Ciemne strony macierzyństwa

[Margeritka]

Natknęłam się na taki blog o ciemnych stronach macierzyństwa, jak ktoś chce poczytać, to jest tu i powiem Wam, że naprawdę nie wiem, po co ktoś pisze takie rzeczy, każdy ma gorsze czy lepsze dni w opiece nad dziećmi, ale nie wiem, po co robić z tego taki dramat...a Wy o o tym myślicie? Na pewno każda z Was musiała zrezygnować z pewnych rzeczy, kiedy urodziło się dziecko, ale czy macie takie podejście, jak autorka tego bloga?

[adasaga3]

Mąż kończy kąpać dzieci więc wpadłam tu tylko na kilka minut, zdążyłam przeczytać tylko jeden artykuł :"A niech mi k...a ktoś powie". I powiem tak: podoba mi się, ale podeszłam do tego z przymrużeniem oka. Czasem trzeba wyrzucić z siebie różne złości, smuteczki, frustracje. A autorka zrobiła to w sposób dosadny ale i humorystyczny. Niektóre punkty jakby żywcem ściągnięte z mojego życia. :-) A już najbardziej podoba mi się ostatni punkt: "będzie! będzie zabawa! będzie się działo! I ZNOWU NOCY BĘDZIE MAŁO!" Ja bym jeszcze dodała jak w piosence: "Będzie głośno! Będzie (zamiast radośnie) płaczliwie!"- to jakby opis każdej naszej nocy z moim synusiem.

[ola2710]

Widziałam to już kiedyś,rozbawiło mnie.Dlaczego? Bo jest takie prawdziwe...mimo,że napisane w dosadny sposób.Ale czytając,można poczuć"kurczę,nie muszę mieć wyrzutów,ona też tak miała";)
Może to forma terapii dla autorki,może też pomoc dla niektórych czytelników.
A a propos picia ciepłej kawy-dziś zapytałam moją mamę,czy kiedyś uda mi się wypić kawę w miarę ciepłą i nie w 10 sekund,jak to teraz ma miejsce;)

[Wcześniak i co dalej]

Ja myślę, że to dobrze, że coraz więcej mam pisze o ciemnej stronie macierzyństwa. Kobiety w ciąży karmione są obrazkami pięknych, uśmiechniętych i spokojnych bobasków. Potem trafia się rozwrzeszczany bobas i rodzi się problem. Ja sama pisząc o moim pierwszym spotkaniu z dzieckiem. Ono zupełnie odbiegało od wyobrażeń jakimi karmiłam się w ciąży. Wiem, że wiele mam w podobnej sytuacji, nawet w 5 lat po porodzie walczą z poczuciem winy.

[aagnieszkaa1]

Autorka musiała uwolnić swoje emocje pisząc takie artykuły. Macierzyństwo wszędzie jest przereklamowane. Mamuśki wypoczęte, pełne optymizmu, z dobrą figurą i mnóstwem czasu dla siebie. I tak po części może być. Czemu nie? Ale decydując się nie dziecko mamy chyba świadomość, że nasze życie się zmieni, ale tak zmiana powinna być tym czymś na lepsze. A nie potem wielkie użalanie się na forach, blogach itp.
Przecież dziecko to skarb, a czas spędzony z nim nie musi być odliczaniem typu "byle przetrwać ten dzień".

[monika1404]

Dla mnie moje dzieci to największe skarby na świecie, bardzo się cieszę, że jestem mamą a potęguje to jeszcze bardziej fakt, że miałam problemy będąc w ciąży, pierwszy synek ma problemy zdrowotne a drugi urodził się zdrowy, piszę to dlatego, że powinno się cenić, swoje dzieci a tym bardziej, że nic im nie dolega. I warto się zastanowić co znaczy macierzyństwo dla takich mam, które każdego dnia martwią się o życie swojej małej pociechy, ile taka mała osóbka musi przejść lądując na przykład co chwilę w szpitalu lub tam przebywając, ile musi mieć siły i jak jej wytłumaczyć jak zapyta: mamo co mi się stało? A te ciemne strony może to egoistyczna nieporadność tej dorosłej osoby, która nie wie że są jeszcze gorsze sprawy. Takie jest moje zdanie, może my dorośli jesteśmy wyczerpani a co ma powiedzieć taka mała istotka, którą boli brzuszek lub na przykład dziąsełka. Dlatego takie maleństwa potrzebują naszej matczynej opieki i miłości.

