Daffodil

Marina Carlos Ruiz Zafon Książka magiczna i wciągająca do bólu. Przeczytałam ją w jeden wieczór. Po trzeciej przeczytanej książce tego autora jestem przekonana, że Zafon na długo zostanie moim ulubionym pisarzem, 10/10 Barcelona, lata osiemdziesiąte XX wieku. Oscar Drai, zauroczony atmosferą podupadających secesyjnych pałacyków otaczających jego szkołę z internatem, śni swoje sny na jawie. Pewnego dnia spotyka Marinę, która od pierwszej chwili wydaje mu się nie mniej fascynujaca niż sekrety dawnej Barcelony. Śledząc zagadkową damę w czerni, odwiedzająca co miesiąc bezimienny nagrobek na cmentarzu dzielnicy Sarriá, Oscar i jego przyjaciółka poznają zapomnianą od lat historię rodem z Frankensteina i XIX-wiecznych thrillerów. Historię, której dramatyczny finał ma się dopiero rozegrać...

Pokuta Ian McEwan W pierwszej części książka mocno mnie umęczyła. Mnóstwo przeciągających się opisów i mało akcji. Za to po zakończeniu żal ogromny, że już się skończyła. Mnie ta książka oczarowała, 8/10. Powieść o wielowarstwowej fabule poruszająca tematy miłości, wojny, grzechu i odkupienia. Kawał wyśmienitej prozy przez wielu krytyków uznany za arcydzieło, odkrywający meandry ludzkiej świadomości. W pewien upalny ranek 1935 roku trzynastoletnia Briony Tallis jest przypadkowym świadkiem sceny miłosnej pomiędzy młodym Robbiem a swoją starszą siostrą Cecilią. Wyobraźnia dziewczynki podsuwa jej różne interpretacje tego wydarzenia, co prowadzi do tragedii. Wybucha II wojna światowa, Briony zostaje pielęgniarką, stawia pierwsze kroki jako pisarka. Zdaje sobie sprawę z wyrządzonego przez siebie zła. Pisarstwo staje się jej pokutą, a kolejne wersje pisanej opowieści coraz bardziej przybliżają ją do prawdy owych kilku upalnych dni. Ale czy w tym wypadku pokuta może oznaczać odkupienie?

Córka rabina Reva Mann Autobiograficzna opowieść o ortodoksyjnych Żydach, ich zwyczajach, wierzeniach. Książka napisana w sposób dość dosadny, dla mnie momentami nieco szokujący, ale na pewno mocno wciąga i otwiera oczy na pewno sprawy. Ja do tej pory myślałam, że to głównie muzułmanie są aż takimi radykalnymi wyznawcami swojej religii... Poza wątkiem religijnym przedstawia historię mocno zagubionej i samotnej kobiety. Daję 8/10. Reva Mann okazała się paskudnym dzieckiem, zakałą porządnej rodziny. Jej dziadek był naczelnym rabinem Izraela, ojciec cieszył się opinią szacownego rabina w Londynie. Tymczasem Reva buntuje się przeciwko przyzwoitemu wychowaniu i wszystkiemu, co wyniosła z domu. Aby żyć po swojemu, zrywa z rodziną i jej tradycjami, popadając w całkowitą skrajność - rzuca się w wir narkotyków i seksualnej swobody. Kilka lat później przychodzi opamiętanie, Reva wstępuje do szkoły dla pobożnych kobiet w Jerozolimie. Chce zapomnieć o błędach młodości i zacząć nowe życie. Wychodzi za mąż za ortodoksyjnego Żyda, zostaje przykładną żoną i matką gromadki dzieci. W swoich zdumiewająco szczerych wspomnieniach Reva odsłania nam zamknięty świat skrajnie ortodoksyjnego żydostwa. Opisuje, jak swatka raiła jej kolejnych kandydatów i jak wyglądały aranżowane randki ze studentami Talmudu. Bez cienia zażenowania opowiada o rytuałach związanych z małżeństwem, o swojej nocy poślubnej, kodzie zachowań seksualnych i partnerskich obowiązkach.

