Inferno3

Jo i D3382 Spisalyscie sie na medal!:-) gratuluje serdecznie i odpoczywajcie. Cieszcie sie swoimi Maleństwami :-)

U mnie dzis byla zalamka psychiczna. Najpierw pobeczalam sie dla mamy, potem dla lubego. I jakos mi lzej sie zrobilo. A teraz mam skurcze co pol godziny.

Grudniowa mama, U mnie piec dni do porodu i jak nie urodze to ktg bede mieć dopiero 23 grudnia. Tez ani razu nie mialam tego badania. I mogłabym w sumie isc i zobaczyc czy wszystko ok ale jestem tego zdania co Ty - skoro czuje ruchy i oprocz takich przedporodowych skurczow, nic mi wiecej nie dolega, nawet nie bede ruszac sie z domu. Aaaaaaa.... Czop mi odszedl wczoraj, nie wiem tylko czy kawalek czy to calosc byla.

W ogole jakies chore akcje z tym cc i sn. A juz pytanie do pacjentki co woli to kompletny brak profesjonalnej opieki!!!! I właśnie przyjde sobie taka ja w bolach, w strachu i z myślą oby szybciej i co....? Co wole? A ja wole bezobjawowa i bezbolesna ciaze, bez zmęczenia, bez powiklan w czasie porodu i pologu. Ja mam takie marzenie. Ale nie ma lekko. A tu taki doktorzyna rece rozklada i nie wie i pacjentke pyta. Smiech na sali kuzwa

Patka 85 No ale jesli sa wskazania do cc to dlaczego tego cc odmawiają? Skoro matka ma przeciwwskazania do rodzenia naturalnego udokumentowane odpowiednio, to bez zadnej dyskusji to cc powinno byc wykonane. Nie chce byc wredna lub zle nastawiona do personelu medycznego ale czasem odnosze wrażenie ze chyba to jest wymysl lekarza ze on cc nie przeprowadzi i moze jeszcze pacjentke namowi na naturalny porod bo mu tak wygodnie. Mam znajoma ktora miala problemy z tarczyca i w ogole jej pozniej usunieto tą tarczyce. Zaszla w ciaze z drugim dzieckiem bardzo pozno. Ginekolog przez wzglad na tarczyce skierowal ja na cc. Lekarz ktory ja ogarnial do porodu, powiedzial ze uwaza ze moze rodzic sn ale oczywiście to jej decyzja. Podyskutowali i ona powiedziała ze czuje sie na silach aby rodzic naturalnie, mimo tego szpital byl przygotowany na podjecie natychmiastowej decyzji o cc. Mozna? Mozna. Kwestia podejscia lekarza.

Jo, Rozumiem ze teraz jestes podłączona pod kroplowke ktora ma wywolac porod. A orientujesz sie po jakim czasie sa odczuwalne efekty dzialania tej kroplowki?

Cytrynowka, Az sie cofnęlam i przeczytalam wlasnego posta jeszcze raz :-) ale Ty to masz wyobraznie :-) Marla, Nie przejmuj sie lekarzem ktory kreci nosem na Twoje decyzje. Moim zdaniem powinnas mu powiedziiec o wszystkim co Cie trapi. Lekarz w sumie tez człowiek powinien wiedzieć ze Twoja decyzja skads sie wziela i nie jest zadnym widzimisię. Lekarze jak to lekarze. Nie zawsze maja racje, ale tez nie zawsze my jako ludzie ktorzy potrzebuja ich pomocy ulatwiamy im sprawe. Powinnas szczerze z nim porozmawiać. Ale tak mega szczerze.

Cocolino, Ja tez waze 83 kg, ale moja gin stwierdzila ze synek nie będzie duży czym mnie troche zdenerwowala. Bo w pierwszym odruchu powiedziala ze za duzo przybieram na wadze i bede miala problemy ze zrzuceniem kg a potem ze jednak jem za mało bo Maly jest za chudy. Wiec luby karmil mnie piersią z kurczaka i ryzem zeby bylo wiecej bialka. Malemu waga sie poprawila i dla mnie tez i znowu opiernicz. Uwazam ze widac po mnie ze jestem w 9 mcu ciazy a moja gin twierdzi ze jestem plaska jak deska. No nie wiem czy 110 cm w obwodzie to tak malo....

D3382 i Jo Trzymam za Was kciuki. Powodzenia!!

Grudniowa mama, U mnie szesc dni do terminu, ale gdybym nue urodzila to 16 do gin i za tydzien do szpitala. Tylko zastanawiam sie czy jak pojade tydzień po terminie do szpitala i wszystko bedzie zamkniete na cztery spusty to co? Odesla mnie do domu czy beda porod wywolywac?

