Trzylatka w przedszkolu.

[Dorota Szatkowska]

Witam Panią serdecznie!
Mam pytanie od znajomej mamy. Pozwalam sobie wkleić.

"Moja córka ma 3 lata i od września chodzi do przedszkola. Wcześniej była ze mną w domu.Od września leżę też w domu z zagrożoną ciążą. Córka zawsze była impulsywna i miała czasem napady histerii, ale od momentu kiedy poszła do przedszkola nie możemy sobie z nią poradzić, bo napady wściekłości są kilka razy dziennie, a nawet w nocy. Rano nie che się ubrać. Czasem mówi, że nie chce do przedszkola, a czasem skarpetki nie takie, koszulka nie taka itd. Po powrocie też nie lepiej - chce na spacer, a przed domem płacz, że wracać do domu. Czy to ma związek z przedszkolem? Panie mówią, że nie chce się podporządkować, kilka razy dziennie jest sadzana na karnym krzesełku za histerie albo za karę zabierana jest jej domowa przytulanka, że jest trudnym dzieckiem, Myślałam o zmianie przedszkola, ale nie wiem czy to rozwiąże kłopot.Ile trwa taka aklimatyzacja? Czy dobrze robimy ubierając córkę rano na siłę i na siłę do auta?Wstajemy dużo wcześniej, jednak więcej czasu też nie działa i tak jest walka. Podobnie jest teraz z wyjściem z domu gdziekolwiek.Nie skutkuje dawanie 2 rzeczy do wyboru, bo chce trzecią, którą w końcu i tak odrzuca. Nigdy tak się nie zachowywała."

[A.Zurakowska]

Witam Pani Doroto!
Wydaje mi się, że mamy do czynienia z buntem trzylatka i tu odsyłam do obszernego wątku pod tym tytułem :) Jednocześnie, nie sądzę iż powodem zachowania dziewczynki jest jedynie przedszkole. Okres adaptacyjny trwa do trzech tygodni, miesiąca. Potem bywaja juz tylko sporadyczne "kryzysy". Wiedzą o tym Mamy z którymi przerabiałyśmy ten temat przez wrzesień :)
Było dużo płaczu, a teraz ... ciszaaaa... :) Przedszkola bym nie zmieniała. Dziecko musi dostosować się do zasad i rytmu dnia, oczywiście co za tym idzie porannego ubierania i wychodzenia.
Prawdopodobnie do zachowań małej dokłada się wyjątkowa sytuacja, w której cała rodzina skupiona jest z troską na zagrożonej ciąży i choć starają się nie dać małej tego odczuć, to... Zawsze mówię, że dzieci są jak barometry :)
Post Mamy, która zwróciła się do Pani jest wielowątkowy i zwraca uwagę na różnorodność zachowań jej córeczki. Przy tym mam dość mało informacji co do funkcjonowania samej rodziny.
Myślę, że najrozsądniej byloby zaproponować wizytę u specjalisty, który spojrzałby na całą sytuację z boku i podpowiedział indywidualne rozwiązania w postępowaniu z dziewczynką.
Zachęcam :) To bardzo ułatwi życie całej rodzinie szczególnie w tym trudnym i pełnym oczekiwania okresie.

Wszystkiego Dobrego!
Pozdrawiam Serdecznie!

A.Żurakowska