Margeritka

może po prostu się najada? je szybko i już? moim zdaniem karmisz dobrze, nie ma co tak szytywno trzymać się norm, bo dziecko na piersi czuje inaczej:) ja karmiłam córeczkę co dwie godziny, dopiero przerwy stały się dłuższe, kiedy wprowadziłam jej zupki (w sumie to jedno karmienie odpadło)

z tego, co ja zauważyłam w soim mieście, to młodzież teraz jest troszkę inna, nie bawią się tak jak my na weselach czy studniówkach, wygląd zewnętrzny ma dla nich ogromne znaczenie, pamiętam, jak na takim zjeździe młodzieży byłam w szoku, ze młodzi każdą przerwę spędzali w łazienkach z prostownicami lub lokówkami, kosmetyczki itd, naprawdę i chłopcy też, przebierają się kilka razy dziennie, jeszcze kilka lat temu, jak sama byłam uczestnkiem, to dla nas przerwa oznaczała czas na granie w piłkę, rozmowy (teraz też tak jest, ale mniej), a wieczorne dyskoteki, to mogliśmy szaleć i szaleć (a teraz mało kto się rusza), nie wiem, moze taki znak czasów

Natka masz bardzo dobre podejście:):) ja jako dziecko byłam raczej spokojna...dzieciństo miałam bardzo udane i szczęśliwe, moze poza faktem pobytu w uzdrowisku, kiedy miałam 5 lat mam mnie tam wysłała i byłam tam sama przez 6 tygodni, odwiedzali mnie tylko w niedzielę...nie za dobre wspomnienia i swojego dziecka nigdy w życiu nie wysłałabym samego...

Natka dzięki:) tak mam zaplanowany, siostra mi zaplanowała, bo już w grudniu zarezerwowała domek nad morzem dla nas i dla swojej rodziny i bierzemy jeszcze naszą mamę:):) termin to tydzień przed zakończeniem roku szkolnego, a miejsce to Pobierowo:)

Dzina Powoli do przodu:) Ostatnio mąż miał troche więcej wolnego i raczyliśmy się piękną pogodą:) to ciesze się bardzo, pogoda rzeczywiście dopisuje wiosna tej zimy po prostu:)

ja też zapraszam, mąż pracuje codziennie po 10 godzin, więc całe dnie siedzę sama:)

to, co Marzena napisała jest bardzo ważne, niemalże podstawowe, jednak zastanawia mnie tylko ten basen - bo ja na tę porę roku to bym go odpuściła i zaczęła na wiosnę...

w sumie podłoże jest ważne, moje dwie nauczyły się na wykładzinie

no ze szpitalami to jest różnie, tam, gdzie ja rodziłam, dawali podkłady tylko w pierwszej dobie po porodzie, potem trzeba było mieć swoje - nie zawsze można liczyć na szpital w tych sprawach

ale czy taka tablica gwarantuje to, że ten czas będzie mile spędzony? może to tylko taki skrót myślowy...jednak po przeczytaniu całego wątku, mnie to nie przekonuje...każde dziecko jest inne, może dla Twojego Ula ta metoda będzie skuteczna i trzymam kciuki za sukces.

witaj, przykro mi, że macie taki problem, moim zdaniem powinnaś współpracować z przedszkolankami i zapytać, co się mogło wydarzyć w przedszkolu, że on nie chce tam chodzić? Może ma jakiś konflikt z innym dzieckiem? Porozmawiaj z synem, może coś się stało, albo może zwyczajnie teraz potrzebuje pobycia z rodzicami w domu, może kilka dni przerwy dobrze mu zrobi i zatęskni za przedszkolem?

i jak tam Wasze małe i większe kryzysy?

Moja Ola (w kwietniu kończy 3 lata) ma teraz etap zadawania pytań "a dlaczego, a czemu, a co oni robią, a co ty powiedziałaś tacie" itd, codziennie zadaje ich po porostu tysiące, czasem moja cierpliwość się zwyczajnie kończy...ile można odpowiadać na to samo pytanie? Jak przetrwać ten etap i czy to się w ogóle kiedyś kończy?

Interesujecie się zimową olimpiadą w Soczi? Mamy złoto w skokach narciarskich!!! Jak myślicie, mamy jeszcze jakieś szanse na medale? Piszcie tu wszytsko, co myślicie o tej olimpiadzie i wszelkich rzeczach z nią związanych, jak choćby zdjęcia toalet z wioski olimpijskiej

domi dzięki za buziaczki:) mambach i Natka u mnie z dziećmi to samo, jak są z tata albo z dziadkiem lub w ogóle z kimś innym, to grzeczne, jak aniołki, a jak zostają ze mną, to wszytskie żale, złości, ciągła zazdrość i jakieś konflikty, Emi chce do mnie na ręce i najlepiej jak nosze, jak tylko posadzę to płacz nie z tej ziemi, a Ola cały czasu: Mamusiu musimy się pobawić, poczytaj mi, opowiedz mi itd, a ja nie wiem, w co tu ręce włożyć, i obiad i sprzątanie...czasem zwyczajnie mam dość i do tego czasem czuję się winna, że mam takie dwie marudy, że nie umiem ich zająć czymś...no, że to moja wina, że takie są....ale jak słyszę albo widze, jak się bawią z innymi, to wydaje mi się, że kiepska matka ze mnie...ale też wiem, że przy mamie dzieci zachowują się inaczej

dokładnie, po naszym została już tylko kupka śniegu...a Ola ciągle chodzi i pyta "Dlaczego znika śnieg?"...

temat bardzo trudny dla mnie, taki bardzo emocjonalny, na pewno nie da się tak: urodzić, oddać, zapomnieć...

u nas też deszczowo i wilgotno

a ja się wzięłam trochę za siebie, ćwiczę rano z Ewą Chodakowską - no na tyle, ile mogę przy dzieciach, bo jak tylko wodzą, że leżę na podłodze, to na mnie włażą:) podoba mi się trening "brazylijskie pośladki" hahaha może do lata coś z tego będzie, systematyczność najważniejsza:) - nie mam nadwagi, ale lepiej bym się czuła, gdybym była trochę smuklejsza:) a jak siedzę w domu z dziećmi, to za bardzo nie dbam o siebie, bo nie mam motywacji... (ale w czerwcu mam wyjazd nad morze i chciałabym do tego czasu coś ze sobą zrobić, więc trzymajcie kciuki)

a te witaminy, o których mówisz, są bez recepty?

widze, ze ta zabawa prezentowała się świetnie:) fajne te zdjęcia:) u nas spokojnie, dzieci sporo spały popołudniu, ale może jakoś to będzie, zeby je położyć za niedługo spać...teraz przyszedł dziadek, więc sporo nowej siły:) już go obskoczyły:)

z każdym niepokojącym plamieniem lepiej udac się do lekarza, bo może ono oznaczać różne rzeczy, umów się na wizytę

możesz zamówić sobie pranie takich krzeseł specjalnym odkurzaczem - ja tak prałam swoje krzesła, nie wychodzi drogo, ale efekt jest dobry i po praniu warto zaimpregnowac czymś do tapicerek

no ja to wiem, ze na pewno kupię pączki:)

a ja myślę o sukience, bo po wielkanocy mam być matką chrzestną i może jeszcze jakieś buty też kupię, zobaczymy...