Malvina, O tym ze oddech to wazna sprawa slyszalam. Ale podobnie jak Gloomcia nie chodziłam do szkoly rodzenia i w ogole. Mnie również doradzano aby sluchac instrukcji położnej i wszystko bedzie ok. W ogole nie kupowałam zadnych poradnikow, czasopism i tym podobnych rzeczy. W 3 trymestrze, zaczelam wiecej czytac, glownie na portalach internetowych. I powiem, ze nie czulam sie w jakis sposob madrzejsza. Moze bardziej wystraszona, tym co tam jest napisane

Po dzisiejszch postach stwierdzam ze te nasze ciaze, wizyty w szpitalach, personel i wszystko to co sklada sie w kupę i bedzie uwieńczone porodem, jest wrecz przerazajace....

Tak czytam o tym ktg i juz nie wiem co myslec. To chyba jakies diabelskie urządzenie. Moja koleżanka rodzila rok temu ale do szpitala pojechala nie przez skurcze tylko przez wody. Mowila ze polecialo jej mnostwo wiec nie czekała. Tam oczywiście wywiad itp itd. Dziewczyna w trzeciej ciazy, mowi do poloznej ze rodzi, a ona jej na to ze nie bo skurcze male i przy takich to sie nie rodzi. Koleżanka ryja rozdarla na ta położna ze zlosci, bo mowi ze tamte ciaze tez tak wygladaly. Ze wody chlup i skurcze malo bolesne. Sprawdzila jej rozwarcie a tam 10 cm. I biegiem do rodzenia. Za pol godziny urodzila chlopca. Czyli z tego co rozumiem ktg to chyba służy tylko orientacyjnie do sprawdzenia tych skurczy. Nie mowie ze to jakiś szajs czy cos, ale ten caly proceder z rodzeniem to bardzo indywidualna sprawa. I tak naprawde maszyna nie jest miarodajna

Cosmicgirl, No niestety nie odchodza :-) o tych testach to tez nie wiedzialam. Dopiero na forum ktoras wspomniala o takim gadzecie i zaczelam sie zastanawiac nad kupnem. Wiem ze sa testy na ciaze i na menopauze :-) na ciaze kupilam sobie sama a na menopauze dla mamy. W ogole cena tych testow na wody plodowe jest zawrotna. Trzy sztuki za jedyne 90 zl jak patrzylam orientacyjnie na necie. Na pewno ceny sie różnią w zależności od apteki lub marki. Te ktore sprawdzalam to jakieś tam pierwsze lepsze.

Cosmicgirl, Pytam zapobiegawczo bo kilka razy zdarzyly mi sie wycieki i nie mialam pewnosci czy to to. Ale chodzilam pozniej duzo i nic nie bylo wiec to wydzielina w duzej ilosci. Termin sie zbliża kuzwa,a tu ciagle nic. Podpytuje w razie co, zebym wiedziala jak sie zachowac. Oby tylko do 16 wszystko sie rozwiazalo

Podzielcie sie wiedza. Sorry ucielo mi posta z niewiadomych przyczyn.

Dziewczyny jak sacza sie wody płodowe, to mamy na mysli ciagly lecz powolny proces wyplywania plynu z organizmu? Czy to sie dzieje etapami? Ze najpierw jest sucho, potem mokro, potem znow sucho i tak na zmiane? Jesli mialyscie doświadczenie z saczeniem tych wod to

Karola1212 U mnie to samo co i u Ciebie. Biegunka na dzień dobry i bol wszystkiego na dzień dobry. Czyli praktycznie standard od kilku dni.

Grudniowa mama Ja nie bede ukrywac ze dopóki nie zaszlam w ciaze to w ogole moje nastawienie do powiekszania a właściwie założenia rodziny bylo zadne. Dla mnie było wygodnie jechac po pracy na zakupy,wyjsc w sobote na jakas domowke ale oczywiście wszystko z D. Wizja pieluch i takiego troche jakby uwiazania nie tyle co mnie przerazala, co do mnie nie pasowała. Od początku wiedzialam ze D chce miec dzieci, ale ta mysl byla przeze mnie spychana gdzies w glab mojej glowy, do momentu kiedy on po prostu podjal rozmowe ze sobie nie wyobraza zycia we dwoje, mimo ze jest szczesliwy ale na stare lata nie chce wracac do pustego domu. Wybuchla awantura, D spakowal walizki, mieszkaliylsmy wtedy na stancji. Ja sie argumentowalam brakiem stalej pracy, brakiem mieszkania i ogolnie mocno zachwiana sytuacja ekonomiczna. Po jakims czasie dostałam umowe na stale i kupilismy mieszkanie. I argumenty sie skończyły.... decyzja dla mnie byla o tyle trudna ze musiałam odstawic tabletki anty. On sie stresowal bo bralam tabletki dobre kilka lat i bal sie ze albo dlugo to potrwa albo ze on nie moze mieć dzieci. W ciaze zaszlam po dwoch miesiącach. Dwie kreski na tescie i łzy D. Plakal jak male dziecko. Szok, dziewczyny. Stalam z otwartą gębą i nie wiedzialam jak sie zachować. Teraz wiem ze to byla dobra decyzja, nawet jesli cos sie miedzy nami popsuje. Kocham jego, bede starala sie o niego dbac i teraz to ja nie wyobrazam sobie zebym miala nie miec z nim tego dziecka. Moje nastawienie sie zmienilo. Widocznie doroslam do tej decyzji. Na wszystko trzeba jednak czasu.

