Jak pokonać wstydliwość?

[basia681]

Witam jestem mama 6 letniej Wiktorii. Chciałabym sie dowiedzieć co może byc przyczyną wstydliwości. Mała przy obcych ludziach nie chce odpowiadać na pytania, które jej zadaja ani jak ma na imię (choć czasami juz odpowiada). Jest to uciążliwe np. w momencie wizyty u lekarza np. Ostatnio byłysmy na bilansie i nie chciala znaczków odczytywać z tablicy do spr. wzroku. Po moich namowach dopiero zaczela mówić ze łzami w oczach i szlochaniem. Cała wizyta to było szlochanie, płacz i strach. SERCE mi sie kraje bo wiem ze jest zdolna madra dziewczynka a nie umie sobie poradzić z wstydem przed obcymi. Nikt nie krzyczał ani nic złego jej nigdy nie robi, a jej reakcje sa takie nie inne. Wychowujemy ja w spokoju i miłości. W przedszkolu na wystepach tez cichutko mówiła zawsze wierszyki. Brak jej odwagi i takiego zamozaparcia. Boje sie ze od wrzesnia pojdzie do zerówki i bedzie jej ciezko. Zastanawialam sie nawet nad jakas terapia psychologiczna zeby ją jakoś rozkręcić. Sama jestem nauczycielem. Kocham dzieci. Od zmysłów odchodze co jest nie tak. Prosimy o pomoc.

[A.Zurakowska]

Kochana Mamo Witki :)
a co jest nie tak?! Zapewne w swej pracy poznała Pani setki dzieci o skrajnie różnych temperamentach :)
Nie każde dziecko jest "hej, wio do przodu" :)
Moim zdaniem należy uszanować sposób bycia i delikatny charakter córeczki. Zbyt intensywne namawianie do przełamywania wstydu, może pozostać nie miłym wspomnieniem z dzieciństwa. Kto z nas nie pamięta choć jednej chwili, gdy przy rodzinnym obiedzie trzeba było wydukać wierszyk z przedszkola... a wszyscy patrzyli! brrr :)
Zamiast zachęcania, nagradzałabym pochwałą każde odważniejsze wystapienie.
Aby wzmocnić samoocenę Wiktorii, proponuję powierzanie jej jakiś drobnych domowych obowiązków i chwalić za ich świetne wykonanie. Oczywiście można popracować nad (jak to ładnie Pani ujęła) "rozkręceniem" córeczki poprzez zajęcia dodatkowe rozwijające zdolności lub bedące pasją np.: jazda konna, kółko teatralne, plastyczne itp. Na pewno zachęciłabym do bywania w miejscach publicznych, które nie wymagają osobistego zaangażowania i konwersacji (przedstawienia teatralne, koncerty, restauracje).
Bardzo dobrą rolę terapeutyczną w przełamywaniu nieśmiałości ma opieka nad zwierzętami domowymi, ale oczywiście nie każdy ma możliwość posiadania psa czy kota :)
Co do zerówki.... nie martw się Kochana Mamo na zapas :) Poczekajmy do przyszłego tygodnia. Jeśli pojawi się problem, to będziemy go rozwiązywać.

Na koniec moje sakramentne zaklęcie... Jeśli w matczynym sercu czuje Pani niepokój, to zawsze lepiej dla pewności pokazać dziecko specjaliście. Wirtualna porada nigdy nie będzie w pełni miarodajna i nie zastąpi osobistego kontaktu :)

Wszystkiego co Piękne i Dobre w najszczęśliwszym miejscu na ziemi :)

Pozdrawiam Serdecznie!
A.Żurakowska