pisze tu po raz pierwszy. mieszkam z mezem i dwojka dzieci w Szwecji od 10 lat.
dzieci zajmowaly caaaaly moj czas. Teraz sa w wieku 7 i 4 lata. i dopiero teraz moge sobie popatrzec co sie dzieje na portalach, poczytac ksiazki. Tzn. bylam tak zmeczona, zawsze niewyspana, ze nawet mi sie nie chcialo. Wolalam porobic "nic".
Raz na rok odwiedzamy rodzine w Polsce(maz nie jest polakiem)...jestem sama, nie mam tu nikogo. Zostala tu jedna polska kolezanka, reszta ze szkoly czyli nie Polki...a jak mam gorsze dni, to nie mam komu sie poskarzyc(bo za chwile z mezem bedzie ok-jest wspanialym facetem jakiego sobie wymarzylam jednak jestesmy ludzmi...wiadomo) podobnie jak Wy, cos powiem, to przez reszte zycia bede slyszala " a nie mowilam?" itp. wiec sama zagryzam swoje smutniejsze chwile. na szczescie jest ich prawie nic! A to juz taka nasza babska natura, zeby sobie troche pogadac a nie mam w zwyczaju marudzic, plotkowac....przez to bylam zawsze uwazana za dziwnosc. Albo niebezpieczna dla otoczenia! "nie obgaduje, nie przeklina..." Ale, i tak juz tych starych kontaktow nie mam. Wiekszosc wyjechala, zostala jedna calkiem niezla kolezanka. I jest mi dobrze. Tak naprawde, to malzonek jest dla mnie wszystkim. Najlepsza przyjaciolka, mezem nie brakuje mi z nim nic. Obydwoje duzo zajmujemy sie dziecmi, on podobnie jak ja nie ma tu wielu znajomych(pochodzi z trzeciego swiata).
To on zajmowal sie dziecmi(praca mu na to pozwala), odbieral z przedszkola, szkoly. Gotowal obiady przez ostatnie dwa lata, a ja sie uczylam. Traz mam perzerwe do stycznia, a on pisze prace magisterska i pracuje wiec nie mamy narazie wielu wspolnych wieczorow na pogduszki jak wczesniej(jego studia sa bardzo ciezkie) teraz ja pomagam jemu, zajmuje sie dziecmi itd. Potem znowu bedzie zmiana. Naleze do osob szczesliwych, niezaleznie od danej sytuacji i wiecznego niewyspania....:
Calkiem dobry pomysl na taki portal. ok. pozdrawiam mewy
