Oblizywanie dloni

[sekundka]

Witam i bardzo prosze o porade!

Miesiac temu urodzilam w 18 tyg synka. Mam juz 3, 5 letnia coreczke , ta tragedia bardzo odbila sie na calej naszej rodzinie. Olivia uczestniczyla w pogrzebie i mimo naszych usilnych staran zeby jak najmniej odczula ta strate byla swiadkiem naszej rozpaczy.
Przeprowadzilismy sie rozniez i zmienila przedszkole, wszystko zbieglo sie w tym samym czasie ,wiec bardzo duzo zmian i trudnych chwil. Od tygodnia Olivia zaczela oblizwac raczki, robi to bardzo czesto , w zabawie , cokolwiek nie robi lize raczki , potrafi tak zrobic kilka razy w ciagu 10 minut , nawet w zabawie z dziecmi kiedy wydaje sie byc skoncentrowana na zabawie. czy moze to byc reakcja na stres? Jak pomoc?? Czekac az minie?? Pozatym w nocy budzi sie czesto , sciska mnie za szyje i placze ,ze boi sie ,ze umrzemy , krzyczy ,ze nie chce zebysmy uamrli itd.. Nie wiem jak pomoc, czy powinnismy udac sie do specjalisty, jesli tak to gdzie szukac pomocy?? tak sie boje...nie chce zeby cierpiala..sama mam lek przed smiercia po tym wszystkim cos sie nam wydarzylo i nie chce zeby i ona go odczuwala. Bede wdzieczna za pomoc.Pozdrawiam

[A.Zurakowska]

Kochana Mamo Olivii!
Tak mi przykro... Bardzo chciałabym pomóc. Uważam jednak, iż ta droga nie wystarczy i powinni Państwo skorzystać z opieki psychologa w miejscu zamieszkania, aby pomógł Wam przejść przez cierpienie, które Was dotknęło. Oblizywanie rączek jest sygnałem (zapewne) zmagania się Olivii z lękiem i nagromadzonym stresem. Córeczka znalazła taki właśnie sposób na rozładowywanie napięcia emocjonalnego, które jej doskwiera. Napewno nie należy napiętnować tego zachowania, upominać czy karcić, bo skutek będzie odwrotny do zamierzonego. Raczej ignorować i podpowiadać bardziej adaptacyjne sposoby rozładowywania napiecia np.: wspólne śpiewanie piosenek leżąc na dywanie i bawiąc się rączkami w górze, malowanie (robienie odcisków) farbami po brystolu maczając dłonie w farbie itp. Zabawy powinny polegać na odwróceniu uwagi od oblizywania i dostarczeniu dłoniom bodźców dotykowych.
Oczywiście najlepszym "terapeutą" jest bliski kontakt z osobą dającą poczucie bezpieczeństwa. Jeśli Olivia domaga się teraz wspólnego spania lub częstszego przytulania, proszę jej tego nie odmawiać. Teraz trzeba zadbać o stworzenie jej jak najmniej stresogennego otoczenia.
Pyta Pani gdzie szukać pomocy. Jeśli w Warszawie, to oczywiście mogę Pani podać adres placówki, gdzie uzyska Pani kompleksową pomoc! Bardzo proszę w tej sprawie napisać na moją pocztę poza forum. Napewno odpiszę! Być może, że tam także uzyska Pani informacje o podobnej poradni w miejscu swego zamieszkania.

Życzę samych Spokojnych i Pięknych chwil dla Pani Rodziny!
Ściskam Serdecznie!

A.Żurakowska

[sekundka]

Serdecznie dziekuje Pani za pomoc

Niestety nie mieszkamy w Warszawie. Ale szczegolnie pomogla mi panie jesli chodzi o bliskosc z nami teraz poniewaz wlasnie Olivia zaczela spac w swoim pokoju i zdarza sie ,ze przychodzic do nas w nocy w takim wypadku nie moge jej odmowic bliskosci skoro potrzebuje sie teraz bardziej niz kiedykolwiek indziej. Dziekuje za wsparcie i porade. Pozdrawiam

Marta