Czy jesteś mamą konsekwentną?

[Ulla]

Dziewczyny ciekawa jestem czy możecie o sobie powiedzieć, że jesteście konsekwentną mamą? Jak to się przejawia? Czy są jakieś sprawy które nie są aż tak istotne i można przeciągać granicę lub zwyczajnie nie reagować? Jak sobie z tą konsekwencją radzicie?

[nauzyka]

Ciekawy watek. I bardzo trudny.
Tak jak trudne bywa czasem konsekwentne działanie.
U mnie: bywa różnie, ale... STARAM SIĘ.
Jak wiadomo życie i sytuacje weryfikują niekiedy moją konsekwencję względem dzieci. Oczywiście konsekwentne wychowanie jest jak najbardziej pożądane, ale czy we wszystkich dziedzinach... nie jestem pewna.

Staram się konsekwentnie realizować wymierzone synom kary (np. brak dostępu do tv czy zakaz wychodzenia z pokoju) mimo robionych przez nich słodkich oczu. Konsekwentnie staram się też doprowadzić do końca realizowane z nimi "projekty" (np. naukę czytania czy poprawnej wymowy) mimo np. braku czasu czy sił.
Ale... czasem jestem w stanie ustąpić bo wychodzę z założenia, że:
primo-dziecko też człowiek, więc MOŻE mieć rację,
secondo-dorosły też człowiek, może się mylić,
terzo-czasem-w niektórych dziedzinach-ważny jest kompromis wypracowany z dzieckiem.

Myślę, że czasem konsekwentne postępowanie rodziców, przekonanych o WŁASNEJ racji może zaburzyć dopiero co kształtującą się osobowość dziecka. Zwłaszcza, jeśli owi rodzice nie do końca mają rację - tylko komu to oceniać?

Moim zdaniem: zdrowa konsekwencja, choć czasem trudna, daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa i zaufania do rodziców, że cokolwiek by się nie działo oni będą jak skała :)

Także odp. na pytanie: staram się ;)

[zdrowko]

Staram się ale wiemy wszyscy jak to tak naprawdę wychodzi.

[nikawa]

Staram się być konsekwentna.
Gdy dziecku powiem, że będzie tak, albo tak, jeżeli on nie zmieni zachowania. To zwykle nie muszę tego powtarzać, bo wie, że mama "nie kłamie". Kiedyś prosił, żeby jednak bajkę włączyć, choć coś zbroił. Zapytałam, czy chciałby mamę kłamczuchę. Powiedział, ze nie. Wobec tego musiałam dotrzymać słowa. Od tej pory wystarczy, jak przypomnę, że nie będzie bajki/słodyczka, a mama nie kłamie... Wystarczyło raz dotrzymać słowa.
Trzeba tylko pamiętać o tym, jaką się wymierza karę. Żeby siebie nie ukarać (jak słyszę mamy, które mówią w piaskownicy latem, że jak natychmiast dziecko nie przestanie rzucać piaskiem, to natychmiast wracają do domu i dziś nie wyjdą, to w zasadzie współczuję tym matką, jeżeli rzeczywiście chcą być konsekwentne :P ). Nie można też milion razy reagować na tę samą sytuację "nie rób tego, bo pójdziemy do domu..." i wciąż zostawać. W takiej sytuacji dziecko się uczy, że rodzic rzuca słowa na wiatr. Mówi, że pójdziemy, ale i tak nie pójdziemy, bo mama chce sobie porozmawiać z dorosłymi...
Trochę chaotycznie, ale mam nadzieję, że w miarę zrozumiale napisałam ;)

[ola2710]

Oj,ciężki temat,zwłaszcza u mnie...
Staram się,ale póki co z marnym skutkiem (tłumaczę sobie,że Staś jest mały i może pewnych rzeczy jeszcze nie rozumieć...).Mam nadzieję,że z biegiem czasu będzie nam to lepiej wychodziło :)

[nikawa]

Ola2710, Ty jeszcze jesteś na etapie "odchowania". Jeszcze czas na wychowanie. Staś jest malutki. Teraz trzeba tylko uważać, żeby sam sobie nie zrobił krzywdy. Konsekwentnie powinnaś o to zadbać ;)

[Gość joanna 19]

Nie w 100% ale tez się staram. Najgorzej idzie mi z najmłodszym ,ze starszymi dziecmi łatwiej. Takie rzucanie słów na wiatr prezentuje za to mój mąż.

