aom
Dziecko wspaniałe
Moje dziecko jest jeszcze za małe, żeby wykazać się bohaterstwem, ale na pewno dla mnie, jako mamy, jest wspaniałe. Basia ma 2,5 roku i jak na razie jest jedynaczką. Przyznam szczerze, że bałam się żeby żeby ten fakt nie wpłynął negatywie na jej późniejsze zachowania czy postawy, żeby na przykład nie była samolubna czy egoistyczna. Na szczęście Basia ma 3-letniego kuzyna Jasia, z którym widzi się u babci w każdy weekend. Dzień z Jasiem zaczyna się od wyścigów, które pierwsze obudzi się w sobotę:-) no i trzeba oczywiście obudzić tego drugiego śpiocha:-). Potem jest wspólne śniadanie i wyścigi kto zje pierwszy. A potem to już tylko zabawa cały dzień:-) Wspólne spacery stanowią świetny moment na edukację maluchów "w terenie". Szukamy wspólnie muszelek ślimaków, dzieci zgadują jak nazywają się na przykład drzewa czy kwiatki, co jedzą ptaszki itp. Wieczorem obowiązkowa jest zabawa świecenia latarkami w ciemnym pokoju, czy jazda na rowerkach (babcia na szczęście ma dużo miejsca w domu:-)
Basia przy Jasiu nauczyła się, że nie jest tak, że tylko jej wszystko się należy, że trzeba się dzielić zabawkami czy kredkami, że są jeszcze inni na świecie.
Uważam moją córkę za wspaniałą za to, że potrafi się upomnieć o coś nie tylko dla siebie, ale także dla Jasia. Za to, że pociesza go gdy ten płacze, ale też za to, że mimo że jest młodsza potrafi też bronić zaciekle swoich racji. Dni spędzone z Jasiem są najfajniejsze i jest co wspominać przez cały tydzień. Babcia Basi i Jasia jest taka duma, że maluchy się tak lubią, dbają i pouczają się nawzajem. Ja też jestem dumna z mojej córki.
mama225, NATKA08, anata - jestem pełna podziwu dla zachowania Waszych dzieci!:-)
dziękuję aom wciąż brak funkcji podziękowań czy to forum jest nadal ulepszane czy redakcja stwierdziła że już nie warto?