Ciąża - uczucie osamotnienia

[zochna]

Jestem na samym początku drogi do bycia matką – dokładnie na 7 tygodniu.
Nie wiem czy to hormony, czy coś innego… ale czuję się strasznie samotna. Czuję się nic nie warta. Czuję, ze mój mąż nic dla mnie nie chce zrobić.
Jest mi źle.
Moje życie wywróciło się do góry nogami; a z jego strony słyszę, ze to jakieś „widzi mi się”.
Ciąża nie była planowana.
Od dłuższego czasu żyliśmy w kryzysie.
Nie wiem co dalej.
Siedzę i ryczę.
Czuję się strasznie samotna.
Mąż pracuje od rana do wieczora – jego praca jest jednocześnie jego pasją. Nie potrafi z niczego zrezygnować. Liczą się jego potrzeby.
Oczywiście spełnia niektóre moje potrzeby – np. materialne. Ale dla mnie to za mało.
Już sama nie wiem co się dzieje.
Czuję się sama. Sama ze swoimi uczuciami i potrzebami.

[MatkaWariatka]

Ciężko cokolwiek napisać, doradzić...

Równie dobrze mogą to być hormony jak i wasza sytuacja rodzinna...

[Zani2407]

Zochna a co lubisz robić? Musisz koniecznie się czymś zająć przede wszystkim soba, jak już popracujesz nas swoim nastrojem to może inaczej spojrzysz na męża. Kryzysy się zdarzają ja też przeszłam dwa poważne kryzysy z mężem. Piszesz ze On jest ciągle w pracy (nie wiem czy Ty pracujesz zawodowo) pewnie też sfrustrowany i po prostu jemu się wydaje że skoro jesteś w domu nie masz problemu z uzeraniem się z innymi wspolpracownikami itd itp musicie ze sobą rozmawiać mówić o swoich uczuciach. Napewno u Ciebie teraz trwa burza hormonalna co nie sprzyja dobrej atmosferze. Więc pomysl teraz o sobie zrelaksuj się posłuchaj ulubionej muzyki może poczytaj jakaś fajna książkę albo upiecz jakiś pyszny placek albo po prostu wyśpij się:) masz 9 miesięcy żeby przyzwyczaić się do myśli o byciu mama napewno będziesz szczęśliwa dziecko to coś cudownego taki cel życiowy bynajmniej dla mnie mam dla kogo żyć :) ale na te uczucia jeszcze masz czas tym bardziej że ciąża była nieplanowana. Przede wszystkim spróbuj znaleźć pasję coś do czego będziesz wstawać z przyjemnością;)

[Zani2407]

Napewno masz kogoś bliskiego oprócz męża może spotkaj się na kawę z koleżanką tak żebyś nie czuła tej samotności. Mąż musi pracować robi to dla Was i ciesz się że praca jest jego pasja uwierz mi nie ma nic gorszego niż facet ubolewajacy nad swoim pracowniczym losem:/ jak maz jest w pracy zadbaj o siebie! Głowa do góry nie rycz będzie dobrze! :) A niedługo wiosna wszystkim się buzie rozpromienia.

[zochna]

Dziękuję za wsparcie.

Hobby mam, ale nie mam ostatnio na nic ochoty, i to też mn9e dołuje. Jakaś taka bezczynna jestem.
Co do spotkań z koleżankami - mam wrażenie, ze będę im przeszkadza. Mają swoje życie. Nie chcę, żeby czuły się zobowiązane ze mną spędzać czas.
Czytam co napisałam wyżej i ryczę - to nie jest normalne.
Zapisałam się do psychologa.
Pracuję zawodowo - i to z mężem. Każde z nas w innych działach.
Cieszę się, że dla niego praca jest pasją.
Ale jakoś tak czuję się daleko poza jego życiem. Już sama nie wiem :(
Smutno mi strasznie.
Teraz siedzę i beczę i się jeszcze nakręcam, ze nie nie mam nikogo w pobliżu kto mógłby mnie przytulić, pocieszyć.

[Zani2407]

Wiesz co dobrze że się zapisałas do psychologa to naprawdę dobra decyzja jeśli nawet nie chce Ci się robić tego co co lubisz hmm może czujesz się taka odsunięta przez męża przez stan chronicznego smutku, którego przyczyną mogą być hormony ale niekoniecznie. Życzę Ci dużo dobrego i jestem pewna że specjalista Ci pomoże odkryć czy problem nie leży gdzieś głębiej. Będzie dobrze głowa do góry czasami każdy z nas ma gorszy okres.