro sama sobie nie radzi
a nie mówić, że nie chce, nie ma chęci i w ogóle jest ble

Mi się wydaje, że to jest kwestia zmiany podejścia i sposobu myślenia na ten temat przez autorkę. I nasze rady generalnie to jedno, a drugie to, że żeby coś zmienić trzeba być do tego zmotywowanym. I dziewczyny próbowały autorkę namówić do zmiany postawy, a nie pisały, że jest ble. Sama wiesz, że trochę optymizmu i chęci zawsze pomaga.

[mosia]

Helena

Niewspolczulam,ne poglaskalam....czyli zero checi pomocy, czy tam zrozumienia problemu
jasne....

ja pierdzielę
nikt ci głaskać nie każe

ale to co chciałaś jej przekazać można było zrobić w troszkę delikatniejszy sposób, i tyle

[mosia]

dobra, wpadnę potem bo uczennica przyszła

[Otka]

Mosia jesteście z jednego województwa, może byście dały rade się spotkać

[Gość IWA23]

Otka

Mosia jesteście z jednego województwa, może byście dały rade się spotkać

Mosia już jej proponowała tzn pytała skąd dokładnie jest bo by mogły się spotkać

[Gość Helena]

Mosia, nie przesadzaj;)

[Gość IWA23]

Gotika tu masz linka do świętokrzyskie mamusie,zobacz jak ich dużo,a nuż znajdziesz znajomości i jak tylko będzie ciepło będziecie się spotykać,jeszcze może wyjdzie że tam pisze twoja sąsiadka :):)
http://parenting.pl/swietokrzyskie/325-swietokrzyskie-mamusie-1113.html

[mosia]

IWA23

Gotika tu masz linka do świętokrzyskie mamusie,zobacz jak ich dużo,a nuż znajdziesz znajomości i jak tylko będzie ciepło będziecie się spotykać,jeszcze może wyjdzie że tam pisze twoja sąsiadka :):)
http://parenting.pl/swietokrzyskie/325-swietokrzyskie-mamusie-1113.html

no właśnie, zapraszamy

Helena

Mosia, nie przesadzaj;)

i vice versa

[mosia]

IWA23

Otka

Mosia jesteście z jednego województwa, może byście dały rade się spotkać

Mosia już jej proponowała tzn pytała skąd dokładnie jest bo by mogły się spotkać

niestety, bez odzewu

[Otka]

Noo właśnie

[mosia]

Otka

Noo właśnie

może jeszcze napisze
zobaczymy

[mosia]

curry

mosia

Otka

mosiu każda z nas podsuneła kilka rozwiązań ale źle fakt nie mam dzieci swoich, ale jaki pisałam mam zarówno dzieciate rodzeństwo jak i znajomych którzy od najblizszej rodziny są po 500 km i mają róże sytuacje finansowe i radzą sobie

ale ja to rozumiem!!!

chodzi mi o to, żeby gotice doradzić skoro sama sobie nie radzi
a nie mówić, że nie chce, nie ma chęci i w ogóle jest ble

Mi się wydaje, że to jest kwestia zmiany podejścia i sposobu myślenia na ten temat przez autorkę. I nasze rady generalnie to jedno, a drugie to, że żeby coś zmienić trzeba być do tego zmotywowanym. I dziewczyny próbowały autorkę namówić do zmiany postawy, a nie pisały, że jest ble. Sama wiesz, że trochę optymizmu i chęci zawsze pomaga.

racja.
a co do zmiany podejścia to zgadzam się, a szczególnie ze zmianą sposobu myślenia

[Otka]

a w tym my niestety nie pomożemy tego sama musi chcieć

[mosia]

Otka

a w tym my niestety nie pomożemy tego sama musi chcieć

tak na dobrą sprawę
to, że sama musi chcieć tyczy się wszystkiego

[bejbelaczek]

