bałagan w mieszkaniu

[Gość nicponn]

Witam,
chciałabym poradzić się jak delikatnie zasugerować rodzicom, że powinni posprzątać w mieszkaniu. Wiem, że wydaje się, że to bardzo banalny problem, jednak taki nie jest.
Już od 2 lat nie mieszkam z rodzicami i od czasu kiedy kupiliśmy z mężem swoje mieszkanie u rodziców jest co raz gorzej. Mianowicie: ciągle przybywa rzeczy na podłogach: miski, wiertarki, ubrania robocze, proszki do prania; długopisy, kartki, dokumenty, książki (a nie mają dużej powierzchni mieszkania), ubrania są wszędzie porozwalane, a na domiar złego często dokupują nowych "gażdetów". Ja rozumiem, że pracują, ale ja przecież też nie siedzę w domu. Próbowałam umawiać się z mamą na sprzątanie i było widać efekt (tylko w 1 pokoju) ale jedynie przez może 7 dni. Najbardziej boję się momentu kiedy urodzę dziecko, chciałabym odwiedzać rodziców, tylko boję się tego bałaganu. Chciałabym wiedzieć jak z nimi porozmawiać. Co robić?

[cutiron]

obawiam się, że nic z tym nie zrobisz, ciężko kogoś oduczyć czegoś, co robi przez lata.

[iwonqa]

Po prostu im powiedz co myslisz.. nie moga sie obrazic, szczegolnie, ze chcesz im pomóc.
Powiedz, ze chcesz przyjezdzac do nich z dzieckiem, ale przeciez ono nie moze przebywac w brudzie...

[Gość ktokolwiek]

Najpierw odpowiedz sobie na pytanie: na ile chciałabym żeby to moi Rodzice angażowali się w moją sytuację w domu? To tak naprawdę pomoże wyznaczyć Twoje granice, w których Ty możesz reagować z kolei na >domową< sytuację Twoich Rodziców.
Pomyśl też jak to było, kiedy jeszcze z nimi mieszkałaś. Może to Ty odpowiadałaś za porządek i Rodzice tak naprawdę nie są przyzwyczajeni do utrzymywania go. A może w rzeczywistości i nie stanowi on tak dużego problemu, jak sama uważasz. W końcu to nie sprzątanie na błysk jest najważniejsze.
Pamiętaj także o tym, że mając już swoje mieszkanie, swoje życie, widzisz tylko wycinek z rzeczywistości Twoich Rodziców. Warto jest rozmawiać o niepokojących sprawach, ale decydując się na samodzielne życie, nie można ingerować w cudze, nawet mając najlepsze intencje na świecie.
Rozmowa o potrzebach, pełna wzajemnego szacunku i otwartości, to podstawa.

[Gość Marek]

Może zadziała na nich powiedzenie, że jeśli chcecie widywać wnuczkę/wnuczka , to musicie trzymać porządek w swoim mieszkaniu?

[psycholog Kamila Krocz]

Przedstawienie sprawy: „Sprzątajcie w mieszkaniu, bo nie zobaczycie wnuka/wnuczki” to nie jest najlepsze rozwiązanie. Takie ultimatum brzmi jak szantaż. Rozumiem, że martwisz się o porządek w mieszkaniu własnych rodziców, ale to ich dom, ich cztery kąty i mają prawo żyć, jak im się podoba. Zdaję sobie sprawę, że masz dobre intencje. Fajnie, że zaproponowałaś mamie pomoc w sprzątaniu – może to da jej do myślenia. Warto też z nią uczciwie porozmawiać i delikatnie zasugerować, że chcesz przyjeżdżać z dziećmi, ale fajnie jakby mieszkanie było ogarnięte, a nie mnóstwo rzeczy na podłodze, o które łatwo się przewrócić. Poza tym, porządek to pojęcie względne – dla jednych porządek to mieszkanie na błysk, z myciem szafek, okapu i mikrofalówki w środku, a dla innych porządek to względny ład, byleby się nie przewrócić. Czy rodzice zawsze nie przykładali wagi do porządku w domu, czy stali się bardziej niechlujni odkąd się od nich wyprowadziłaś?