trudna decyzja...

[kasica]

witam
moj problem polega na tym ze chce odejsc od meza, mamy 4 letnia corke i mieszkamy razem w mieszkaniu mojej mamy ktora przebywa w usa, najwiekrzym problemem jest moj strach i obawa o przyszlosc moj i corki oraz wiem to ze maz bedzie robil mi na zlosc i walczyl o corke, jestem tez osoba Niestety taka ze zal mi go i nie wiem czy dam rade wytrwac w postanowieniu o rozstaniu ... wyjezdzam niedlugo do niemiec do ojca niby w odwiedziny alezastanawiam sie czy nie zostac, bo mam juz naprawde serdecznie dosc niby nic takiego nie zrobil poza tym ze wiecznie go nie ma i wszystko ma gdzies mowi ze mnie kocha ale od 2 lat spimy w oddzielnych pokojach i prawie wcale nie rozmawiamy to nie jest prawdziwe malzenstwo i nie chce tak dluzej zyc, on oczywiscie nie widzi problemu:) kiedys jesczze rozmawialismy mialo byc lepiej niby sie staral ale ja juz nic do niego nie czuje oprocz litosci unikam kontaktow seksualnych i nawet zwyklego przytulania, zupelnie nie wiem jak postawic pierwszy krok w nowe zycie brakuje mi konsekwencji i odwagi:( zastanawiam sie rowniez co by sie dzialo gdybym jednak zostala w niemczech czy moga mi przez to ograniczyc prawa rodzicielskie o utrudnianie kontaktow ojcu?

[psycholog Adriana]

Jakbym slyszala moje pacjentki...Tez sie boja, szukaja w sobie sil i wiary, ze im sie uda i jeszcze beda szczesliwe. Pani tez moze, zasluguje Pani na to!
Jesli od 2 lat spicie oddzielnie to na pewno jest zle miedzy wami. Pani chyba juz nie chce byc z mezem, tak wynika z listu, tylko Pani sie boi.
Nie ma zadnych przeciwskazan, zeby zyc dobrze i szczesliwie, z kims wspierajacym i zyczliwym. Dobrze by jednak bylo, zanim Pani sie zdecyduje odejsc od meza, zrozumiec dlaczego miedzy wami tak sie stalo, zeby w przyszlosci nie powtarzac starych bledow.
Ostatnie pytanie to juz trzeba by do prawnika.
Zycze Pani powodzenia i wiary w siebie.