Różnica wieku między rodzeństwem

[ola2710]

Dziewczyny,
póki co mam jedno dziecko (półroczne),chcielibyśmy mieć w przyszłości dwójkę.
Nie możemy się jednak z narzeczonym dogadać,kiedy jest najlepszy na to czas,tzn jaka jest najlepsza/optymalna różnica wieku między rodzeństwem.
Ja uważam,że powinniśmy poczekać,aż mały skończy co najmniej 4 lata (póki co to jest on dzieckiem"wiecznie na rękach";byłby bardziej samodzielny,poszedłby do przedszkola,ja choć na "chwilę" wróciłabym do pracy...;z drugiej strony jakoś boję się mojego wieku-niby miałabym 33 lata).Narzeczony uważa,że to za późno i że tak około 2 lat różnicy jest optymalnie...
Jak z tym jest u Was? Jaka różnica jest wg Was najlepsza?

[kasia_maj]

u mnie jest roznica 2 latka i 10miesiecy wiec mozna powiedziec ze 3 lata roznicy. nie powiem czasem jest ciezko ogarnacdwojke tym bardziej ze starszy nie jest najgrzeczniejszy. ale od wrzesnia do przedszkola wiec powinno byc lepiej choc i tak sie troszke juz przyzwyczail ze jest malutka.

[Bettyy]

U mnie jest różnica 2,5 lat I stwierdzam że 4 lata to by była duża różnica Dla mnie ta różnica dwóch lat jest odpowiednia Dzieci bawią się ze sobą braciszek siostrę uczy sa tacy dla siebie wymarzeni Chociaż bardzo się bałam tej różnicy wieku to cieszę się że tak wyszło i cieszę się dwójką szkrabów

[Nakretka]

My początkowo chcieliśmy poczekać z drugim dzieckiem , właśnie bo praca ,bo wiele innych rzeczy. Jednak stwierdziliśmy ostatnio , że zawsze będzie jakiś powód by odwlec tą decyzję a nie chcemy by różnica między dziećmi była zbyt duża . Dla nas optymalne jest 2 - 3 lata .

[marzen@]

Nie istnieje cos takiego jak najlepsza różnica wieku. Każde rozwiązanie ma swoje wady i zalety. Dla każdej osoby optymalne będzie inne rozwiązanie. Jeśli nie czujesz się na siłach na drugie dziecko to nic na siłę. Przyjdzie czas, że go zapragniesz. 33 lata to nie tak dużo, ja mam 34 a dzieci małe. Długo dojrzewalam do tematu

[Ulla]

zgadzam się z przedmówczynią - trudno jest sobie wybierać składa się na to wiele czynników ja też chciałam krótką, poem po urodzeniu pierwszego myślałam że wcale nie zdecyduję się na kolejne a teraz uważam że 4 lata jest w sam raz

[Margeritka]

myślę, że dziewczyny mają sporo racji, ja mam dwoje dzieci, u nas różnica to dwa lata i tak chcieliśmy, ale jak Emilka się urodziła, to pomyślałam, że wcale nie jest źle, jak różnica wieku jest większa:) każdy ma tu swoje subiektywne odczucie, poza tym mówi się, że niby im mniejsze dzieci, tym lepszy kontakt ze sobą itd, ale wcale nie musi tak i tym też nie ma co się sugerowac

[ola2710]

Dziękuję za Wasze opinie:)
Wiem,że to subiektywna kwestia,jednak zawsze są podobne argumenty za jakąś opcją.
Próbuję to "zaplanować",choć z drugiej strony "chcesz rozśmieszyć Pana Boga?opowiedz mu o swoich planach"...wiem,że różnie może być.

[Margeritka]

Ola jakby nie było, to mnie się wydaje, że pierwszy rok z noworodkiem, niemowlakiem, przy starszym dziecku jest trudny, niezależnie ile to starsze dziecko ma lat

[ola2710]

Tego się "obawiam" Margeritka,chciałam tylko poznać Wasze opinie nt tego,czy pewna różnica wieku jest wg Was"łatwiejsza"

[Gość joanna 19]

Też uważam że nie ma idealnej różnicy wieku między rodzeństwem. Zależy dużo od płci czy charakteru dziecka starszego ale i młodszego. Ja mam dzieci w wiek 12 lat, 8, 7 i 3. I tu dobre jest to że najstarsza córka pomaga w przypilnowaniu najmłodszego

[Avril87]

Moim zdaniem to kwestia indywidualna. Ja mysle postarac sie o drugie dziecko za 2 do 4 lat. zeby roznica wieku byla nie wieksza niz wlasnie 4 max 5 lat

[Gość Mama 3-ki]

u mnie dzieci mają po kolei :

8 lat, 3 lata i 2 lata :)

[Gość panX.]

Pamiętaj, że to Twoje dziecko, a najstarsza córkanie ma obowiązku pomagania w przypilnowaniu najmłodszego. Bo to nie jej dziecko tylko Twoje. Chciałaś więc bądź odpowiedzialna za to. Nie rób z najstarszej córki niańki.

[Gość Aisia]

Ja zawsze umierałam sie ze miedzy moimi dziećmi będzie około 2 lat różnicy-dopóki nie urodziło mi sie pierwsze! Płakała nie tylko w nocy bo miała kolkę ale tez prawie cały czasem dzień-biegałam po lekarzachc pytać co sie dzieje i zawsze słyszałam 'To dziecko-dzieci małe płaczą-wszystkie'.Dzwonilam do pracy do męża,do mamy choćby tylko powiedzieć ze juz nie wiem co robić i sama wyłam w poduszkę bo nie mogłam wytrzymać ze córka prawie cały czas płakała.Przespala sie 1,5h w ciagu i jak sie rozdarta to końca nie było widać.Wszystkie koleżanki mówiły 'A moje w dzień tylko śpi i je,przesypia całe noce'.Wtedy czułam sie jeszcze gorzej.Ja wstawałam 5-6 razy w nocy a w dzień byłam nieprzytomna bo tez stukało i płakało.Dopiero po roku czasu sytuacja sie ustabilizowała.Okazalo sie po 4 latach ze to zaburzenia integracji sensorycznej-taka specyficzna nadwrażliwość na rożne bodźce.Jak wspominam pierwszy rok mój i mojej córki to w nieskończoność odkładam drugie dziecko,tak sie boje ze sie to powtórzy a tego bym nie zniosła bo juz wtedy miałam głupie myśli przez frustracje,ze nie wiem czy kiedykolwiek sie odblokuję!