Karmienie butelką to nie zbrodnia

[Ulla]

no to pięknie się rozmarzyłam przy waszych wymienianiach...

[Samhain]

Niom. Ja się zakochałam wczoraj w domu. Właśnie z kominkiem. Ech.

[Ulla]

ehh mi się też marzy domek z kominkiem już mam na niego pomysł tylko pieniędzy brak

[Gość solange63]

oj nic nie mowcie my z mezem jakos nigdy nie spieszylismy sie z powrotem do Polski; nie planowalismy tego, ale od kiedy mamy Emi wszystko sie zmienilo. bardzo chcemy, zeby wychowywala sie blisko rodziny. po burzy mozgow doszlismy do wniosku, ze zjedziemy do Polski za 5 lat, kiedy Emi bedzie miala isc do szkoly.

a z tym wymarzonym domkiem... mam taki; dzialke kupilismy juz w 2006 roku (w sumie to z kaprysu, zeby miec, a nie z konkretnymi planami). ukochany projekt tez jest (nawet kilka, ale 1 faworyt ). kaski na budowe brak no moze mamy z 20% tego, co potrzeba, a ja kurcze jestem straaaasznie niecierpliwa i wszystko chcialabym juz, natychmiast, ech

prosze, a oto on, moje cudenko Studio Z500 - Projekty domów i garaży, Domy jednorodzinne - Projekt domu Z207. Parterowy dom z funkcjonalnym wnętrzem oraz z garażem od frontu

[Samhain]

solange: Domek piękny. Chciałabym niemal dokładnie taki sam. Tyle że ja nie bardzo w Polsce.
My się ciągle nie możemy określic. Też myśleliśmy, żeby wrócic kiedy Jula pójdzie do szkoły. Tylko ja myślę tak od czwartej klasy, bo o nauczaniu zintegrowanym mam tak złe zdanie, że nie pozwolę "zmarnowac" Małej i sama przerobię z nią materiał z tych klas. Inna sprawa, że nie mam pomysłu na siebie w Polsce. No, może prywatne przedszkole, ale na to trzeba miec fundusze. Nie uzbieram na dom i własny interes (o ile uzbieram na cokolwiek). Ja w ogóle chciałabym tutaj zostac. I gdyby tak udało się kiedyś tam ściągnąc rodziców jednych i drugich... Bo Polska przyciąga mnie jedynie ze względu na bliskich krewnych. Tak poza tym nie mam żadnych uczuc patriotycznych. To jest dla mnie chory kraj, nie dla uczciwych ludzi, a kombinowac niestety nie umiem.

[Gość solange63]

No to mozemy podac sobie rece; ja tez nie jestem kombinatorka. jednak obliczylismy z mezem, ze gdybysmy mieli gdzie mieszkac bez obciazenia kredytem, to moglibysmy spokojnie przezyc, bez ogladania kazdej zlotowki dwa razy, przed jej wydaniem. Ja z reszta kocham Polske; pochodze z pieknej, malej miejscowosci; lasy (ktorych strasznie brakuje mi w Danii), jeziora, blisko w gory, blisko nad morze

no i mysle sobie, ze skoro kilkadziesiat milionow tam zyje i ma sie dobrze (chociaz wszyscy narzekaja- taka cecha narodowa), to ja tez bym mogla

[Samhain]

Ja pochodzę z Mazur. Dookoła mojego domu rodzinnego las, 3 km jezioro... Ech.
Fakt, ludzie żyją i... jakoś żyją. W dodatku ja już wiem, że stac mnie będzie na dom, bo dostanę pieniądze od rodziców. Jednak marzy mi się odłożenie tej kwoty dla Małej, na wszelki wypadek i honorowe kupno domu za to co sami wypracujemy. Przeraża mnie myśl, po prostu przeraża, że nagle okazuje się, że potrzebna jest jakaś operacja za granicą (odpukac!!!), a ja nie mam nawet jednej setnej tej kwoty... No ale to już mój wrodzony pesymizm. Pisałam o tym. Poza tym ja tę Islandię po prostu kocham. Nie jest to dla mnie zesłanie, nie wzdycham z tęsknoty za krajem, nie obliczam kiedy możemy wrócic... Gdybym znalazła sensowne rozwiązanie co z rodzicami...