Przeczytałam cały wątek i gdybym była gotiką to odebrała bym całą ta rozmowe jako atak na swoja osobe, więc nie dziwię się, że zniknęła. Ja ją rozumiiem, też mam od jakiegoś czasu dość siedzenia w domu, i tłumaczenie, ze wystarcza chęci i nastawienie- niestety nie ma tu nic do rzeczy. Mam 3 wspaniałych dzieci- tak dokładnie wspaniałych- córa w 4 klasie, syn w zerówce, najmłodsza za 2 tygodnie roczek. Mieszkam w 80 tyś miescie, mam mnóstwo koleżanek- rodzine w tym samym mieście, i też jakoś nie mam jak wyjśc z kim i gdzie... Zrezygnowałam z pracy, od ciązy siedzę w domu. Mam koleżanki pierwsza Koleżanka Iza- przyjaciółka od 11 lat - ma 14 latka z porażeniem mózgowym, miesięczną córkę i 2,5 latka- jak chcę do niej wpaść- to dzieci spią, to mała jest po szczepieniu i boi sie zarazków, to jest u niej położna- ciągle ma wymówki, 2 przyjaciółka Madzia- mieszka wioskę niedaleko mnie, przyjaciółka od dzieciństwa- jest w 23 tygodniu ciąży, ma prawo jazdy i auto- a jak ja pytam czy wpadnie- to, a to chce jej się spać, to idzie do lekarza, to jedzie do teściów a to na zakupy, a to znów idzie spać,więc czasami jak już nie wytrzymam jej wymowek- to pakuje mała i do niej jadę- ale ona wstaje o 11- wiec jade do niej przed 12, a o 13 juz musze odebrac syna z zerowki- wiec to takie siedzenie, ze zanim teraz w zimie mala rozbiore- to pije kawe na szybkiego i wychodze, nastepna przyjaciolka bratowa, z tej samej wioski (wszystkie 4 z niej jesteśmy, tylko ja i iza poszlysmy za mezami w miasto) brat w pracy do 18, bratowa w 32 tygodniu ciązy- teoretycznie ma dużo czasu- praktycznie ma fioła na punkcie wyglądu- jak nie kosmetyczka, to fryzjer, to zakupy w odziezowym, na fb dodaje tylko zdjecia nowego kolorku wlosow i fryzury- wiec odpada, 5 przyjaciolka Dagmara- z czasow podstawowki i liceum- chyb najbardzioej dostepna- mieszka 2 wioski dalej ale w przeciwnym kierunku od pozostalych- ma 4 latka i roczniaka. Pracuje po 10 godzin dziennie, odwiedzam ją zawsze jak ma wolne, o ile dzieci nie sa chore- teraz akurat jej synek- roczniak- leży w szpitalu, ma zapalenie oskrzeli i silne duszności. Wiec widzimy się raz, dwa w miesiacu. Tak więc miszkam w mieście mam koleżanki a i tak nie mam na nic czasu. Rano odprowadzam dzieci, mała zasypia o 9 spi do 12 ja w tym czasie robie pranie, sprzatanie, gotowanie i sie kapie, mala wstaj- daje jej obiad i ide po syna, wracamy zjadaja obiad- mala 2 raz- bo to lakomczych na obiadki, i przychodzi cora, zjada obiad ja w tym czasie ogarniam i robie szlaczki z synem, jak starsza konczy jesc to pomagam jej w lekcjach, klade mala spac, zbieram jej zabawki, nastawiam zmywarke- tak robi sie 16- 17 maz wpada na obiad, wychodzi zeby wrocic ok 21 albo i nie wrocic na noc- bo tak tez sie zdarza- ja znow ograniam- wyciagniete talerze, porozrzucane zabawki, wycieram wylane jogurty