Smoleńsk

[agusia20112]

bardzo fajnie napisane....i ma odczucia takie jak ja

zacytuję fragmenty które mnie ujęły(jest to wywiad z Marta Potasińska
........
Mój mąż był zawodowym żołnierzem, pełnił ważną, publiczną funkcję. Wcześniej ryzykował życiem na misjach, podczas setek skoków spadochronowych. Brał na siebie ogromne ryzyko i w końcu zdarzyło się tak, że śmierć nie minęła go bokiem. Owszem, ranga tego zdarzenia była duża, i w sensie symbolicznym, i politycznym, ale zadałam sobie w końcu pytanie, z jakich to przyczyn mój ból ma stać się czymś ważniejszym niż tragedia żony, której mąż ginie w zatłoczonym busie jadąc na zrywanie jabłek, albo matki, której syn zostaje potrącony przez samochód w drodze do szkoły. Jestem jedną z wielu poszkodowanych kobiet w tym kraju i wręcz nie mam prawa rozdzierać nieustannie szat.
......
Teraz, po latach, jestem bogatsza jeszcze i o tę świadomość, że pamięć nie przetrwa bez wysiłku tych, co zostali. Dlatego na wdzięczność składa się również i to, co czuję, widząc nagrobek Włodka tak szczelnie zastawiony zniczami, że na moje nie ma tam już miejsca. Są kwiaty od prezydentów kraju i Krakowa, od wojewody i wojska. Dla mnie te gesty mają bardzo duże znaczenie, choć wiem też, jak ulotna jest pamięć, i liczę się z tym, że za kilka lat, gdy emocje opadną i Smoleńsk nie będzie już tak bardzo rozpalał głów, zniczy zacznie ubywać. Taka jest kolej rzeczy.

.......
Chronię się przed Smoleńskiem. Sprawy powinny być wyjaśnione do końca, ale postawiłam między sobą a Smoleńskiem szybę z pleksi. Widzę, śledzę, interesuję się, ale bez dystansu nigdy nie wróciłabym do równowagi. Dlatego unikam szukania winnych, bo nie do mnie to należy. Zmarłym życia to nie wróci, a łatwo poszukiwanie sprawiedliwości zmienić w cyrk i polowanie. Wolałabym, żeby ta katastrofa miała znaczenie dla przyszłości – żeby już nigdy nie doszło do podobnej sytuacji. Tak, wiem, to naiwne, ale cały czas nie rozumiem, jak na Golgocie można uprawiać brutalną politykę, jak można budować swoje kariery i polityczną popularność. Gubi nas to, że społeczeństwo i politycy czekają przede wszystkim na prosty przekaz, czyli jasne wskazanie placem i stwierdzenie: „to on był winny”. Powiem wprost: były w ciągu tego czasu momenty, kiedy zwyczajnie się wstydziłam spektaklu, jaki trwał wokół Smoleńska. Ale były też momenty, kiedy z trudem budowana równowaga chwiała się, jak w przypadku skandalu z ekshumacjami.

Unikam też oglądania Smoleńska jako katastrofy politycznej, mimo że jest to bardzo trudne – dla mnie ona ma przede wszystkim charakter prywatny,

......

tu cały artykuł
Dokończony lot - Kraj - Tygodnik Powszechny - Onet.pl - 31.10.2012

czytałam kilka wypowiedzi rodzin ofiar....ta jest taka spokojna,normalna,nie roszczeniowa
jestem pełna szacunku

[Margeritka]

ciekawy artykuł, bardzo ciekawy, mnie podoba się to co powiedziała, że media zrobiły z rodzin smoleńskich ludzi ubranych na czarno i płaczących, a oni naprawde chcą iść do przodu

[Roxanka_89]

Agnieszka78K

Ten cały Smoleńsk to jedna wielka polityczna gra. Kraj prawa w którym żyjemy okazuje się krajem bezprawia. Afera za aferą, a nie dopilnowane to co powinno być.

Bohaterzy narodowi? dzisiaj jest pogrzeb mamy koleżanki mojej córki. Zostawiła trójkę dzieci 18, 15 i 4 letnie. Wynajmowane mieszkanie, pewnie kredyt...Czy Państwo się tym przejmie?

moja mama zmarła miesiąc temu... zostawiła pod opieką swojego 65-letniego partnera piątkę dzieciaczków w wieku 11-7-5-4-3 lata... nie mają własnego mieszkania tylko żyją na wynajmowanym... 6 ludzi żyje za najniższą emeryturę...
tutaj państwo też nie pomoże... tylko patrzą gdzie jeszcze człowiekowi zabrać...