[Ulla]

dziewczyny dzięki za wypowiedzi - fakt temat ciężki bo każda z nas nie lubi karcić swoich dzieci ale ja też jestem zdania że konsekwencja to przede wszystkim nie tylko kara ale głównie uświadomienie dziecku że mama nie okłamie ich i dotrzyma zawsze słowa

[mika17]

Oj,staram się ,staram,ale czasami niestety ulegam,ale uczę się cały czas,najgorzej jest jak mówię dziecku 'nie' a tatuś tak,ostatnio np. będąc u znajomej ,mówię synkowi-tak nie wolno,a od znajomej słyszy-u mnie wolno.

[Rysia43]

Ogólnie uważam siebie za konsekwentną osobe. Z mężem staramy sie nawzajem dyscyplinowac, zeby nie ulegac małej ;) chociaż czasami - wiadomo- jak taki kociak ze szreka ci popatrzy tymi ślepkami w oczy to aż sie serce kruszy ;) To chyba normalne, najwazniejsze to grunt, zeby nie przekraczac tej cieniutkiej granicy miedzy pobłażaniem czasami a rozpuszczaniem!!

[Ulla]

no własnie Rysia jak znaleźć tę granicę?

[ola2710]

Jak zauważyłyście ta granica jest cienka i nie dla wszystkich leży w tym samym miejscu...

[gotka]

Ciężko być konsekwentną mamą. Niby na początku to się udaje, jednak z czasem i tak się uginamy. Widok płaczącego dziecka jest ciężki dla większości mam.

[Ulla]

dokładnie tak - ja też czasami mam wrażenie że ja to bardziej przeżywam jak ono płacze

[mika17]

No i ja przeżywam jak mały płacze,obojętnie z jakiego powodu,ale staram się mu tłumaczyć że czegoś nie wolno.Mój mały jest strasznie za kinder jajkami ,kupię mu owszem ale on by chciał codziennie,tłumaczę że lepiej kupić coś innego -rozumie,nie żałuję mu,ale to jest jednach droga rzecz ze względu na zawartość

[Margeritka]

u nas też faza na kinder niespodzianki jest u młodszej, "jajo, mam daj jajo:), ale teraz daje się już przekonać na coś innego

[anaaa]

hmm ciężki temat staram się .. mocno się staram.. przy realizowaniu zadanej kary czy groźby owej kary, nie daniu się na wymuszenie płaczem, krzykiem czy słodkimi słówkami .. różnie wychodzi ale jedno jest pewne lepiej mi to idzie niż mężowi :P on jest bardziej podatny szczególnie na tą młodszą która go rozbraja raz dwa i to już niestety świadomie .. więc u nas ja jestem ta "zła" :P

[Margeritka]

no ja jestem bardziej uległa, więc muszę się pilnować, ale jak Emi spojrzy tymi oczyma, to jestem bezradna:) mąż mówi, że Emi nigdy nic nie potrafiłam odmówić, nawet jak była niemowlakiem:) on niby chce być bardziej stanowczy, ale wiem, że jak sam zostaje z dziećmi, to też ulega, w ramach przetrwania oczywiście:)

[Ulla]

no i tak bywa - ja mam tak w przypadku Wiktora ale niestety jest taki z niego słodki zbój że aż czasami i ja wysiadam przy nim

[anaaa]

Ulla to u nas Kasia właśnie rozbójnik straszny ale jednocześnie słodziak .. na tatę działają całusy, minka w podkówkę i wyznania miłości ..i tata kupiony.. na mnie już tak nie ćwiczy bo parę razy się nie udało (dla mnie z trudem :P) i przestała :P

[Ulla]

no to faktycznie podobnie mamy choć ja ogólnie jestem bardziej odporna na takie rzeczy to jednak wiem że on daje nam tyle radości i spokoju że nie mam siły się na niego złościć