i napoje. Do tego dzieci na zmiane chore- teraz córa ma bakteryjne zakazenie gardła, i mimo to musialam z nia dzisiaj wyjsc bo było zebranie w szkole. Później ja jestem chora. Rodzice pracuja, mama czasem wpada ale to tak raz na jakiś czas, ma padaczke od urodzeni a im starsza tym jest gorzej- i nie jest w stanie zając się moimi dziećmi, żebym mogła gdzies wyjść. Brat pracuje, tesciowa mieszka i pracuje 900 km z tad, tesc jest nalogowym alkoholikiem. Babcie i dziadki są już sędziwi i zchorowani i czasami jak ich poprosze to posiedza chwilke z dziecmi ale to tylko jak musze do lekarza czy cos- a nie bd dzieci po przychodniach ciagac zeby czegos nie zlapali- i ledwo wyjde a juz mam telefon Paulus wracasz juz? Bo Mała chyba zmeczona, bo Dorianek głodny a ja nie mam mu co dać... Reszta rodziny-w tym kuzyni i kuzynki minimum 80- 1200 km odemnie. Tak wiec nie wiem co to fryzjer, nie wiem gdzie u mnie w miescie sa kosmetyczki- kino czy teatr to tylko z dziecmi- tylko bajki- i zawsze ja sama +3, bo maz zapracowany. I mimo, że studiowałam pedagogikę z naciskiem na wychowanie przedszkolne i edykacje artystyczną, i mimo, że kocham swoje dzieci nad zycie, i mimo że bardzo lubie dzieci od małego- to jestem zmęczona i mam dość! I nie da się na to nic poradzić, nie zmuszę koleżanki do wstawania przed 11, nie oducze bratowej chodzenia po fryzjerach, nie zmusze nastepnej do rzucenia pracy i nie naucze kolejnej, ze dziecko po sczepieniu nie musi siedziec w sterylnych warunkach, nie mog zabronic mezowi pracowania- bo 3 dzieci, 4 w drodze, plus nasza 2, 3 psy i kot musimy cos jesc! Nie mam też wpływu na odporność moich dzieci- dostaja witaminki, krople i zujki biogaia i tran moller- ale widac to za malo, tak samo nie mam wplywu na starosc i jej konsekwencje. Niby dzieci juz duże- ale jak nie odprowadzic do szkoly, to przyprowadzic, to odrobic lekcje, to ktores spi, to ktores chore i brakuje dnia zeby wyjsc nawet z nimi- corka starsza chodzi na warsztaty plastyczne do mnie do pracy, na harcerstwo i na kolko przyrodnicze- wszystko w centrum poniedzialek, wtorek i piatek musze ja odbierac- bo trwaja do 19 i o tej porze roku jest juz ciemno. Syn chodzi na agielski i na logopedię, od wiosny do jesieni jezdzil na zajecia korekcyjne na basen, do tego ma Celiakię, alergie, jest pod kontrola gastroeneorologa- 80 km odemnie, kardiologa, ortopedy, psychiatry, 2 razy w roku trafia do szpiotala, raz w roku kontrola w klinice- wszedzie jezdze sama z dziecmi i Ciąża też mi nie ułatwia- jestem zmęczona, wszystko idzie mi bardzo wolno, nawet wieszanie prania zdaje sie trwac w nieskonczonosc. Dlatego reasumujac rozumiem Gotikę, że mimo świadomego macierzyństwa ma dość- tylko że troche mnie martwi, że można mieć dość 1 dziecka? Ja już nie pamiętam jak to jest mieć 1, ale wydaje mi się, że łatwiej niż z 2 czy 3?

