Samotna mama

[Gość Asia_lala21]

za 2 tygodnie mam termin porodu. Czeka mnie samotne macierzynstwo. Moja sytuacja wyglada tak, ze mialam partnera, ktory mieszka ode mnie 64 km. Spotykalismy sie co tydzien oczywiscie do momentu, az zaszlam w ciaze. Potem juz przyjezdzal do mnie sporadycznie...Ja do niego nie moglam jezdzic, poniewaz zwiazalam sie z nim po tym, jak rozstal sie z kobieta po 3 miesiacach po narodzinach ich corki i jego roddzice stwierdzili, ze to swieza sprawa i jestem tam niemile widziana. Bardziej obchodzil go samochod, jego remont i kolega :( ja poszlam na drugi plan razem z malenstwem. Problem zaczal sie gdy juz chcialam zakupic rzeczy dla dziecka. Wozek, lozeczko i inne niezbedne rzeczy. On ciagle mowil, ze jest jeszcze czas. Ciagle mnie kontrolowal, nie moglam sie malowac, miec facebooka, nie moglam sie ubierac jak mi sie podoba,chodzic do kolezanek. 2 miesiace temu wyladowalam w szpitalu i nie odezwal sie nawet. Wolal spedzac czas z kolega...bardzo mnie to meczy. Do tego dowiedzialam sie, ze w jego zyciu jest juz jakas dziewczyna. 3go mamy sprawe o zabezpieczenie alimentacyjne. Moje samopoczucie jest zle, ciagle mysle o tym co jest :( Wiem, ze z nim nie czekałaby mnie zadna przyszlosc ale jednak bol w sercu jest :( Prosze o jakies slowa otuchy :(

[psycholog Kamila Krocz]

Asia_lala21, rozumiem, że jest Ci trudno i jesteś przygnębiona perspektywą samotnego macierzyństwa. Współczuję Ci. Z drugiej jednak strony zauważ, że sama zapracowałaś na sytuację, w jakiej się znalazłaś. Związałaś się z facetem, mając świadomość, że rozstał się z inną kobietą, z którą też miał dziecko. Zostawił ją po 3 miesiącach od porodu. Czy to Ci nie dało do myślenia, że to nie jest odpowiedzialny człowiek? Czasu jednak nie cofniesz. Zadbaj teraz o siebie i o dziecko. Dobrze, że walczysz o alimenty. Będzie ciężko, ale nie poddawaj się. Mam nadzieję, że masz wokół siebie bliskich (rodziców), którzy Ci pomogą w opiece nad dzieckiem. Pozdrawiam!