Optymistycznie

[MlodaMamusia]

Anulka

Serdecznie gratuluję i trzymam kciuki

nie dziekuje..zeby nie zapeszyc;)

[Anulka]

połowa sukcesu to pozytywne myślenie

a jak badania prenatalne, bo już pewnie po, wszystko ok?

[MlodaMamusia]

no wlasnie jeszcze nie musze zapytac sie mojej gin gdzie moge zrobic takie badania, ja mieszkam w malym miescie,to sa platne badania wiec musze sie sama dowiedziec...

[Anulka]

tylko masz mało czasu bo przezierność bada się do 14 tygodnia

[MlodaMamusia]

Anulka

tylko masz mało czasu bo przezierność bada się do 14 tygodnia

wiem:Smutny: teraz bym musiala zrobic Test PAPP-A, tak? musze jak najszybciej sie dowiedziec...jest tez tzw. Test Podwójny, ktory sie robi miedzy 14 a 17 tygodniem

[monikouette]

mlodaMamusiu, pedz szybciutko zrobic badania, jeszcze troche czasu zostalo i dla maluszka trzeba sie postarac :) :) :)

[Anulka]

Test PAPP-A jest wykonywany pomiędzy 10 a 14 tygodniem ciąży jako badanie przesiewowe głównie w kierunku zespołu Downa, zespołu Edwardsa i zespołu Patau u płodu. Składa się z oceny biochemicznych parametrów krwi matki i parametrów ultrasonograficznych płodu.

[Anulka]

Przezierność karku ( Nuchal Translucency- NT).

Jest to przestrzeń płynowa na karku płodu mierzona między 10 a 13 tygodniem ciąży. Wraz ze wzrostem wartości pomiaru tego ultrasonograficznego markera wzrasta ryzyko występowania u płodu nieprawidłowości chromosomowej, wady serca i innych chorób uwarunkowanych genetycznie. Warunkiem uwzględnienia w ocenie ryzyka urodzenia dziecka z aberracja chromosomową wartości NT jest prawidłowe wykonanie tego pomiaru.

Główne zasady pomiaru przezierności karkowej wg Nicolaidesa:

Pomiar NT powinien być przeprowadzony, wtedy, gdy wartośc pomiaru ciemieniowo - siedzeniowego płodu (CRL) jest między 45 a 84 mm, co odpowiada 11.3 a 13.6 tyg. ciąży
Przezierność karku, pomiar NT - badania ultrasonograficzne płodu PRENAGEN Łódź

[MlodaMamusia]

Dziekuje dziewczyny:) w pon lece zrobic badania:)

[miśka22]

MlodaMamusia

"Swiat nabral kolorow, a zycie slodkosci
w moim cieplym wnetrzu w kokonie schowana
rosla cicho nadzieja,zrodzona z milosci.

Malenkie cialko wtulone jakby we mnie cala
czulam tak dokladnie,w ksztalcie mego brzuszka
Raczke, glowke, stopke mala
Przytulic chcialam i szeptac do uszka:

''Nigdy cie nie opuszcze i zawsze z Toba bede,
Codziennie Cie utule, nakarmie i ubiore,
co tylko zechcesz dla Ciebie zdobede,
chocbym na koniec swiata poszla-ze soba Cie zabiore''

Tydzien za tygodniem, pelna leku i radosci
glaszczac sie po brzuchu zylam jak w marzeniach
kazda chwila tak piekna, pozbawiona przykrosci
to wesole oczekiwanie zupelnie odmienia...

Ktos jednak chcial inaczej, pokrzyzowal plany
wtargnal w moje zycie, nawet w moje cialo
Zabral Cie gdzies daleko ode mnie-Twojej Mamy
Zostawil bol i cierpienie, wiesz ze tak byc nie mialo...

Glucha pustka we mnie, w mojej glowie, w duszy
Pod zbolalym sercem nie czuje laskotania
Gniew, lzy i niemoc, nic tego nie skruszy
Moge klnac i krzyczec to lepsze od szeptania

Bo wiem ze naprawde byles, istniales, zyles we mnie
Choc inni wola zapomniec, bo zycie dalej sie toczy
Dla mnie stanelo w miejscu i ja nie zapomne
Jestes moim Aniolkiem, ktory wszedzie za mna kroczy..."
śliczny wierszyk , dopiero go przeczytałam przypomniało mi się moje słoneczko które straciłam już w 7 tygodniu - bardzo się cieszylam z niecierpliwością na niego czekałam, mimo że był tak maleńki ja już zdążyłam go pokochać... ale trudno żyje się dalej teraz drugie maleństwo gości w moim brzuszku. Kocham je z całego serca i czekam z niecierpliwościa na jego przyjście a to juz za niecałe 3 miesiące...