Margeritka 33o zł niezła cena, ale skoro są efekty, to na pewno warto Marg jestem po 6 tygodniach regularnego stosowania i widzę już sporą różnicę. Z pewnością skuszę się na kolejne opakowanie, jak to się skończy :)

tysia ~Daffodil tysia teraz na święta dostałam tą o którą pyta autorka wątku Revitalash i jak dla mnie fatalna, normalnie ją czuję na rzęsach (nawet w nocy) tak jakbym miała tonę kiepskiego tuszu, używam bo szkoda mi ją zmarnować ale drugi raz bym jej nie chciała Tysia ale tą odżywką nie smaruje się całych rzęs. Używasz jej jak eyelinera, na styku powieki z rzęsami. Może ten efekt stąd, że niepotrzebnie mażesz po całych rzęsach? czytałam instrukcję obsługi i nakładałam ją prawidłowo, to jest moje odczucie jak sama widzisz jedna jak dla mnie była ok druga już niekoniecznie Hmm, u mnie zupełnie inne odczucia. Wchłania się ekspresowo, po dwóch minutach już jej nie czuję na powiece...

Nielegalne związki Grażyna Plebanek Podobała mi się bardzo ta książka. Z ciekawością sięgnę po kolejne tej autorki. Przedstawia tematykę miłości i zdrady z punktu widzenia mężczyzny. 9/10 Miłość i zdrada z punktu widzenia mężczyzny. Opowieść o uczuciu, które nie ma prawa istnieć, a zarazem analiza struktur społecznych ograniczających wolność człowieka, wikłających go w role, których nie jest w stanie wypełnić. Bruksela. Miasto władzy, wielkiej polityki i układów, miasto gdzie krzyżują się drogi wszystkich narodów kontynentu. Ona - Megi. Polska prawniczka, robiąca karierę w Komisji Europejskiej. Piękna, inteligentna kobieta, za którą mężczyźni oglądają się na ulicy, matka dwójki wspaniałych dzieci. On - Jonathan. Mąż, pisarz. Zajmuje się domem. Męski odpowiednik Anny Kareniny, rozdarty między miłością do rodziny a gwałtowną namiętnością do innej kobiety. Ta druga - Andrea. Narzeczona szefa Megi. Ambitna dziennikarka telewizyjna. Piękna, zmysłowa, uwodzicielska. Spotyka się z Jonathanem w kościołach, do których w świeckiej Brukseli nikt nie chodzi. Plebanek opowiada o zmaganiu z wymykającym się spod kontroli uczuciem, wyrzutach sumienia, lęku przed ranieniem bliskich. Bez pruderii pisze o seksie, otwarcie stawia pytania o miłość, pożądanie i wierność.

Jak Elizabeth Barrett Browning uratowała moje życie Mameve Medwed Jako pozycja na długi weekend może być, ale nic specjalnego nie wnosi. Plus za to, że nie przytłacza i szybko się czyta, 6/10. Abby - młoda, samotna dziewczyna prowadzi sklepik ze starociami. Zamiłowanie do starych rzeczy odziedziczyła po matce, która niestety zginęła tragicznie podczas podróży z przyjaciółką. Po śmierci matki pozostało jej niewiele cennych rzeczy, wśród których znalazł się antyczny nocnik sławnej angielskiej poetki. Nocnik ten w zaskakujący sposób diametralnie zmieni życie Abby... Zabawna historia sympatycznej Abby, którą czyta się jednym tchem, w jeden wieczór...

Życie świetnie mi służy Lauren McCrossan Kolejna nieco babska pozycja, w sam raz do kawy i ciacha :) 7/10 Poznaj Jennifer Summer, lat dwadzieścia sześć, same znaki szczególne. Życie służy jej świetnie... Takie rzeczy nie zdarzyłyby się nawet w najbardziej zwariowanej wizji Ally McBeal. Rzeczywistość skrzeczy, czas ucieka. No i mężczyźni. Zawsze tacy sami...

Bettyy Daffodil - Mi temat wilkołaków nie za bardzo pasował a zmieniłam zdanie po przeczytaniu "Wilkozacy " i to Polskiego autora Rafał Dębski Polecam Betty zapisane :)

Subtelna różnica klas Diana Appleyard Typowe lekkie babskie czytadło. Z braku laku może być :) 5/10 Lucy Beresford wyjdzie za mąż za Maksa, syna znajomych jej rodziców, z zamożnej rodziny angielskiej klasy średniej. To oczywiste. Do chwili, gdy zjawia się ktoś wspaniały, intrygujący, seksowny. Cóż z tego, że pochodzi z rodziny robotniczej. Prawdziwa miłość pokona wszelkie różnice. Czy aby na pewno...?

