brak bliskości z mężem pod koniec ciąży

[Gość katia2]

Witam, jestem w 29 tyg. ciazy, moje malenstwo bylo planowane. Razem z mezem bylismy szczesliwi, dbal o nas, ale od jakiegos czasu (okolo 2 tyg.) cos miedzy nami zaczelo sie psuc... przestal dotykac mojego brzucha, nie chcial chodzic na spacery, musialam zaczac prosic go o pomoc w natluszczeniu skory. Nie raz uslyszal ode mnie,ze w ogole sie nie cieszy z dziecka... i wlasnie od jakiegos czasu zauwazylam u siebie zmiane w zachowaniu, tzn. tak jakbym przestala go potrzebowac... maz przestal szanowac moje zdanie, a ja przestalam sie tym przejmowac, az doszlo do tego,ze wczoraj obydwoje powiedzielismy DOSC! : \ najgorsze jest to,ze sie fatalnie czuje, nie moge sie uspokoic, nie moge zajac sie moim serduszkiem w brzuszku, bo nawet nie moge sie skupic jak czytam-wszystko mnie meczy. Nie wiem co sie z nami dzieje... Nie mam z kim porozmawiac, mieszkam w rodzinnych stronach meza, nie mam tu nikogo. Boje sie,ze te nerwy odbija sie na maluszku... nie wiem co robic:\ najgorsze,ze spac tez nie moge, a to by mi w jakis sposob (choc na chwile) pomoglo

[psycholog Kamila Krocz]

Witaj katia2!

Oczekiwanie na maleństwo jest trudnym czasem zarówno dla kobiety, jak i mężczyzny. Nawet jeśli Wasze dziecko jest planowane i wyczekiwane, to pojawiają się stresy. U Ciebie stres związany ze zbliżającym się porodem (nawet jeśli teraz nie jesteś jeszcze tego do końca świadoma i wydaje Ci się to jeszcze "dość odległe"), a u męża - stres związany ze zmianami, jakie się pojawią wraz z narodzinami szkraba. Być może mąż, dotychczas zaabsorbowany Tobą, maleństwem, opieką nad Wami, nagle zdał sobie sprawę, że pójdzie w "odstawkę", gdy na świecie pojawi się dziecko, że naturalnie dziecko będzie dla Ciebie najważniejsze, a on zajmie "boczny tor". Wielu mężczyznom trudno to zaakceptować, nawet wtedy, gdy mocno pragną dziecka. Postaraj się zrozumieć męża, dziękuj mu za okazywaną pomoc i wsparcie, mimo ciąży nie szczędź mu bliskości i wyrozumiałości. Gdy widzisz, że między Wami dzieje się coś niepokojącego, nie unikajcie się, nie obrażajcie się na siebie, ale starajcie się przedyskutować problem. Pozdrawiam i życzę powodzenia!