[monikouette]

dla kazdej znas kiedys znowu wychodzi slonce, choc dobrze wiem ze czasem tak ciezko bez jego cieplych optymistycznych promieni.... :)

[basica31]

moiq wlasnie teraz przeczatlam pierwzs strone
.... tak mi przykro

[monikouette]

basiu, zycie jest czasem............... zyciem :(
z wzlotami i upadkami,
w pierwszej czesci mojego dotychczasowego zycia bylo bardzo duzo wszelkiego rodzaju upadkow ale nareszcie zawitalo slonce i czas na wzloty... :) i z tego nalezy sie cieszyc..... :) dla kazdej z nas zaswieci kiedys slonce :)

[dora_kg]

witajcie!!

JA również straciłam swoje dziecię :( nie potrafie sie pozbierać z męzem byliśmy kilka tys km od domu procz niego nie miałam tam nikogo bliskiego byłam w 8 tyg. ciąży, nie wiem co dalej ?nie umiem sie z tym pogodzić, cały czas uważam ze to moja wina:(

[monikouette]

witaj dora,

duzo smutku w Twoim krotkim poscie....
wiem ze trudno tego sluchac i jeszcze bardziej w to uwierzyc ale to nie Twoja wina, przeciez nie z premedytacja zrobilas cos co moglo spowodowac ze stracilas malenstwo, nie my o tym decydujemy i widocznie tak mialo byc, jak trudne by sie to nie wydawalo.....
jesli masz ochote, napisz cos wiecej o sobie, o tym co czujesz, nie jestem zadnym ekspertem ale rowniez przez to przeszlam wiec wiem co czujesz...

[Anulka]

dokładnie wiem co czujesz...i tak jak Monia napisała, napisz coś więcej o tym...bedzie nam łatwiej, choc trudno mówić, że moze byc łatwiej po tym co przeszłaś...
ja cierpiałam strasznie...ale wiem jedno...po burzy zawsze wychodzi słońce, kiedy pojawia się łza, pojawi się uśmiech...będzie dobrze...potrzeba czasu..

[basica31]

Oj ciezko mi dzisiaj bo minely trzy latka od mojego poronienia i moje dwa aniolki blizniaki gdzies tam wysoko na mnie czekaja...

[monikouette]

basica, mysle ze najwazniejsze jest aby pamietac ale nie rozgrzebywac tych ran...
ja tez zawsze mam mala mysl w strone moich aniolkow ale sie na tym nie zatrzymuje bo inaczej stane w miejscu i juz wcale bym sie do przodu nie posuwala.
a przeciez trzeba :)

[Piotrusia Panna]

Chciałam tutaj chociaż napisać... 11. marca trafiłąm do szpitala, na kontorli okazało się że mam skróconą szyjkę i rozwarcie. Zadnych plamień, skurczy, bóli... nic nie było. Leżałam bez ruchu trzy i pół tygodnia, szczęśliwa że chociaż Maleńka jest bezpieczna. Upierałąm się żeby Mała miała na imię Antonina, Słońce moje zgodziło się żeby to dugie imię było, więc niedawno zostałą Marią Antoniną... Chociaż dla mnie była i zostanie Antosią. Rosła w ekspresowym tempie, przy przyjęciu miałą trochę ponad 330g, brzuszek rósł też coraz bardziej, i coraz większy był z niej łobuziak... przychodził do niej jej tatuś, babcia, dziadek, ciotki... 5. kwietnia zaczęło się silne krwawienie, kazałam od razu zawołać lekarza... i usłyszałąm tylko- pani rodzi. To co było potem to jeden wielki koszmar. O 20.25 Antosia zmarła przy porodzie i ja razem z nią umierałam... Było ponad 23 tyg. ciąży, ważyła 550g, 32 cm.... usłyszałąm że była duża i zdrowo wyglądała, jeszcze dwa tygodnie i miałaby szansę... Więc czemu kochane przez wszystkich Maleństwo nie mogło tych dwóch tygodni dostać?

[Ann]

PiotrusiaPanna nie ma słów... [*]

[Małgosia]

Boże tak bardzo, bardzo WAM współczuję

[Anulka]

monikouette

basica, mysle ze najwazniejsze jest aby pamietac ale nie rozgrzebywac tych ran...
ja tez zawsze mam mala mysl w strone moich aniolkow ale sie na tym nie zatrzymuje bo inaczej stane w miejscu i juz wcale bym sie do przodu nie posuwala.
a przeciez trzeba :)

święte słowa...pamiętać ale nie rozgrzebywać...