[marzen@]

eh, to ja przy was jednak bardzo "miastowa" jestem. Nawet marzy nam się przenieść się do większego miasta za parę lat. Ale co z tego wyjdzie, zobaczymy. Lasy, góry, rzeki, morze, wszystko lubię, ale na wakacje, odpoczynek. Jakoś nie potrafię sobie wyobrazić mieszkania w małej miejscowości, gdzie wszyscy wszystko o wszystkich wiedzą. Teraz wydaje mi się, że wielkość miasta jest optymalna - na tyle małe, że z jednego końca na drugi dojedzie się w ciągu godziny i to w godzinach szczytu. A jednocześnie na tyle duże, że daje jakieś tam perspektywy, anonimowość, wybór szkół, szpitali czy jakiejś tam rozrywki :)

[Samhain]

Do miasta można dojechac. Znam ludzi, którzy mieszkają w mieście i siedzą w domu, bo im się nie chce ruszyc tyłka. I znam takich, którzy dojeżdżają, bo ciągnie ich do rozrywek, ale chcą mieszkac na wsi. Trochę kłopotliwe, ale można. Zależy od ludzi.

[Ulla]

no właśnie...ja bym chciała niedaleko miasteczka by dojeżdżać...a mieć ciszę i spokój w domu

[Samhain]

I ogródek...

[Ulla]

oh dziewczyny my dzisiaj z m. patrzyliśmy za domkami...ehhh tylko czemu to wszystko takie drogie

[Samhain]

Ano... Małe mieszkanie jest drogie, a już myślec o domu...

[Margeritka]

trzeba grać w lotto:) może akurat:) albo zagrać w reklamie i kasa będzie:)

[Margeritka]

mnie się ostatnio marzy domek na wsi, Marzena ma rację, w mieście jest większa anonimowość, nasz Lublin jest i duży i mały i zawsze gdzieś na zakupach spotka się znajomych, a sąsiedzi też lubią zaglądać przez okna itd.

[marzen@]

W mieście też można mieć domek, na przykład na jakimś spokojnym osiedlu na obrzeżach. A taksówka dalej pierwsza strefa I dzieci blisko do szkoły mają. A jak auto nie odpali to do przystanku mpk kilkaset metrów, a nie kilka kilometrów do pks co jeździ raz na dwie godziny :P Ale każdy mieszka tam gdzie lubi i nie będę się upierać co lepsze. Jeden woli ogórki, drugi ogrodnika córki

[Ulla]

pewnie że można mieć i to nie byle jaki:)

[Margeritka]

w lublinie jest sporo ulic z domami jednorodzinnymi, tylko cena działki jest bardzo duża, jak na przykład w moich rejonach, gdzie do centrum jest 15 minut piechotą...

[Gość solange63]

ja z mojej dzialki mam 3,5 km do centrum miasta, ale za to cudowne widoki na pola i lasy, cisze, spokoj, a no i najwazniejsze: moja dzialka ma 20 arow, te w miescie maja okolo 7- dla mnie to stanowczo za malo. chce miec duzy ogrod i jeszcze ogrodek warzywny z wlasna marchewka, pomidorami, papryka i obowiazkowo truskawkami juz sie nie moge doczekac

[Samhain]

Też pociąga mnie miasto ze względu na anonimowośc. Z drugiej strony umiem chronic swoją prywatnośc i raczej nie przejmuję się opiniami ludzi, więc myślę, że jakoś by to było...

[Gość solange63]

ja wcale sie nie przejmuje opiniami innych, wiec ten problem mam z glowy, ale z drugiej strony; moja siostra mieszka na wsi, miala sasiadke (juz swietej pamieci), taka babulinke, co to wszystko o wszystkich wiedziala. siostra zawsze miala zameldowane, czy ktos sie kolo posesji nie krecil, ze byl listonosz z przekazem, ze rodzina przyjechala z wizyta i nikogo nie zastali. normalnie skarb taka sasiadka cenniejsza niz agencja ochrony

[Samhain]

Co do sąsiadek to się zgadzam! My już mamy mieszkanie w Polsce, takie w rodzaju "nie szczyt marzeń, ale dobrze, że jest". I właśnie taką sąsiadkę naprzeciwko. Zeszłej zimy udaremniła włamanie do piwnicy, którą mamy bezpośrednio pod tym mieszkaniem, a w której był bezcenny dla ludzi węgiel (takie osiedle, gdzie każdy sam opala).

[Margeritka]

salange uśmiałam się z tej agencji ochrony....hehehehe

[Ulla]

dobrze że takie macie tam sąsiedztwo

[Samhain]

Takie sąsiadki potrafią też, w razie potrzeby, zaserwowac odpowiedni cios. Ot, chocby torebką ;)