Pomocy

[elka.k]

Witam. Zalogowałam się na ten portal, gdyż mam nadzieję, że uda mi się znaleźć rozwiązanie problemowej sytuacji w klasie, w której jestem wychowawcą. Mianowicie mam w klasie ucznia, który używa brzydkich słów. Słyszałam jak buntuje dzieci na przerwie, aby mówiły tak samo jak on. W dodatku wszędzie go pełno i, gdy coś złego się wydarzy, to on zawsze jest w tą sytuację zamieszany. Ostatnio podczas przerwy dzieci biegając po klasie stłukły wazon z kwiatami. Części z nich było przykro, a ten chłopiec jakby nigdy nic jeszcze rzucał tymi kwiatkami. Może macie podobne problemy? Proszę o jakieś rady :(

[Dziubala]

Elka.k, a w której klasie jest ten chłopiec? Rozmawiałaś z jego rodzicami? Z pedagogiem/psychologiem?

[karolina.bu]

Dokładnie, ile lat ma chłopiec? Jaka jest jego sytuacja rodzinna? Szukałaś gdzieś już pomocy?

[elka.k]

Dziękuję za reakcję. Chłopiec jest w III klasie szkoły podstawowej. Nie rozmawiałam z nikim o tej sytuacji, szczerze mówiąc jest mi trochę wstyd. Jestem młodą nauczycielką i nie chcę, żeby myślano w szkole, że sobie nie radzę. Wiem, że rodzice tego chłopca się rozeszli i wychowuje go mama.

[karolina.bu]

Czy ten chłopiec zachowuje się tak od I klasy? Czy od jakiegoś czasu? Może to jest jego rekcja na to, że rodzice już nie są razem i próbuje zwrócić na siebie uwagę, Twoją, rodziców i innych dzieci. Nie bój się prosić o pomoc, to że jesteś "nowa" w tym zawodzie nie znaczy, że nie potrzebujesz wsparcia. Porozmawiaj z pedagogiem/psychologiem szkolnym, ale także z rodzicami chłopca i poszukajcie rozwiązania. Zacznij rozmowę z rodzicami od plusów dziecka, od pochwały i podziękuj, że się zjawili i chcą sprostać całej sytuacji. Później powiedz o co chodzi, co się dzieje. Chłopiec być może potrzebuje uwagi rodziców i chce spędzić z nimi czas, a nie wie jak o tym ich poinformować. A może już o tym mówił, ale to nie skutkowało, więc zachowuje się niepoprawnie. Taka moja rada - nie idź z tym do dyrektora, na razie postaraj się współpracować z rodzicami i pedagogiem/psychologiem szkolnym. Pozdrawiam.

[elka.k]

Może macie rację, żebym z kimś porozmawiała. A co do zachowania chłopca, to problem pojawił się po feriach tego roku, wcześniej nie było z nim większych kłopotów. Z jego mamą rozmawiałam, chyba w marcu, kiedy to na lekcji, przepisywał tekst, zrobił pomyłkę i nagle zaczął rwać kartki z zeszytu, strasznie się zezłościł wtedy. Pamiętam, że prosiłam, żeby wstał i poszedł na dywan (na końcu klasy mamy taki kącik z zabawkami, gdzie leży dywan), żeby się uspokoił. Po jakimś czasie wrócił do stolika, ale ponownej próby zrobienia zadania się nie podjął. Wtedy pierwszy i ostatni raz rozmawiałam z jego mamą, bo zawsze było "coś", to ona się śpieszyła, to ja nie mogłam wyjść z klasy itd. Powiedziała mi, że mają trudny czas w domu i chłopiec może zachowywać się "różnie" jak to ujęła.

[Dziubala]

Elka.k, nie będę się powtarzać, bo karolina.bu napisała wszystko to co ja też chciałam napisać. Mocno trzymam kciuki, żeby rozmowa pomogła i pomogła dotrzeć do tego chłopca. Powodzenia!

[es_ze]

Zastanawiałam się co Ci odpisać. Powiem może tak, mam inny charakter, pewnie w jakimś tam stopniu inaczej reaguję i okiełznuję (okiełznywałam) takie dzieciaki. Ale jeśli cechami dominującymi u Ciebie jest ciepło, spokój, wyciszenie, niewadzenie nikomu, to może być Ci trudno poradzić sobie z takim chłopcem. Dlatego też szukałabym rozwiązania trochę dalej, niż tylko w rozmowach z mamą. Można skierować chłopca do pedagoga i psychologa szkolnego, można starać się o przeniesienie do innej klasy, czy też o czasowy indywidualny tryb nauczania. Ważne, żeby być konsekwentnym, to znaczy, jeśli coś tam, to podejmiesz taki krok i tak dalej. Miej świadomość, ze skierowanie go do psychologa czy pedagoga szkolnego nie zaszkodzi mu, tylko wręcz przeciwnie :)

[kolak]

Rozmowa z dzieckiem i rodzicem.

[elka.k]

W ostatnim czasie nie odzywałam się, gdyż wiecie jak to jest na koniec roku, świadectwa, rady itp. Jestem po rozmowach z pedagogiem i mamą, trochę rzeczy się powyjaśniało, będziemy działać! :)
es_ze - jestem raczej ciepłą osobą, ale potrafię się też zezłościć :)
Trochę się podbudowałam tymi spotkaniami, dzięki za pomoc. Mam nadzieję, że to się uda i razem wyjdziemy na prostą!

[Dziubala]

Elka.k, dobrze że się powyjaśniało, to oby w następnym roku szkolnym było bezproblemowo :)

[mati612]

Takie sytuacje są zawsze trudne..nie wiadomo co zrobić aby zapobiec. Na twoim miejscu porozmawiałbym z rodzicami dziecka i oczywiście skierowała dziecko do szkolnego psychologa. Te problemy mogą pochodzić z domu ale nie koniecznie i watro to sprawdzić. Pozdrawiam :)