Błogosławieni, którzy pragną... Anne Holt Skandynawski kryminał z nieco zbyt oczywistym zakończeniem. Ale czyta się sympatycznie, 7/10. Sierżant Hanne Wilhelmsen robi, co może, aby rozwiązać zagadkę krwawych łaźni, nie jest więc zachwycona decyzją przełożonych o przydzieleniu jej dochodzenia w sprawie gwałtu na młodej kobiecie. Jeszcze nie wie, że za jej pośpiech i brak konsekwencji ktoś zapłaci życiem. Gdy odkrywa związek między makabrycznymi zbrodniami i brutalnym gwałtem, rozpoczyna wyścig z czasem. Musi przeszkodzić komuś, kto pragnie sprawiedliwości za wszelką cenę.

Szkoła uczuć Curtis Sittenfeld Książka o nastolatkach. Nic ambitnego, ale czyta się z przyjemnością, 7/10. Szkoła uczuć to błyskotliwa i niezwykle zabawna powieść o dorastaniu. Główna bohaterka jest uczennicą prestiżowego prywatnego liceum i mieszkanką internatu. Szybko przekonuje się, że jej szkoła to hermetyczny światek zblazowanych, bogatych i urodziwych nastolatków, i czuje się w niej jak przybysz z innej planety. Skomplikowane relacje z nauczycielami, przyjaźnie z dziewczynami, fascynacja jednym z chłopaków, konflikty z coraz bardziej dalekimi rodzicami, a wreszcie inicjacja seksualna, wszystko to stapia się w spójny portret okresu dojrzewania, który jest doświadczeniem uniwersalnym w przypadku nas wszystkich.

Ugryziona Kelley Armstrong Cudowna książka o wilkołakach. Nie sądziłabym, że będę zachwycać się książką o takiej tematyce, a tu proszę :) Bardzo szybko się czyta, ma w sobie magnetyzm, który nie pozwala się oderwać, 9/10. Przesycony zmysłowym erotyzmem thriller zaspokoi nienasycony apetyt każdego miłośnika powieści grozy. Mieszkająca od roku w Toronto Elena wiedzie normalny żywot, taki o jakim zawsze marzyła: ma stałąpracę dziennikarki i miłe mieszkanko, które dzieli ze swym chłopakiem. Jest tylko jeden problem: jako jedyna na świecie kobieta-wilkołak musi skrzętnie przed nim ukrywać swoje odzywające się od czasudo czasu nieludzkie pragnienia i nocne eskapady. Adoptowana przez Watahę rok wcześniej po tym, jak została ugryziona, Elena długo pozostawała rozdarta pomiędzy dwoma światami i targana nowymi namiętnościami, których nie potrafiła okiełznać. Jedyne więc co mogła uczynić, by nie utracić człowieczeństwa, to wyprzeć się tych nowych pragnień i uciec. Teraz jednak Wataha wezwała Elenę do powrotu, by pomogła w walce ze zbuntowanymi wilkołakami, które są o krok od sprowadzenia zagłady na cały gatunek…

rorita Czytała może któraś z Was coś Alexa Kava???? bo nie wiem czy warto sięgać ,albo Antoinette van Heugten? jej "dotknąć prawdy" podobno fajne. Ja teraz jakoś zabrać się nie mogę za " A jeśli ciernie" ... kupiłam już jakiś czas temu i jeszcze nawet nie otworzyłam Monia książki Alex Kava mogę polecić z czystym sumieniem. Tej drugiej autorki nie znam. "A jeśli ciernie" też warto. Do pierwszej części się wprawdzie nie umywają, ale cała saga w sumie warta jest przeczytania :)

Wzloty i upadki Super Mamy Polly Williams Typowe kobiece czytadło. Nie ma się co doszukiwać w tej książce głębszej treści, ale jest odprężająca, zabawna, za to duży plus. 6/10 Amy Crane przechodzi kryzys. Sześć miesięcy po urodzeniu dziecka nadal wygląda, jakby była w ciąży. Nie pamięta, kiedy ostatni raz depilowała nogi, ani kiedy miała orgazm. Macierzyństwo przypomniało jej o własnym, niezbyt szczęśliwym dzieciństwie. Do tego podejrzewa, że jej chłopak ją zdradza. Wtedy pojawia się Alice, niedościgniona super mama, która podejmuje się misji przemiany ciała i ducha Amy. Amy zamienia wkładki laktacyjne na botoks, z długiej drzemki budzi się jej libido i sprawy komplikują się coraz bardziej... Dowcipna, ciepła opowieść, która trafi do serca każdego, kto wie, że macierzyństwo nie jest takie proste, jak twierdzą gwiazdy z pierwszych stron gazet.

