Karmienie butelką to nie zbrodnia

[Margeritka]

Samhain to co piszesz, naprawdę brzmi jak bajka, trochę się rozmarzyłam:)

[Samhain]

Margeritka:
Mnie bardziej szokuje fakt poznania męża na czacie niż w kościele ;) Za to zaintrygowałaś mnie. Bo niby jak to, zaczęliście rozmawiac? Na mszy? ;)
Przedszkola tutaj są bardzo fajne. Dzieciaki mają dużo robótek, ciągle coś nowego. Nie brakuje materiałów. Natomiast szkoły są na niskim poziomie. Zero stresu, prawie zero nauki. Prace domowe to kpina.
Nie wszędzie jest tu tak fajnie jak w moim miasteczku. W stolicy jest zupełnie inaczej. To przykre, ale Polacy wyrobili tam sobie kiepską opinię i nie jest już tak sympatycznie jak było kiedyś. A szkoda.

[Ulla]

Margeritka no to opowiadaj jak to było w tym kościele:)

[Ulla]

Samhain ciekawe te twoje opowieści...super...masz rację do miejsca, ludzi i zwyczajów trzeba się przyzwyczaić...a na dodatek ty jeszcze na kilka dni pozostajesz sama....pokłony dla ciebie za wytrwałość, siłę i wielką miłość do męża...
Pisz jak najwięcej....

[la luna]

Wesołych Świąt i pociechy z dzieciaczków niech rosną zdrowo

[Samhain]

Ulla:

Myślę, że każda z nas zdobywa się na jakieś poświęcenia z miłości do swego mężczyzny. Zresztą to powinno działac w dwie strony :) Mój akurat jest tego wart, więc znoszę rozłąkę i radzę sobie. To wcale nie jakieś bohaterstwo, bo zawsze byłam samodzielną osóbką. Ale dzięki za uznanie. To miłe :)

[Ulla]

nie ma kochana co mówić....kobieta poza rodziną, oczekująca często na swojego mężczyznę musi wierzyć i czuć że warto...cieszę się, że tak jest u ciebie

[Samhain]

Gdyby nie było warto, nie czekałabym...

[Margeritka]

Ulla

Margeritka no to opowiadaj jak to było w tym kościele:)

nic takiego, znaliśmy się z widzenia i po mszy zaczął ze mna rozmawiać, mówiąc na początek nie czesć, tylko: ty to chyba dobrze widzisz po ciemku, bo masz takie duze czarne oczy hehehehe, potem jeszcze się widzieliśmy w kościele i zaprosiłam go na spotkanie i tak już został:)

[Margeritka]

Samhain pewnie sama już zauważyłaś, ze dzieckiem to inaczej czas płynie:) i mąż jakoś "szybciej" wraca

[la luna]

a ja swojego męża poznałam na autostopie

[Samhain]

Margeritka:

Mojemu mężowi mówiono, żeby szukał żony w kościele, więc Twój mąż musi byc fajnym człowiekiem ;)
Oj, tak - czas płynie szybciej. Na szczęście nie wypływa na długo. Góra na kilka dni, a najczęściej dzień, dwa.

[Ulla]

la luna

a ja swojego męża poznałam na autostopie

Kochana kolejna jesteś do opowiadania...czekamy z niecierpliwością

[Ulla]

Margerika no to ładnie się zadomowił na tym zaproszeniu

[la luna]

jak setki innych Polek pracowałam przy zbiorze truskawek w Hiszpanii moja plantacja była oddalona od najbliższej miejscowości ok 7 km ,niestety dostać się do niej można było tylko na piechotę lub autostopem więc jeżdżenie okazją było powszechnie przyjętym środkiem przemieszczania się jak codzień wybrałam się z koleżanka po zakupy i w drodze powrotnej wyszłyśmy na rogatki i nawet nie zdążyłam podnieś ręki i zamachać a już zatrzymałsię samochód w czasie krótkiej rozmowy przedstawiłsię i nabujał ,że jest Francuzem(w rzeczywistości jest Portugalczykiem)bo chciał wydać się bardziej interesujący i poprosil mnie o num tel z zamiarem wybrania się na kawę , zwlekal 3 dni poniewaz się bał ,że jest dla mnie za stary(8 lat różnicy)a po 3 tygodniach oświadczył się....no i tak minęło 5 lat.

[Margeritka]

Ulla

Margerika no to ładnie się zadomowił na tym zaproszeniu

heheheheh ładnie, ładnie

[Margeritka]

la luna dobre z tym Francuzem, usmiałam się, błyskawicznie sie oświadczył

[la luna]

Margeritka

la luna dobre z tym Francuzem, usmiałam się, błyskawicznie sie oświadczył

nie miał wyjścia za miesiąc kończyła mi się umowa o prace i miałam wracać do Polski

[Margeritka]

la luna to wszystko jasne, czyli nie wróciłaś już do Polski?

[la luna]

na stałe nie ale ślub braliśmy w Polsce i jeździmy w odwiedziny teraz żadziej bo rodzinka większa i kryzys itp

[Ulla]

la luna

jak setki innych Polek pracowałam przy zbiorze truskawek w Hiszpanii moja plantacja była oddalona od najbliższej miejscowości ok 7 km ,niestety dostać się do niej można było tylko na piechotę lub autostopem więc jeżdżenie okazją było powszechnie przyjętym środkiem przemieszczania się jak codzień wybrałam się z koleżanka po zakupy i w drodze powrotnej wyszłyśmy na rogatki i nawet nie zdążyłam podnieś ręki i zamachać a już zatrzymałsię samochód w czasie krótkiej rozmowy przedstawiłsię i nabujał ,że jest Francuzem(w rzeczywistości jest Portugalczykiem)bo chciał wydać się bardziej interesujący i poprosil mnie o num tel z zamiarem wybrania się na kawę , zwlekal 3 dni poniewaz się bał ,że jest dla mnie za stary(8 lat różnicy)a po 3 tygodniach oświadczył się....no i tak minęło 5 lat.

no proszę.....tak się bał, że mu uciekniesz, że nie czekał za długo....a widzę, że teraz oboje mieszkacie w Hiszpanii

[Ulla]

a jak wam się tam mieszka??

[Samhain]

la_luna:

Ja swojego męża też właściwie znałam przed ślubem raptem trzy tygodnie. Tzn. poznaliśmy się na czacie, do pierwszego poznania ciągle rozmawialiśmy przez telefon, potem spędziliśmy razem dwa tygodnie wakacji, potem przyjechał na święta i spędziliśmy ze sobą tydzień (wtedy się oświadczył), a potem były następne wakacje i nasz ślub. Wychodzę z założenia, że jak małżeństwo ma byc szczęśliwe, to nie ma znaczenia jak długo para się ze sobą spotyka :)
A dlaczego właściwie skłamał, że jest Francuzem? Że niby szybciej byś się zakochała? ;)

[Margeritka]

też mi się wydaje, że jak ludzie mają być razem, to nie ważne kiedy się zaręczą...my się zaręczyliśmy po kilku miesiacach spotykania się i wszyscy nasi znajomi byli zdziwieni, że tak szybko...

[Ulla]

no to ja też jesteś tego zdania, my spotkaliśmy się po miesiącu poznania na czasie, a po roku mieszkaliśmy już razem w jego mieście