Jak odzywczaić mamę i dziecko od spania razem

[desinka75]

Ciężko mi samej odzwyczaić się od spania z małym, ale wiem że musimy to zrobić. Wlaśnie odmalowaliśmy pokój, zrobiliśmy mu fajny dziecięcy azyl, teraz kolejny krok- zachwalanie łóżka, w którym ma sam spac! pierwszy krok istne szaleństwo kupno pościeli, prześcieradła
wszelkich pluszaków, które muszą koniecznie być w łożku przejrzeliśmy z synkiem pościele, kupiliśmy mu piękne kolorowe i widzę, ze dobre gatunkowo - co mnie ucieszyło. Co jeszcze możemy zrobić by nie czuł się sam w tym pokoju? Im on bardziej mnie"terroryzuje " emocjonalnie tym mnie jest ciężej, a mąż się wkurza:-/ . Tulę się z nim wieczorami, czytam mu, narazie śpi sam, ale mówi ze co którąś noc i tak chce spać ze mną..

[es_ze]

Hmmm decyzja spania osobno musi wypłynąć z Twojego głębokiego przekonania co do słuszności tego kroku. Dopóki nie jesteś tego pewna, nie ma co tego tykać. Moja koleżanka nie była pewna i mimo ze dziecko się przyzwyczaiło, ona cierpiała na bezsenność...
nie pomagam....sorki

[Ulla]

dokładnie do tego bym zaczęła - od gotowości

[joanna 19]

Mój ma za chwilę 4 latka i nie jestem jeszcze gotowa, poza tym idzie do przedszkola i nie chce mu wprowadzac tylu zmian jednoczesnie. Ale to prawda że matka musi poczuc sama tą gotowość do odseparowania

[barbaraaaaa]

u nas tez różnie z tym jest chociaż synek już spory jest wiekowo ale nadal taki chudziutki i drobniutki i lubi z mama się poprzytulać ;-) ma swoje łózko i to nie byle jakie ale od jakiegoś czasu znów śpi ze mną, spanie w swoim łóżku stało się rzadkością niestety, i wiem że w 90% to moja wina.

[MamaBasi]

jeżeli dziecko i rodzice czują się komfortowo to spanie z dzieckiem nie jest niczym złym. Przekonała mnie do tego ta wypowiedź pani psycholog, która w swoich krótkich filmikach stara się walczyć z wieloma stereotypami wychowawczymi O1ldDyVRgPU[/yt]]