Pytanie do oczekujących na dziecko

[Marysia93]

Jak przebiega wasza ciąża, chciała bym mieć już swojego maluszka ale boje się tych 9 msc.
Drugie pytanie to co sądzicie o mamach singilelkach, mam dobrą pracę ale nie mam partnera a chciała bym mieć dziecko.

[Marysia93]

Nikt się nie udzieli?

[Wywijaska]

Cześć Marysiu.
Rozumiem Twoje obawy i chyba nikt nie jest Ci w stanie zagwarantować jak będziesz się czuła w ciazy. Jednak ja mogę się podzielić samymi pozytywnymi aspektami. Mój maluszek ma już prawie 3 latka ale ja ciążę wspominam jako cudowny okres w moim życiu. Nie miałam porannych mdłości, żadnych poważnych dolegliwosci, przytyłam 13.5 kg które zarzuciłam szybko dzięki temu że karmilam piersią. Może czułam się trochę bardziej zmęczona i pod koniec ciąży zdarzały mi się drzemki w dzień ale poza tym wszystko super. Dziewczyny różnie się czują ale myślę że nie jest źle i warto. A co do Mamy singielki to jeśli Ty czujesz się na to gotowa i uważasz że sobie poradzisz to myślę że nie ma się nad czym zastanawiać. Dobrze żebyś miała w razie czego kogoś bliskiego do pomocy, np. rodziców czy kogoś z przyjaciół. Gdybyś miała jakieś pytania to napisz, postaram się odpowiedzieć :-)

[Kasik_81]

Witaj :-) nikt nie zagwarantuje Ci że ciążę przejdziesz gładko sto kobiet nawet nie wie że jest w ciąży a Ty możesz być tą 101 ;-) poza tym ciąża to tylko pierwszy etap następnie jest poród, połóg /który każda z nas też przechodzi inaczej/ i od tej chwili dostajesz "coś" za co będziesz odpowiedzialna całe życie. Ile jest kobiet tyle będzie opinii ale ja z perspektywy czasu i dwójki dzieci na koncie nie zdecydowałabym się na samotne rodzicielstwo.

[es_ze]

Każda z nas czegoś się boi. Mnóstwo kobiet boi się nie tylko ciąży, co może nawet przede wszystkim porodu. Mnóstwo kobiet boi się po porodzie. Im bardziej świadome jesteśmy, tym większa możliwość strachu.

Ale o sile człowieka nie decyduje to, że nie będziesz się bała, tylko to, że pomimo lęku, coś zrobisz. Fajnie, ze widzisz zagrożenia, ale trzeba też zobaczyć, co pozytywnego może Ci się przydarzyć, wtedy możesz decydować, mając pełniejszy obraz siebie i sytuacji. Powodzenia :)

[Marysia93]

Kurcze nie wchodziłam tu prawie tydzień i nie spodziewałam się tak pozytywnego odzewu, dzięki dziewczyny. Co do samych obaw to fakt są ale instynkt macierzyński też jest i chyba on jednak wychodzi zwycięsko ze starcia :)

[Peonia]

Życie jest nieprzewidywalne, przebieg ciąży również. Przy pomocy bliskich osób (niekoniecznie taty) ten okres może nie przynieść żadnych problemów.

Jednak dziecko rośnie, nie tylko mama jest dla niego ważną osobą. Czasami życie sie po prostu ułoży tak, że mama zostaje sama z maluchem i na pewno da radę :)

Obserwując rozterki dzieci wychowujących się bez ojca wiem, że sama nie zdecydowałabym sie świadomie na samotne macierzyństwo. Czułabym, że czegoś/kogoś z własnej woli je pozbawiłam.

Widzę, jak ważny jest tata w życiu moich dzieci.
Ostatnio też zaskoczył mnie kolega starszego syna, który wychowuje sie bez taty, swoją fascynacja naszą rodziną - bo właśnie jest mama i tata i on za tym bardzo tęskni. A ma naprawdę fajną, kochającą mamę.

Myślę, że to istotna kwestia do rozważenia przed posłuchaniem niezaspokojonego instynktu macierzyńskiego.

Co jednak nie zmienia faktu, że pomimo rozterek możesz być szczęśliwą mamą szczęśliwego dziecka. Ale w pojedynkę to po prostu może być trudniejsze dla Was obojga.

[Marysia93]

Dzięki Peonia za trochę inny punkt widzenia, ciągle się zastanawiam i nie mogę się zdecydować, może faktycznie powinnam jeszcze trochę poczekać.

[MadziaK83]

Cześć Marysiu, widzę ze masz.dopiero 23 lata a więc jest jeszcze sporo czasu na macierzyństwo. Tak jak dziewczyny piszą na pewno jest łatwiej gdy jest dwoje rodziców, i dla mamy i dla dziecka. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć że nigdy nie chciałam mieć dzieci, uważałam że to same udręki, dopiero gdy poznałam mojego męża zmieniłam zdanie, mam w nim wielkie.oparcie i wiem że.moge zawsze na.niego liczyć i zapragnelam dziecka, i nie mogę się doczekać.az się pojawi na świecie, nie mam żadnych leków czy obaw że.sobie nie poradzę, widzę wszystko w kolorowych barwach. Jednak świadomie na bycie samotna matka bym się nie zdecydowala.