Nagła zmiana zachowania 3-latka

[edyta205]

Witam,
mam taki problem - moja córeczka (3lata i 4 miesiace) od około 3 tygodni zmieniła swe zachowanie - nie odstępuje mnie na krok, z nikim nie chce zostać ani na moment, nawet ulubiona, najukochańsza babcia nie liczy się, do tej pory nie było z tym problemów - zostawała raz na jakiś czas z babcią, z tatą.
Jest dzielnym przedszkolakiem, lubi przedskzole, od paru dni nie mogę odejść spokojnie do pracy - histeria i odrywanie ode mnie dziecka.
W domu nie mogę odejść od niej ani na krok, jest jakby doklejona do mnie.
Dodatkowo stała się podenerwowana, szybko wpada w złość, rozakzuje wszystkim wokół....
Koszmar, zaczynam się gubić, męczy mnie myśl - czy coś złego się nie dzieje z nią, czy to tylko okres buntu.
W przedszkolu pytałam, czy czegoś panie nie zauważyły, obserwuję córkę, próbuję z nią rozmawiać - na miarę 3 -latki i sposobu jej interpretacji rzeczywistości.
Zgłupiałam, podpowiedzcie mi proszę, jak dalej mam postępować z córka, może coś przeoczyłam?

[Aaneczka86]

Jak długo dziecko chodzi do przedszkola ? I na jak długo ją tam zostawiasz ?

[Ulla]

czy to jej pierwsze pójście do przedszkola? jak śpi? czy stosujecie jakieś metody wchowawcze? pytam bo miałam podobnie

[mama225]

Na pewno coś się stało, nic nie dzieje się bez przyczyny, może mała czegoś się wystraszyła? coś ja niepokoi w przedszkolu? Może jakiś inne dziecko robi jej krzywdę? a panie co na to? też zauważyły zmianę? Zapytaj może o radę tu nas parentingu choćby jakiegoś specjalistę.

[NATKA08]

mama225

Na pewno coś się stało, nic nie dzieje się bez przyczyny, może mała czegoś się wystraszyła? coś ja niepokoi w przedszkolu? Może jakiś inne dziecko robi jej krzywdę? a panie co na to? też zauważyły zmianę? Zapytaj może o radę tu nas parentingu choćby jakiegoś specjalistę.

z tym że na pewno coś się stało to bym nie przeszkadzała bo małe dzieci mają to do siebie ze potrafią zmieniać swe zachowanie bez powodu wiem z własnego doświadczenia jak moja mała bez powodu mając jakieś 1,5 roku zaczęła bić inne dzieci a po jakimś czasie jej to przeszło tak samo jest z innymi rzeczami np w pewnym wieku dzieci zaczynają się wstydzić obcych chociaż w wieku ok 2 lat ta przypadłość ich nie dotyczy i tak jest z wszystkim jeśli matka nie zauważyła czegoś co mogłoby wpłynąć na zachowanie dziecka to po prostu trzeba obserwować i rozmawiać z dzieckiem o tym co wolno a czego nie

[Ulla]

my się wypowiadamy ale edyta205 nie odpowiada, czekamy na wieści bo martwimy się

[mama225]

No właśnie, daj znać co i jak , czy coś się wyjaśniło.

[Obgryzanie]

Witaj Edyto
Chciałam Cię uspokoić dlatego że nic poważnego z Twoim dzieckiem się nie dzieje po prostu weszła w okres zmian które charakteryzuję się tym że jest to okres niepewności, nierównowagi , silnej chęci poczuci bezpieczeństwa,, silnej potrzeby rozładowania emocji zapewniania o miłości , ważności i bycia ważnym. Bardzo ważne aby w tym wieku pokazywać dziecku dużo zrozumienia dawać dużo uczucia miłości bo bardzo w tym wieku potrzebuję ! Myślę że musisz uzbroić się w cierpliwość dawać córce duże poczucie bezpieczeństwa , miłości, aby czuła ze może na Ciebie liczyć dużo z nią rozmawiaj i tłumacz. Życzę powodzenia! Trzymam kciuki

[Gość M_ona]

Spróbuj porozmawiać z dzieckiem. Może dziecko boi się czegoś wyimaginowanego albo usłyszała coś od innego dziecka w przedszkolu lub w telewizji. W skutek tego martwi się o Ciebie i Twoje zdrowie. Powiedz dziecku, że musisz pracować i nie przeciągaj momentu pożegnania. Nie mów dziecku, że wrócisz do danej godzinie gdyż dziecko tego nie rozumie. Powiedz lepiej, że wrócisz gdy zje podwieczorek.