Trzy kobiety z Westport Cathleen Schine Po pierwszych kilkunastu stronach miałam wrażenie, że zanudzę się na śmierć... A potem akcja ruszyła z kopyta i po przeczytaniu zostało bardzo przyjemne wrażenie, 6/10 W wieku 78 lat Joseph Weissmanns postanawia rozwieźć się z żoną i ożenić z młodą kobietą, dla której zupełnie stracił głowę. Konsekwencje jego decyzji najbardziej odczują niespodziewające się niczego żona i ich dwie córki. Miranda jest energiczną, zdecydowaną kobietą o duszy romantyczki, pełną entuzjazmu i optymizmu. Annie to jej zupełne przeciwieństwo - nad wiek poważna i rozsądna. Wyjeżdżają wraz z matką na wieś, gdzie ich życie zupełnie się odmieni...

W ciemność Cormac McCarthy Moje pierwsze spotkanie z autorem. I powiem szczerze, że książka zupełnie nie w moim stylu. Mroczna baśń, pełna zła i okrucieństwa. Do kompletu ekstremalnie archaiczny język. 2/10 Południe Stanów Zjednoczonych, początek XX wieku. Straszna, okrutna baśń o dziecku porzuconym w lesie. O grzechu, kazirodztwie, tragicznej nieuchronności losu. Druga chronologicznie powieść w dorobku Cormaca McCarthy’ego (1968). Jej filmowa adaptacja weszła na ekrany kin w USA w 2009 (reż. Stephen Imwalle). "Ta powieść nawiązuje do tradycji literatury egzystencjalistycznej w szerokim sensie tego pojęcia – od Księgi Koheleta przez Króla Leara, aż do Obcego Alberta Camusa. Mamy tu świat pozbawiony Boga, celu i przyczynowości; świat, w którym ludzie są pół-analfabetami i istotami na półzwierzęcymi. Tę ponurą rzeczywistość autor konstruuje, nanizując na siebie motywy ciemności, ślepoty, bezimienności, choroby oraz przemocy. Przewijają się one przez całą narrację. To piekło, Hades, ziemia jałowa Eliota. Pełno tu aluzji do greckiej mitologii i chrześcijańskich wierzeń. Mimo wyrazistej warstwy realistycznej, jest to świat przynależny bezgranicznej krainie wyobraźni". (Dan Geddes, „The Satirist")

Dziewczęta mam nadzieję, że ten wątek nam nie umrze całkiem... Piszcie co czytacie, bo bardzo mi się taka lista przydaje jak idę do biblioteki :)

Oczy ciemności Dean Koontz Od razu można poznać, że to jedna z pierwszych książek autora. Wątków pobocznych absolutnie brak, za to mały minus. Sama historia całkiem dobra. 6/10 Minął rok od koszmarnego wypadku na wakacyjnym obozie, w którym zginął Danny... zmasakrowany w katastrofie autobusu wraz z czternastką innych chłopców. Tina Evans nie może się pogodzić ze śmiercią syna. Liczy na cud... i cud się wydarza. Na tablicy w dawnym pokoju chłopca pojawia się niepokojący napis: NIE UMARŁ. Poruszają się przedmioty - same z siebie. Zdesperowana matka podejmuje dochodzenie, które wzbudza zainteresowanie tajnej agencji rządowej. Na Tinę i jej partnera zaczynają polować bezwzględni zabójcy. Czy pogłębiające się szaleństwo kobiety naprawdę jest szaleństwem?

Tak sobie przypomniałam o jeszcze jednej książce z religią w tle, którą udało mi się przeczytać ostatnio. Zapomniałam o niej ze względu na jej rozmiar, bo przeczytałam ją w niespełna godzinę, ale sama treść absolutnie nie zasługuje na zapomnienie... Oskar i pani róża Eric-Emmanuel Schmitt Polecana już przez Mosię z tego co pamiętam. Cudna książka. Niesamowicie ciepła, niesamowicie wzruszająca, daję 9/10. Oskar i pani Róża to wydarzenie literackie na miarę Małego księcia. Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens? Dziesięcioletni Oskar leży w szpitalu i nie wierzy już w żadne bajki. Wtedy na jego drodze staje tajemnicza pani Róża, która ma za sobą karierę zapaśniczki i potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji... Oskar i pani Róża to jedna z najpiękniejszych i najsłynniejszych powieści Erica-Emmanuela Schmitta, znakomitego francuskiego pisarza, wyróżnionego w 2010 roku Le Prix Goncourt de la Nouvelle.