[jbio]

bejbelaczek

reasumujac rozumiem Gotikę, że mimo świadomego macierzyństwa ma dość- tylko że troche mnie martwi, że można mieć dość 1 dziecka? Ja już nie pamiętam jak to jest mieć 1, ale wydaje mi się, że łatwiej niż z 2 czy 3?

KOCHANA Cb to wypadałoby podziwiać i absolutnie się nie dziwię, że masz czasem dość, tym bardziej , że nie masz na kogo liczyć.
Dajesz jednak sobie radę i to jest najważniejsze.

Jednak dziwi mnie jak młoda mama 1 dziecka ma dość...

Masz rację łatwiej jest z jednym, ale Ty pokazujesz , że i z 3 da się radę wszystko zrobić.

A teraz też jesteś w ciąży?
Tak zrozumiałam z jednego zdania, że w ciąży jesteś wolniejsza itd...

[mosia]

przeczytałam jeszcze raz wypowiedzi gotiki

nie wiem czy wszyscy to czytali:

ojej, mnie złapał zwyczajny chandrowy dołek i tkwię w melanżu, a tu zaraz morały na temat rodzicielstwa, dzięki za pokrzepienie, tego mi było potrzeba.

A ja z kim zostawię dziecko? nie stać mnie na niańkę, a jak pójdę do pracy to moja wypłata będzie wypłatą niani, to nie wiem czy jest sens zostawiać dziecko z obcym by potem oddać zarobione pieniądze niani..
Nie tak całkiem jest ze mną źle, nie spoczęłam zupełnie na laurach, mam w planie wziąć się za siebie, tylko teraz ten okres przejściowy daje mi już bardzo popalić. Umówiłam się z doradcą zawodowym w Warszawie, muszę poczekać na polepszenie pogody, by móc szybko i sprawnie dojechać autem, potem ciągłe konsultacje z doradcą, może się przekwalifikuję, może zrobię coś z sobą-zobaczymy, ważne że coś się będzie dziać. Doświadczenie zawodowe też mam, nie jest tak, że nigdzie nie pracwałam wcześniej,ale dla mnie mało znaczące, chcę robić coś innego, pracować z zadowoleniem. Mam inżyniera, ale w ścisłym kierunku, doświadczenie w zupełnie innym a chciałabym robić jeszcze zupełnie coś innego, zawiłe, ale prawdziwe. Dlatego mam niełatwe zadanie, a teraz ten zastój ze wszystkim, to czekanie, mały brzdąc ( co nie oznacza, ze nie kocham go najbardziej na świecie,a jakże by inaczej) zima, do tego świętokrzyski rynek pracy sam mówi za siebie...
ale plany są, tylko ten marazm...codzienność i rutyna dobijające.

pozwoliłam sobie zacytować

czyli to nie jest tak do końca, że chęci nie ma

[bejbelaczek]

Dziękuje za miłe słowa. Tak, tak jestem w ciąży- dopiero 12 tydzień tym razem wpadliśmy, ale juz pokochaliśmy nasze maleństwo. I właściwie najbardziej dokucza mi to, że wszystko idzie mi wolniej- jak pod górkę, mdłości, bóle, dretwienie nóg... a mąz nie dość, że pracuje zawodowo- to jeszcze mamy swoje szklarnie- dokładnie 17, mamy 3 psy więc w zasadzie nie zawsze musi zostawać na noc, żeby dopilnować wszystkiego- ale teraz akurat sadzi pmoidory z nasionek- i musi pilnować, żeby w nocy nie zgasły lampy, dorzucić do pieca. Paczka nasion - 500 szt to koszt 500 zł- wydsadzamy ok 12 paczek- wiec szkoda by było, żeby wszystko szlag trafił. Latem jest łatwiej bo piece i lampy odchodzą. wtedy pomaga mi przy dzieciach, ale zima jest straszna...

[Gość Yvone]

A ja z kim zostawię dziecko? nie stać mnie na niańkę, a jak pójdę do pracy to moja wypłata będzie wypłatą niani, to nie wiem czy jest sens zostawiać dziecko z obcym by potem oddać zarobione pieniądze niani..

czasami warto , bo jeśli dziecko ma mieć zmęczoną,sfrustrowaną, zdenerwowaną i smutną mamę, to lepiej niech mama się rozwija zawodowo, wychodzi do ludzi, pracuje, ale wraca do dziecka uśmiechnięta i stęskniona z uwaga skupioną tylko na dziecku.
Ludzie są różni i to, że ja lubię siedzieć w domu z dzieckiem i wolę to niż pracę zawodową nie znaczy, że Ty masz być taka sama.

a jeśli to tylko chwilowa chandra to zagryź zęby i zaraz będzie wiosna, słoneczko i może optymistycznie spojrzysz na sprawę!