[Gość joanna 19]

Dla mnie bycie matką to naturalne i wiadomo że nie jest różowo nawet jak masz pomoc .

[Gość joanna 19]

Ale nie mam się komu wygadać że jest mi źle itp. A jak to wszystko się dusi a potem wybucha to jest gorzej. Więc też traktuje ten blog jak forme odstresowania czy terapii z humorem

[Ulla]

ja też czasami jestem zła a raczej zmęczona i mam dziwne myśli a tak to dla mnie nic złego jeżeli ma się do tego takie podejście dość luźne a nie wszystko dosłownie i na poważnie

[monika1404]

Lepiej jest myśleć pozytywnie "życie jest piękne":) i cieszyć się każdą chwilą z maleństwem:) Szkoda czasu na narzekania:) im więcej myśli pozytywnych tym niej negatywnych:)

[ola2710]

Pewnie,że warto myśleć pozytywnie i cieszyć się,zwłaszcza z uroków macierzyństwa :) jednak człowiek to nie maszyna,każdy miewa lepsze i gorsze dni,a z tymi drugimi trzeba sobie jakoś radzić.Dla mnie taki sposób na odreagowanie czy upust emocji jest w porządku - nikomu to przecież nie szkodzi (chyba,że się mylę?).

Ja również miałam inne wyobrażenie o macierzyństwie - nie na podstawie wizerunku wypielęgnowanych,uśmiechniętych,wypoczętych i zrelaksowanych matek,lecz mojej siostry i jej macierzyństwa.Jej synek był (i jest) spokojny,mało płacze,dziecko - anioł! Ona miała czas na wiele rzeczy,na które ja-zwłaszcza na początku -nie miałam (jedzenie,sen,potrzeby fizjologiczne).Nie tego się spodziewałam,nikt mi nie mówił,że może być aż tak ciężko (w sensie logistycznym-ogarnąć to wszystko; po jakimś czasie doszłam do tego,że dom nie musi lśnić,obiad może być na dwa dni itp.).
Nie oszukujmy się - dziecko to rewolucja,wywraca wszystko do góry nogami.Ale to najpiękniejsza rewolucja,jaka może nas spotkać... :)

[Gość joanna 19]

Zawsze jak mam gorsze dni to myślę o tym że przecież mam zdrowe dzieci, a ze trochę łobuzują.

[Margeritka]

Ola ja podobnie jak Ty, myślałam, że jest lepiej;) a tu właśnie życie pokazało, że żeby "przetrwać" można przygotowywać obiad raz na dwa dni, można nie prasować (ja tylko rzeczy konieczne;)), mniej sprzątać, pranie do pralki naszykować na noc, żeby rano tylko włączyć, robić zakupy spożywcze raz, dwa razy w tygodniu itd, ale w tym dniu matki z bloga nie rozumiem, dlaczego tak pisze, a ma jedno dziecko i to w dodatku zdrowe, chciałabym zobaczyć, jak wygląda jej dzień, kiedy dziecko jest chore, znam mamy, które mają po dwoje dzieci i potrafią jeszcze prowadzić własną działalność gospodarczą lub pracują z domu, a co dopiero, jak tej pani dojdą obowiązki typu odebrać/zabrać dziecko do przedszkola itd.

[Gość joanna 19]

pamiętam jak 2 lata temu i w ubiegłym roku chodziłam 4 razy dziennie bo musiałam oddzielnie syna do i z przedszkola a córkę do i ze szkoły, teraz prowadzam tylko syna ale w przyszłym roku najmłodszy zacznie przedszkole i będzie kołchoz.

[ola2710]

Margeritka,właśnie mnie się wydaje,że autorka musiałaby pogodzić się z brudem,brakiem obiadu i nie zawsze dającymi się zaplanować dniami-i tyle... Ja odczytuję jej tekst jak wyraz buntu (jeszcze trwającego,ale pewnie dogorywającego) ;) przy kolejnym dziecku pani się pewnie odmieni i zatęskni za tym czasem,wspominając go pewnie jako spokojny:)

[aagnieszkaa1]

Odpowiednia organizacja czasu i ze wszystkim damy radę.