agaska Hej, również sie przyłączam do grona osób niezadowlonych. Totalna porazka i na pewno nie dla Nas! Może ktos mi podpowie jak wejsc na fora prywatne? Ni czorta nie umiem sie odnaleźć. Agaska ja swoje fora prywatne mam na samej górze po lewej stronie. Z podpisem Ulubione. Akurat do prywatnych jest teraz lepszy dostęp, tylko trzeba się przestawić.

Maria.D83 no i korzystanie z forum na telefonie to meczarnia. Udało Ci się zalogować? Jak to zrobiłaś? Zdradź sekret :)

agaluk1 Ulla agaluk1 UllaPonawiam wiec pytanie. Jak znaleźć wątki gdzie są dodane posty, chodzi mi o całe forum, a nie o poszczególną kategorię? nie wiem czy dobrze zrozumiałam, jednak swoje ostatnie posty znajdziesz u siebie na swoim profilu, wejdź na ikonkę z prawej strony, na swoją nazwę, wejdź na zobacz profil i pod swoim zdjęciem będziesz miała listę swoich postów ostatnich z całego forum Chodzi mi o szybkie zobaczenie, które posty były ostatnio aktualizowane. Nie moje, wszystkie. Podejrzewam, że Agaluk mysli o iSpy (Na żywo). Przyznaję, że mnie też tego brakuje. Widzę, że po prawej stronie jest coś takiego jak Aktywne tematy na forum, ale nie widzę, żeby się odświeżały na bieżąco.

pbmarys Daffodil - rozumiem ze juz sie polapalas w tych nowosciach - gratuluje. I pewnie wcale by Cie nie zdziwilo/ zaskoczylo gdyby jakas Twoja przyjaciolka z forum odeszla "droga wolna". Odnosze wrazenie ze forum bedzie dla VIPow. A tym ktorym cos nie pasuje odejda, znajda nowe miejsce posciagaja kolezanki i inne kolezanki swoje kolezanki , itp itd . I tu sie spolecznosc wykruszy zostana Wybrancy... Wcale się nie połapałam, ale nie mam zwyczaju poddawać się tak szybko :) Co do tych wybrańców to nie za bardzo rozumiem o co chodzi. Raczej obstawiałabym, że zostaną osoby bardziej zdeterminowane lub te, które mają znajomości na paru wątkach, jak ja :)

ciri Daffodil NATKA08 czas nic tu nie zmieni jeśli coś mi się nie podoba to nie i odwrotnie tamto forum było naprawdę fajne i podobało się chyba wszystkim nikt nie narzekał. Natka pracuję w zespole, który m. in. zajmuje się się programowaniem, tworzeniem aplikacji itp. Wierz mi, że każda, absolutnie każda nowa wersja programu dokładnie takie same emocje wzbudza :) Też jest wielkie oburzenie, bo przyciski w innych miejscach, inne kolory, nie wszystko zrozumiałe od razu. Ludzie się przyzwyczajają do znanych standardów. Po 1-2 tygodniach już nikt nie narzeka, bo przyzwyczaja się do nowej wersji i nie wyobraża sobie powrotu do starej. Oczywiście ja nie zaprzeczam, że wszystko jest ok. Też wiele rzeczy mi się nie podoba, ale nie dramatyzowałabym tak i nie uciekała z forum po paru napisanych postach :) A z takich opcji, których mi brakuje, to przede wszystkim multi odpowiedzi i przekierowania do ostatniego własnoręcznie napisanego postu. hmmmm... nie wiem jakie masz doswiadczenie ale pracuje na wdrozeniach ponad 10 lat.... i w mimencie gdy klient mowi nie o tym ze nowe jest brzydkie a o tym ze nowe jest mniej funkcjonalne (a jest) to juz jest cos nie tak.... Ale czy na pewno jest mniej funkcjonalne? Przecież nawet nie było czasu, żeby to sprawdzić. Bo testowanie na paru napisanych postach, i to jeszcze w gniewie i złości, to dla mnie żadne testowanie :) Ja na pewno chętnie poczekam na jakiś odzew ze strony administratorów, wtedy będę się o funkcjonalności wypowiadać :)