Poród w 9 miesiącu martwego aniolka

[kaska27]

czesc poczeboje wsparcia dzis wlasnie wyszlam ze szpitala a 3dni temu rodzilam mojego aniolka martwegonie umiem sobie poradzic pomozcie

[kaska27]

prosze dziewczynki napiszcie do nie cos bo ja chyba warjuje

[misia78]

Kasiu strasznie mi przykro,że spotkała Cię taka wielka tragedia.Wiem,że nie ma teraz słów,które mogłyby ukoić Twój ból po stracie Dzieciątka.Najważniejsze teraz abyś o tym jak najwięcej rozmawiała z bliskimi i nie zamykała się w sobie.Jeśli masz ochotę i siłę to ja mogę teraz z Tobą o tym porozmawiać.
Ściskam Cię mocno i łączę się w bólu z Tobą.

[rorita]

kaska strasznie mi przykro Łączę się z Tobą w bólu... Tak jak misia napisała ,nie możesz pozostać teraz sama sobie... Rozmawiaj z rodziną ,rozmawiaj z nami... Ściskam Cię

[kaska27]

najgorsze jesto ze nikt nie ma odwagi czy nie chce ze mna pisac poradzic co dalej jak zyc

[rorita]

kaska tutaj nie będziesz sama... jest sporo dziewczyn ,które znalazły się w takiej sytuacji jak Ty one na pewnie będą wiedziały co poradzić ,a żyć musisz ... teraz Twój aniołek patrzy na Ciebie z góry i na pewno chciałby żebyś nie była smutna

[kaska27]

nie umiem rozmawiac nie moge spac jak zamykam oczy to widze mojego aniolka mam wstret do mojego meza teras nawet siebie nienawidze

[misia78]

Kasiu czas żałoby,który przed Tobą to trudny czas ale musisz go przjeść przeżyć do końca stratę dziecka,żebyś mogła "normalnie" żyć.
Kochana a to było Twoje pierwsze Dzieciątko??

[misia78]

Kasiu kłopoty ze snem w takiej sytuacji są normalne.A powiedz mi dlaczego masz wstręt do męża i nienawidzisz siebie??

[kaska27]

dlaczego ja cale 9 miesiecy bylo dobze tydzien temu ubranka prasowalam cieszylam sie pakowalam do szpitala a teras co pogrzeb musze zrobic

[kaska27]

tak to moje pierwsze dziecko a do siebie ze to ja cos nie tak zrobilam a do meza ze mowi ze bedzie ok ale ja w to nie wieze

[kaska27]

do meza ze zgodzil sie na sekcje ja nie chcialam rodzilam kacperka 5godzin potem go przytulalam glaskalam a moj moz pozwolil mi dac zastrzyk jakis i go zabrali odemnie i juz go nie widzialam

[kaska27]

najbardziej boje sie pogrzebu ze nie dam rady misia napisz cos jeszcze do mnie

[misia78]

Kasiu nic złego nie zrobiłaś.To nie jest Twoja wina!!!!!Zrobilaś wszystko,żeby urodzić zdrowego Dzidziusia.Nie możesz siebie o nic obwiniać.
Mąż ma rację,że z czasem będzie lepiej.Na pewno nie zapomnisz o swoim dziecku ale z czasem ból będzie mniejszy.Wiem,że trudno Ci w to uwierzyć teraz ale tak będzie.Ja Ci to obiecuję.
I jeśli mogę coś doradzić nie uciekaj od męża bo jemu też jest ciężko i cierpi tak jak Ty.Pamiętaj on też stracił dziecko.Rozmawiajcie o tym szczerze.Jeśli Cię denerwuje,że mówi o tym,że będzie dobrze to poproś go,żeby narazie tego nie mówił.
Kochana we dwoje łatwiej uporacie się z bólem niż w pojedynke.

[misia78]

Kasiu myślę,że to dobrze,że mąż zgodził się na sekcję bo dzieki temu może dowiecie się co było przyczyną śierci i będzie można coś zaradzić przy kolejnej ciąży,aby dramat się nie powtórzył.

A co do pogrzebu...Kochana dasz radę.Serce matki potrafi wiele znieść.I udział w pogrzebi jest Ci potrzebny,abyś mogła pożegnać się ze swoim Maleństwem.

Kochana cierpię razem z Tobą i tulę.

[kaska27]

placze cale dnie i noce tak bardzo go kocham dlaczego go nie ma dlaczego

[misia78]

Kasiu Kacperka nie ma fizycznie ale jest z Tobą duchowo i już zawsze będzie.
Nie płacz Kochana.

[kaska27]

a powiec jak ja mam wejsc do tego pokoju jak tam wszystko stoij termin mialam na 12 pazdziernika nawet nie wiem jak go mam ubrac

[kaska27]

tak bardzo chce go przytulic jeszcze ras pocalowac a dzis maz nie wziol mnie do domu pogrzebowego tylko sam pojechal a ja chcialam

[misia78]

Kasiu to nie wchodź narazie do pokoju Kacperka bo to niepotrzebny stres i dodatkowy ból.
A takie malszki to się na biało ubiera bo są aniołkami.

[rorita]

kasia boszzzzzzzzzz normalnie nie mam słów żeby opisać co czujesz nie ma słów pocieszenia w takiej sytuacji Mogę Ciętylko utulić do serduszka ... Ty nie jesteś niczemu winna ,ani Twój mąż... On Cię kocha i chce dla Ciebie jak najlepiej...

[kaska27]

chcialam mu zaspiewac ubrac przytulic wiez ja chyba warjuje slysze placz widze go

[kaska27]

ja poprostu chce byc z moij aniolkiem teskni za mna

[kaska27]

juz nic nie bedzie normalne takie samo wiec ja jestem matkom a matki nie zostawiaja wlasnych dzieci musze isc tam gdzie on

[fresa73]

Może to nie na miejscu, ale chciałabym zapytać jakie miałaś objawy...?
Mam 37 lat i jestem w 25 tyg. ciąży. Czuję ruchy dziecka, ale ostatnio rzadkie i słabe... Żyję w ciągłym strachu, że stracę mojego synka... Mieszkam w UK i wszelkie wątpliwości zawsze są rozwiewani i ciągle słyszę, że wszystko jest ok... Nie jestem tego pewna... Boję się, że spotka mnie to samo, co Ciebie. Zdaję sobie sprawę jak cierpisz, Twoje uczucia są mi bardzo bliskie, chyba reagowałabym jak Ty... Ściskam Cię mocno i łączę się w bólu!