Kiedy dziecko dzieli małżonków

[Gość joanna 19]

Zazwyczaj słyszy się jak to dzieci po urodzeniu łączą mamę i tatę, ale nie zawsze tak się dzieje. Szczególnie dotyczy to kwestii wychowywania, u nas właśnie najczęściej spieramy się o to.

[aagnieszkaa1]

Dziecko powinno umacniać związek, a nie dzielić... Rodzice muszą się dogadać co do wspólnego wychowania, nie może tak być, że "każdy sobie rzepkę skrobie."

[Ulla]

bo wychowanie dziecka to nie łatwa sprawa - nierzadko wychodzą nasze słabości do których nie specjalnei chcemy się przyznać przed drugą osobą, przychodzi zmęczenie nierzadko kresowe i wówczas człowiek pokazuje ile ma sił by to wszystko ciągnąć

[Gość joanna 19]

Bo jak dzieci są grzeczne to super ale przeważnie coś psocą, to w końcu nie zegarek że chodzi jak ustawisz. W naszym przypadku chyba ja jestem bardziej cierpliwa niż mąż

[Margeritka]

u nas mąż pracuje poza domem, ja w domu, dla nas najtrudniejsze momenty, to jak dzieci są chore, ząbkują, bo to wymaga opieki nie tylko w dzień, ale też w nocy i kiedy sami po prostu jesteśmy bardzo zmęczeni, a dzieci zwyczajnie marudzą, najważniejsze, to się wspierać i wzajemnie rozumieć, a po każdej kłótni zwyczajnie się przeprosić.

[Dzina]

Wydaje mi się, że grunt to rozmowa. U nas trochę zajęło zanim mój mąż i ja dogadaliśmy się co do wychowywania małego. Ja z reguły jestem tą, która gani a tatuś ten dobry, który głaszcze. Teraz jest tak, że jeżeli ja zganie to mąż nie wtrąca się, tylko podtrzymuje moją decyzję i oczywiście na odwrót. Ogólnie w teorii wszystko wygląda super, ale wszystko się zmienia kiedy dzieciaczek zaczyna poznawać świat i łobuzować. Ale tak jak pisałam na początku moim zdaniem grunt to rozmowa może nie krótka i nie łatwa, ale taka która poprowadzi do ustalenia wspólnej ścieżki.

[Gość joanna 19]

U nas to ja jestem łagodniejsza, faceci nie są skory do rozmów, mój nie rozumie że samo się nie wyjasni że nie wystarczy przeczekać.Jak dzieci płacza to zawsze je biore do siebie szczególnie w nocy

[Dzina]

Dla dobra dzieci powinien się przemóc do rozmowy. Jak sama napisałaś dzieci to nie zegarek nie da się ich nakręcić ani wytresować. Mój mąż przemyślał całą sprawę jak mu powiedziałam, że jak nie chce się przy małym udzielać to wszystko będzie po mojemu. I to dało mu do myślenia.

[Gość joanna 19]

A jeżeli decyzja męża nie jest słuszna lub za ostra to też przytakiwać? Ostatnio dużo kłócimy się "przez" naszą 12 letnią córkę, mąż ciągle ma pretensje że jej bronie ale uważam że jest za ostry na nic nie pozwalając, tłumaczę że jak wszystkiego jej zabroni to córka zacznie kłamać. Zresztą długo by opowiadać, jeszcze co istotne ukochał sobie młodszą córkę bo się lepiej uczy itd. Tylko czekać jak młodsza urośnie żeby mój m się nie rozczarował

[j_kaminska]

Myślę, że powinniście na spokojnie poważnie porozmawiać, bez obecności dzieci oczywiście i wspólnie ustalić jakąś strategię wychowywania. Opowiedzcie sobie czego oczekujecie od dzieci, co chcecie... Może wtedy jakoś będzie Wam łatwiej się dogadać. Przecież obojgu z Was zależy na dobru dzieci.

[NATKA08]

dziewczyny pięknie i łatwo o tym mówić gorzej wprowadzić te czyny w życie. Chociaż zdajemy sobie sprawę z tego ze wielu rzeczy nie można przy dzieciach mówić a między innymi podważać decyzji drugiego rodzica to i tak to robimy mi osobiście czasem się to zdarza i w zasadzie sama nie wiem czemu bo wiem ze nie wolno tak postępować nawet w tych błahych sprawach

[j_kaminska]

Natko, to co piszesz to oczywiście prawda. Często mimo tej wiedzy teoretycznej, my też przy dzieciakach się pokłócimy. Jednak później staramy się to przedyskutować i jakąś wspólną strategię ustalić. Ważne, aby przynajmniej chcieć rozmawiać. To już połowa sukcesu ;)

[Ulla]

dopóki obie strony chcą to jest po co to tworzyć

[Gość joanna 19]

Tak wiadomo że wiek dzieci 12+ jest trudny i każde inaczej przechodzi a mój m jest nerwus i niecierpliwy, chciałby mić zegarki w domu a nie dzieci. Najgorsze jest to że ja i on byliśmy inaczej wychowywani np. on w domu mówił mama weźmie, ja natomiast mamo weź ; on nigdy nie siedział przy stole z gośćmi ja zawsze itd. Ale i tak ja więcej ustępuję dla świętego spokoju

[Gość Lukierek]

W moim przypadku to bardziej teściowa dzieli niż dziecko

[aagnieszkaa1]

Lukierek To mieszkacie z teściową?

[Margeritka]

to rzeczywiście jest problem, jak się mieszka z teściami lub rodzicami, lukierek napisz nam więcej

[Gość Lukierek]

Agnieszka tak mieszkam z teściową Zamieszkaliśmy z mężem po ślubie Początki były miłe a potem się zaczęło Czasem jest dobrze a czasem nie do wytrzymania ale jakoś trwamy

[Margeritka]

Lukierek mam nadzieję, że więcej jest i będzie tych dobrych chwil, tego Ci życzę

[anata]

Z mężem tez sie spieramy co do wychowywania dzieci zwłaszcza syna.Mąż wychowany przez surowego ojca też chce trzymać dyscyplinę a syn ma dopiero 11lat to jeszcze dziecko ale nie mąż uważa inaczej.Z kolei córkę l.7 rozpieszcza bardzo gdy zacznę narzekać na jej zachowanie to twierdzi ,że wyrośnie z tego jest jeszcze taka mała......;)Faceci są dziwni czasami i nie rozumiem ich .

[Gość Lukierek]

Margeritka

Lukierek mam nadzieję, że więcej jest i będzie tych dobrych chwil, tego Ci życzę

Bywa różnie ale w sumie już się do siebie z teściową przystosowałyśmy a że czasem są zgrzyty trudno w końcu to my u teściów mieszkamy Osobno byłoby inaczej

[aagnieszkaa1]

My też mieszkamy z teściową, ale nie narzekam. Zależy jak się komu trafi, ale nie ma to jak na swoim. Tylko.... nie każdego stać i oooo....