Ja podobnie jak Marg przygotowuję pranie wieczorem, żeby rano tylko kliknąć. Zakupy robię większe, resztę zawsze po pracy można dokupić itp.

Autorka artykułu to zagubiona w zabieganym świecie mamuśka...

[monika1404]

No tak, trzeba wszystko odpowiednio i z głową zorganizować, niektóre mamy mają pi 5 dzieci i dają radę, chodzi o to żeby mieć cierpliwość bo od tego podejścia zależy też jakie jest dziecko, bo mówi się, że takie maleństwo wyczuwa od matki zdenerwowanie.

[kingamat]

Każda z nas boryka się z różnymi problemami, ale od razu ciemne strony...? Ja macierzyństwo traktuję jak najcudowniejsze i najrtudniejsze wyzwanie w moim życiu :)

[Ulla]

fajne te wasze opowiadania - ja też nauczyłam się na wiele rzeczy przymykać oko bo tak jest łatwiej

[mika17]

Owszem istnieja ciemne strony macierzyństwa.brak czasu dla siebie,a może fryzjer,ksiażka ale kiedy,pobudki ,szybka kąpiel,itd,ale odkąd urodził się mój syn nie myśle o relaksie''na mieście''itp zakupy mogę robić z dzieckiem,a wieczorem jak starczy sił dobry film,jak mały śpi ,komputer,i na pewno znajduję jakieś drobnostki które dadzą mi satysfakcje

[joanna 19]

Jeżeli świadomie chce się mieć dzieci to tych ciemnych stron raczej nie ma, albo się ignoruje. Mówiąc tylko o braku czasu dla siebie to ja go w ogóle nie miałam od prawie 13 lat. Teraz kiedy już moje najmłodsze ma 3,5 lat a najstarsza może go przypilnować łapię każde 5 minut.

[ola2710]

Joanna,ja świadomie zdecydowałam się na macierzyństwo,Staś był planowanym i wyczekiwanym dzieckiem,ale nie miałam doświadczenia-wydaje mi się,że tu może być pies pogrzebany.Od A do Z widziałam tylko okres od urodzenia mojego siostrzeńca i na tej podstawie (o ja naiwna..) wydawało mi się,że wszystkie dzieci są takie spokojne,zajmują się sobą,a mama ma czas na wiele rzeczy i z wielu rezygnować nie musi.U mnie było diametralnie inaczej(do tej pory jest inaczej),moze dla niektórych takie zderzenie z rzeczywistością jest hmm...trudne-i ja to jak najbardziej rozumiem...(i już pal licho,czy ktos określi to mianem "ciemnych stron macierzyństwa" czy "drobnymi niedogodnościami"...).

[Margeritka]

Ola moja babcia, jak widziała poród sąsiadki, który trwał bardzo krótko, dziecko po prostu wyskoczyło:), myślała, że tak wyglądaj,ą wszystkie porody i nic się nie bała, a jak przyszła jej kolej, to rodziła chyba z 15 godzin...więc nie ma co się wzorować na innych dzieciach:) ja myślałam, ze jak moja pierwsza córka jest spokojna, to druga będzie taka sama, a tu taki psotnik, że coś strasznego

[ola2710]

Teraz to i ja jestem "mądrzejsza" ;)
Margeritka,możemy podać sobie ręce w takim razie-nawet panie w żłobku po 3 godzinach adaptacyjnych stwierdziły,że mam synka psotnika... :)

[joanna 19]

Miałam to szczęście że moje porody były krótkie: 5godz 35min; 5godz 20min; 4godz 15 min a ostatni z podaniem oksytocyny od pierwszego skurczu do wyjścia dziecka 3 godz 30 min. Jedyne co mi coraz bardziej doskwiera to właśnie brak czasu dla siebie i dla Nas ale najgorsze że mój m tego tak nie odczuwa, jemu nie zależy az tak bardzo na tym wspólnym czasie