Jeżeli dziecko nie udzieli Ci odpowiedzi czego się boi zaproponuj zabawę. Spróbuj razem z dzieckiem narysować swoje lęki. Gdy już narysuje możecie nazwać ten obrazek i narysowany lęk. Gdy już dziecko coś narysuje zniszczcie i wyrzućcie obrazek. Mówiąc, że "lęk" już nie wróci.

[marianka40]

To całkiem normalne zachowanie u małego dziecka. Dzieci mają fazy na zabawki, na zabawy, na opiekuna. Wcześniej babcia była tą ukochaną a teraz Ty jesteś tą ukochaną i jedyną. Niekoniecznie przyczyna może tkwić w tym, że ktoś powiedział Twojej córce coś złego. Chociaż tego nie można w stu procentach wykluczyć. Jeśli mała jest tak bardzo za Tobą to spędzaj z nią czas i pytaj o wszystko, małe dzieci nie kłamią i nie zatają żadnej prawdy. Jeśli coś się wydarzyło to na pewno się o tym dowiesz od niej. Rozmawiaj z dzieckiem o wszystkim, nie miej tematów na które nie chcesz odpowiadać. Od małego ucz je zaufania do Ciebie i bycia otwartą osobą.

[17natka]

Pani Edyto.
Szkoda, że się Pani nie odezwała do żadnych postów i tak mało wiemy o sytuacji. Jednak myślę,że najlepsza byłaby rozmowa. Jednak byłabym daleka od takich stwierdzeń jak,np:" To całkiem normalne zachowanie u małego dziecka. Dzieci mają fazy na zabawki, na zabawy, na opiekuna. Wcześniej babcia była tą ukochaną a teraz Ty jesteś tą ukochaną i jedyną. " marianka40, Ponieważ to taka nagła zmiana, z tego co zrozumiałam. Dziecko może się bardzo cieszyć na powrót mamy, czy być smutne, że idzie do pracy. Ale dziwne jest to, że nie chce zostawać nawet z tatą. Nie wiem na ile da się porozmawiać z Pani 3-latką. Ale może tak jak mówiły kobietki na górze, czegoś się przestraszyła, coś obejrzała w bajce. A w Pani ma oazę bezpieczeństwa. Jednak mam nadzieję, że wszystko minie. Pozdrawiam Natka :):)

[Gość olkak]

mysle ze to taki wiek,moje dziecko tez ma czasami takie dziwne zachowanie ze nie chce z nikim zostac albo ciagle placze i skrzeczy i czasami idzie z checia do przedszkola czasami nie. Potem wszystko mija i jest ok a potem znowu wraca. Zaczelo sie od buntu dwu latka potem poszedl do przedszkola i tak kreci sie to pol roku.

[Ulla]

oj te regresy w zachowaniu dzieci są nautralne i to będzie się ciągnęło do czasu osiągnięcia dorosłości i dojrzałości a to jak wiemy jest już kwestią indywidualną

[happymom]

Myślę, że powinnaś okazać jej zrozumienie, pokazać akceptację dla uczuć (czyli np. tej tęskonty za Tobą, potrzeby bliskości), a jeśli robi coś co przekracza Wasze zasaday, np. w złości kogoś bije, to nie mówić, że ma się nie złościć, tylko pokazać, że to rozumiesz, ALE złość lepiej okazywać tak, by nikogo nie krzywidzić - czyli np. w takim wypadku bić poduszkę, kanapę, mocno tupać.
To pewnie taki czas, jakiś lęk separacyjny, a niekoniecznie mega bunt :)

[Gość Xena]

A bierze tu ktoś możliwość wykorzystania seksualnego?