Jak pogodzić się z diagnozą łuszczycy skóry głowy u dziecka?

[Turkina]

Mój syn dostał diagnozę łuszczycy skóry głowy. Jest młody, bardzo to przeżywa, a ja czuję ogromną winę, bo mój ojciec też miał łuszczycę. Wiem, że to genetyczne, ale mimo wszystko ciężko mi to przyjąć. Czy ktoś z was był w podobnej sytuacji? Jak sobie z tym poradzić psychicznie?

[werta]

Psycholog nie powinien być ostatecznością, tylko ważnym źródłem wsparcia – dla ciebie, ale też pośrednio dla syna. Twój stres, nawet jeśli bardzo się starasz go ukrywać, też może wpływać na jego stan. Wiem po sobie – przez lata nikt mi nie powiedział, jak bardzo emocje mogą wpływać na przebieg łuszczycy. Ja teraz korzystam z psychoterapii i jednocześnie pielęgnuję skórę zestawem, który działa naprawdę kojąco – np. płyn na noc Psorisel bardzo pomógł mi, kiedy głowa była w najgorszym stanie. Zamówiłam tutaj:
https://gemini.pl/psorisel-plyn-na-luszczyce-skory-glowy-na-noc-150-ml-0098899 

[blueskye]

Pytanie, czy dziecko ma do ciebie pretensje? Przecież to choroba genetyczna – los, loteria, jak kolor oczu czy krzywy zgryz. Na świecie są dużo poważniejsze choroby. Ja też mam łuszczycę, mój ojciec miał, i wiem, że z tym da się żyć. U mnie teraz zmiany są tylko na skórze głowy, więc myję ją tylko szamponem Psorisel i mam spokój – żadnych tłustych łusek, żadnego swędzenia, a i psychicznie lżej

[empelte]

Nie, mój syn nie ma pretensji. Ja sama do ojca też nigdy nie miałam, a byłam naprawdę mocno wysypana. Chodziłam wtedy w czapkach nawet latem. Ale tak sobie tłumaczę – z tą chorobą można żyć. Nie jest łatwa, ale są gorsze rzeczy. U nas jeszcze nie ma pełnej akceptacji, ale staram się nie dramatyzować i nie robić z tego tematu tabu.