Nad Pobudliwość 6latka

[emilia klekowska]

Dzień Dobry Pani Doktor,
Mam problem z synkiem. Ma 6 lat i jest nadpobudliwy. Pani z zerówki rownież to zauwazyła. Napisała nam to na kartce z oceną półroczną mojego syna. Nie jest to w bardzo dużym stopniu. Potrafi się na czymś skupić i dużo temu poświecić czasu, jednak problem jest jak się bawi z dziećmi. To jest tragiczne, zachowuje się jak by najadł się szaleju. Zupełnie inne dziecko. I dzieci niebardzo chcą się z nim bawić. Co go bardzo smuci. Tłumaczę mu, żeby panował nad zachowaniem, bo to dla tego, ale to można wytłumaczyć dorosłemu. A nie 6 latkowi. Proszę o rade jak pomóc synowi zapanować nad emocjami i jego nadpobudliwościa. Dodam jeszcze, że jak mu sie coś tłumaczy, to tak jak by nie do niego. Stroi miny i dziwakuje. Co mam zrobić by go zmienic, bo to i dla niego jest problemem i dla nas rodziców.

[A.Zurakowska]

Droga Mamo,
trochę mało mam informacji. Czy synek nie chodził wcześniej do przedszkola? Czy ten problem pojawł się dopiero w ostatnim czasie?
Napewno w Waszym życiu zaszło ostatnio dużo nowych zmian w związku z pojawieniem się maluszka. Są to zmiany, które bardzo wpłyną na rozwój i zachowanie Dawidka. Musi wypracować swoją pozycję w rodzinie. Z tego co Pani napisała, wnioskuję, że prawdopodobnie jego problemy z rówieśnikami są spowodowane jeszcze nieumiejętnością i brakiem dojrzałości społecznej. Rozwój naszych dzieci nie przebiega równomiernie i dojrzałość emocjonalna niekoniecznie musi iść w parze z np. tzw dojrzałością szkolną. Jeśli potrafi koncentrować na samodzielnej pracy, a problem pojawia się tylko w braku umiejetności współdziałania w zabawie, to daje mi do myślenia, że jednak socjalnie musi jeszcze ciut dojrzeć i nauczyć się "układania" relacji. Na razie swoją impulsywnością wg mnie chce zaistnieć i zdominować rówieśników, co niestety obraca się przeciwko niemu. Może to zabrzmi okrutnie, ale to także jest dla Dawidka cenne doświadczenie, a najlepiej uczą nas spektakularne przeżycia.
Nie martwcie się Drodzy Rodzice. Dzieci rozwijają się "skokami". Kontrolujecie sytuację i przy odrobinie pomocy i cierpiliwości szybko ten etap minie. A co za tym idzie minie Wasze zmęczenie.
Po pierwsze pragnę Państwu zaproponować więcej zajęć, zabaw, gier grupowych, w których będziecie uczestniczyć wspólnie z synkiem. Np. stara ukochana gra w chińczyka, czy układanie wspólne puzzli z wielu elementów. To pozwoli Wam- Rodzicom zaobserwować zachowanie i wzrost emocji u Dawida, a synkowi pokaże, że można poruszać się tylko w obrębie ustalonych zasad, co (ważne!) po jakimś czasie przeniesie na zabawy z rówieśnikami. Nauczy go również przegranej/wygranej oraz panowania nad emocjami, bo wszyscy są traktowani jednakowo. Nieocenionym zaś będzie bliski kontakt z Wami i pokazanie mu, że to miła forma wspólnego spędzania czasu.
Żeby postawić kropkę nad "i", zachęcałabym Panią do udania się do Poradni Międzyszkolnej, gdzie być może będzie możliwość zapisania synka na warsztaty edukacyjne. To oczywiście po badaniu przez psychologa i ocenie dojrzałości. Nie wiem, także czy jest taka możliwość w Pani miejscu zamieszkania, ale warto się dowiedzieć. Takie spotkania w grupie dzieci odbywają sie raz na tydzień lub dwa. Warto przygotować go do pierwszej klasy i w ten sposób.
Życzę Powodzenia, Radości i szalonej Wiosny! :)
A.Żurakowska

[emilia klekowska]

dawiś zawsze był nadpopudliwy fakt po narodzinach Mikołaja to się nasiliło tato mikołaja nie jest jego biologicznym ojcem dawiś traktuje mojego męża jak prawdziwego tate i na odwród ale pamięta biologicznego ojca przed jego emigracja odwiedzał dawisia dawid miał rzadki kontakt z dziecmi a jak już to opentwało i opentuje go "wariactwo" teraz ma większy kontakt bo i zerówka i przeprowadziłiśmy się do bloku tak ze teraz obcuje z dzićmi mieszkamy w małym mieście w szkole mamy tylko pedagoga ale jutro pójde a moze sa te zajęcia o których pani wspomniała gramy w warcaby w piotrusia w tysiąca to jego ulubiona gra ale wszystkim szybko się nudzi i nie umnie przegrywać ale to chyba normalne u dzieci najbardziej odpowiadaja mu gry ruchowe DZIĘKUJE PANI AGNIESZKO ZA PODNIESIENIE NAS NA DUCHU POZDRAWIAM

[A.Zurakowska]

Ach, gry zespołowe! Świetna sprawa Droga Mamo! Trzymajcie tak dalej!
Tak jak pisałam wcześniej, podstawowa sprawa to poruszanie się wg. wytyczonych reguł i zasad. Dzieci przenoszą je później na sytuacje życia codziennego. Skupcie się na pokazywaniu Dawidowi wzoru zachowań w różnych sytuacjach, nawet zaaranżowanych. Sześciolatki silnie bazuja na naśladownictwie! Synek musi zaobserwować Wasze relacje z otoczeniem, aby potrafić nawiązać więź z rówieśnikami.
Co do ojcostwa... Kochana Moja! Przeczytałam kiedyś zdanie, które strasznie mi się podoba ze względu na prawdę w nim zawartą: "Każdy mężczyzna może być Ojcem, ale nie każdy potrafi być Tatą".
To cudownie, że Dawid znajduje w Pani życiowym partnerze Tatę! Proszę nie przejmować sie tym, że pamięta Ojca. Niech pamięta. W miarę jego emocjonalnego dojrzewania, będzie potrzeba wytłumaczenia mu sytuacji, w przystępny sposób. Na razie macie na to czas... sam zapyta.
No, a że dużo w Waszym życiu ostatnio zmian, to postarajcie się trochę wyciszyć i skupić na sobie, aby wypracować nowy model życia w czwórkę, w nowym bloku, z nowymi sąsiadami i dziećmi z podwórka :)
Serdeczne Pozdrowienia dla całej CZWÓRKI !!!
A.Żurakowska
P.S. do pedagoga lub psychologa i tak bym poszła, by "pooglądali" synka. Tak dla pewności.
To jest niestety tylko internet...

[emilia klekowska]

JEST PANI KOCHANA SUPER Z PANI PSYCHOLOG SZKODA ZE NIE MIESZKAM BLIZEJ WYBRAŁA BYM SIE DO PANI Z WIZYTA NAPEWNO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! DZIĘKUJE PANI SERDECZNIE I ŻYCZE DUZO ZDRÓWKA I TAKIEJ POGODY DUCHA ZAWSZE POZDROWIENIA OD NASZEJ CZWÓRECZKI