Ramania, Twoja mowi ze moglabys urodzic a moja mowi zebym nie rodzila teraz bo ma badania w szpitalu i zebym przetrzymala,bo ona musi koniecznie przyjechac (i oczywiście zaaplikowac dawkę mądrości). Tesc tez ostatnio powiedzial ze stanowczo za duzo jem i pewnie dlatego co raz jak nas odwiedzi to twierdzi ze jestem jak slon. Kiedy mu powiedzialam ze nie jem tak dużo bo stracilam apetyt to wysmial mi sie w twarz. Im dluzej obcuje z tymi ludzmi tym bardziej sie uodparniam na nich, i tym samym ich bardziej nie lubie. Przykre ale prawdziwe.

Patka 85 Mi nie wypadł ten czop, no chyba ze ja nie zauwazylam. Bylo duzo gestej wydzieliny koloru bialego, ale to taka raczej zwyczajna, ze tak powiem, wydzielina. Nic szczególnego. Czytałam ze ten czop moze wypasc przy porodzie. Nie wiem ile w tym prawdy, jestem pierwszy raz w ciazy.

Gloomcia Ale jesteś super kobieta:-) gratulacje Aisha83, Podziwiam Ciebie bardzo za odwage. Nie wiem czy w ogole nawet nie bedac w ciazy mialabym w sobie tyle sily zeby odejsc od obecnego partnera. Jesteśmy ze soba niecałe cztery lata, mialam troche przebojow z tym zwiazkiem. Chyba bym czekala az cos sie polepszy albo bym czekala az on odejdzie. Na chwile obecna bym nie podjela decyzji o odejsciu

Ausia, A taki śliczny ten fiolet z szarym i w ogole łóżeczko tez ekstra. Pokazalam lubemu, bardzo mu sie podobalo. Podejrzewam ze gdyby nie to ze juz mielismy kupione i skrecone to tez by chcial zamowic takie. Przykra sprawa, ze tak robia z tymi dostawami. Powinnas walczyc o swoje i niech sami sobie te koszty kuzwa pokrywaja.

Ramania, Ja sie zastanawiam co w moim szpitalu daja do jedzenia. Pewnie tez bez wiekszych rewelacji. Na stronie internetowej probowalam poszukac jakiegos jadlospisu ale nic nie znalazlam. Moje rodzace tam koleżanki zazwyczaj dostawaly jedzenie od rodziny. I jadly sobie domowe jedzonko. Tylkp nie wiem czy w szpitalu to tak sobie można jesc to co przyniosa. Nigdy sie tym nie interesowałam szczerze mowiac

Agacia, Podejrzewam ze każda z nas ma jakies wątpliwości. Ja mam ogrom, tym bardziej ze jako pierworodka nie wszystko wiem i na pewno bede musiała co raz zapytac o to i o tamto. Tego jak poradze sobie sie nie boje, bo mialam do czynienia od zawsze z malutkimi bobasami. Moje wątpliwości sa raczej skierowane w stronę partnera. Bardzo chcial mieć dziecko, wlasciwie ten instynkt to u niego przyszedl duzo wcześniej niz u mnie, założenie rodziny tak naprawdę bylo jego inicjatywa. Teraz, po tych wszystkich fazach ciazowych, po moich fochach i gadaniu ze mi zle, ze jestem nieatrakcyjna, gruba itp biedny zamknal sie w sobie. Boje sie ze nasz piekny zwiazek bedzie przechodzil teraz kryzys i ze dziecko okaze sie dla nas wyzwaniem, którego jako para możemy nie przetrwac. Ta mysl mnie paralizuje. Nie boje sie obowiazkow, placzu w nocy, popekanych brodawek, sutkow, obrzyganych przez Malego bluzek. To jest nic w porównaniu z tym ze mozemy sie oddalić od siebie i popasc w straszna rutyne