Problem w przedszkolu

[Gość kwiatuszek9876]

Witam , koleżanka ma problem z dzieckiem i ma za mało postów żeby napisać do Pani więc w jej imieniu piszę tego posta . A problem jest następujący :

Synek raczej nie ma problemów adaptacyjnych w przedszkolu (4 latka) bo ani razu od początku wrzesnia nie płakał że musi iśc do przedszkola - lubi tam chodzic - panie go chwalą za pamięć - pamieta wszystko - najlepiej jest z angielskim (najlepszy z grupy ), mimo 4 lat umie liczyc , dodawac, odejmowac i rozpoznaje wszystkie literki - wszystkiego nauczyłam go sama w domu- jest bardzo zdolnym i dociekliwym dzieckiem , ale w przedszkolu nie pokazuje tego. Jak Pani sie o cos zapyta to odpowiada , ale sam sie nie wyrywa do odpowiedzi nawet gdy ją zna. Bawi sie z kolegami i koleżankami , ale gdy pani bądz pan z rytmiki zaproponuje NOWĄ zabawe w grupie to synek sie wycofuje (stoi obok i nie bawi sie). Wychowawczyni powiedziała że jest NIE ROZWINIETY EMOCJONALNIE- martwie sie tym bardzo - co mam zrobić , jak mu pomóc by się przełamał , czy poczekać aż się sam "rozwinie" - nic nie rozbic, do niczego nie namawiać ?? "dodatkowo Mały rezygnuje z jakichkolwiek konkurencji - wygrany - przegrany-chociaż w domu nie ma problemu jeśli w jakąś gre przegra - rozumie to że czasami sie wygrywa a czasami przegrywa. Do odpowiedzi zgłasza się , ale gdy Pani każe mu wstac i wskazać poprawną odpowiedz np: na obrazku - mówi że nie wie-choć jestem pewna że zna poprawną odpowiedz. W zabawy typu - puzle, układanki z koralików itp - w domu je uwielbia i idzie mu swietnie , ale gdy ma się w to bawić w przedszkolu - to mówi że nie umie układac puzzli i innych podobnych układanek (w domu układa nawet ze 160 szt). W przedszkolu praktucznie bawi się tylko klockami i samochodami. Nie wiem w czym jest problem - czy to rzeczywiscie nierozwiniecie emocjonalne??
Z góry dziekuje :)
prosze o porade

[J.Kruszyńska-Buryta]

Witam,

trudno mi ocenić zachowanie Pani synka bez obserwacji i poznania go osobiście. Opisane zachowanie może być wynikiem na przykład braku poczucia bezpieczeństwa, lęku przed nową sytuacją albo reakcją na jakieś zachowanie otoczenia. Raczej nie oceniałabym tego w kategoriach niedojrzałości emocjonalnej- zwlaszcza, ze każde dziecko w tym wieku jest niedojrzałe emocjonalne i jeszcze przez wiele lat tak będzie;-)- w koncu dziecko w wieku 4 lat nie jest już dorosłym 20-latkiem tylko własnie dzieckiem;-).
Zachęcałabym do spojrzenia na zachowanie dziecka przez pryzmat jego potrzeb - czego on potrzebuje? Poczucia bezpieczeństwa? Wsparcia? zrozumienia zasad? jasnosci?

To co może pomóc Pani synkowi to wspólna zabawa w domu, po to by miał okazję "wybawić" swoje uczucia nagromadzone po całym dniu w przedszkolu. Zachęcam do lektury "Rodzicielstwo przez zabawę" Lawrence J. Cohen- to fantastyczne źródło inspiracji i wiedzy.

serdecznie pozdrawiam
Joanna Kruszyńska-Buryta