[Anulka]

Piotrusia Panna

Chciałam tutaj chociaż napisać... 11. marca trafiłąm do szpitala, na kontorli okazało się że mam skróconą szyjkę i rozwarcie. Zadnych plamień, skurczy, bóli... nic nie było. Leżałam bez ruchu trzy i pół tygodnia, szczęśliwa że chociaż Maleńka jest bezpieczna. Upierałąm się żeby Mała miała na imię Antonina, Słońce moje zgodziło się żeby to dugie imię było, więc niedawno zostałą Marią Antoniną... Chociaż dla mnie była i zostanie Antosią. Rosła w ekspresowym tempie, przy przyjęciu miałą trochę ponad 330g, brzuszek rósł też coraz bardziej, i coraz większy był z niej łobuziak... przychodził do niej jej tatuś, babcia, dziadek, ciotki... 5. kwietnia zaczęło się silne krwawienie, kazałam od razu zawołać lekarza... i usłyszałąm tylko- pani rodzi. To co było potem to jeden wielki koszmar. O 20.25 Antosia zmarła przy porodzie i ja razem z nią umierałam... Było ponad 23 tyg. ciąży, ważyła 550g, 32 cm.... usłyszałąm że była duża i zdrowo wyglądała, jeszcze dwa tygodnie i miałaby szansę... Więc czemu kochane przez wszystkich Maleństwo nie mogło tych dwóch tygodni dostać?

serce boli

[paula00-25]

Piotrusia Panna

Chciałam tutaj chociaż napisać... 11. marca trafiłąm do szpitala, na kontorli okazało się że mam skróconą szyjkę i rozwarcie. Zadnych plamień, skurczy, bóli... nic nie było. Leżałam bez ruchu trzy i pół tygodnia, szczęśliwa że chociaż Maleńka jest bezpieczna. Upierałąm się żeby Mała miała na imię Antonina, Słońce moje zgodziło się żeby to dugie imię było, więc niedawno zostałą Marią Antoniną... Chociaż dla mnie była i zostanie Antosią. Rosła w ekspresowym tempie, przy przyjęciu miałą trochę ponad 330g, brzuszek rósł też coraz bardziej, i coraz większy był z niej łobuziak... przychodził do niej jej tatuś, babcia, dziadek, ciotki... 5. kwietnia zaczęło się silne krwawienie, kazałam od razu zawołać lekarza... i usłyszałąm tylko- pani rodzi. To co było potem to jeden wielki koszmar. O 20.25 Antosia zmarła przy porodzie i ja razem z nią umierałam... Było ponad 23 tyg. ciąży, ważyła 550g, 32 cm.... usłyszałąm że była duża i zdrowo wyglądała, jeszcze dwa tygodnie i miałaby szansę... Więc czemu kochane przez wszystkich Maleństwo nie mogło tych dwóch tygodni dostać?

Tak bardzo mi przykro
Nawet nie umiem sobie wyobrazić co za ból teraz przeżywasz, mam tylko nadzieję że czas ukoi ból

[didianka]

Piotrusia Panna

Chciałam tutaj chociaż napisać... 11. marca trafiłąm do szpitala, na kontorli okazało się że mam skróconą szyjkę i rozwarcie. Zadnych plamień, skurczy, bóli... nic nie było. Leżałam bez ruchu trzy i pół tygodnia, szczęśliwa że chociaż Maleńka jest bezpieczna. Upierałąm się żeby Mała miała na imię Antonina, Słońce moje zgodziło się żeby to dugie imię było, więc niedawno zostałą Marią Antoniną... Chociaż dla mnie była i zostanie Antosią. Rosła w ekspresowym tempie, przy przyjęciu miałą trochę ponad 330g, brzuszek rósł też coraz bardziej, i coraz większy był z niej łobuziak... przychodził do niej jej tatuś, babcia, dziadek, ciotki... 5. kwietnia zaczęło się silne krwawienie, kazałam od razu zawołać lekarza... i usłyszałąm tylko- pani rodzi. To co było potem to jeden wielki koszmar. O 20.25 Antosia zmarła przy porodzie i ja razem z nią umierałam... Było ponad 23 tyg. ciąży, ważyła 550g, 32 cm.... usłyszałąm że była duża i zdrowo wyglądała, jeszcze dwa tygodnie i miałaby szansę... Więc czemu kochane przez wszystkich Maleństwo nie mogło tych dwóch tygodni dostać?

szczerze współczuje... serce pęka gdy się o tym myśli... bądź silna.. [*]