Ariel

Poza tym ponoć dla kobiet w ciąży bardzo wskazane jest pofolgowanie sobie w sprawach żywieniowo słodkościowych, wiesz? Czekolada jak wiadomo stymuluje hormon szczęscia, co na ciężarówki ma bardzo dobry wpływ, bo jak wiadomo nastroje bywają mocno zmienne w stanie błogosławionym :) kurde, ja to jakoś na żadnym forum miejsca nie mogę zagrzać :( To już moje 3 czy 4 gdzie nabiłam 100 postów i tak jakoś się coś kończy, albo się nudzę, albo mi kumpele forumowe uciekają itp. W sumie to mi bez różnicy gdzie piszę, bo jeszcze nigdzie się nie zasiedziałam, hahaha

Diabeł, no wez Ty przestań! To daj chociaż jedno Fabiankowi spróbować ;) Na dodatek ile te krejzolki już tam postów zdązyły natrzepać

Diabeleckie zatem smacznego! I nie odmawiaj sobie przypadkiem!!!

Wszystkiego się spodziewałam po weekendowej nieobecności... ale nie tego

A pamiętacie te pierwsze z początku niesmiałe muśnięcia z drugiej strony brzucha? Kiedy dzidziuś fizycznie dawał o sobie znać? U nas to się przerodziło w regularne kopniaki w srodku nocy, kiedy ja sobie właśnie smacznie spałam. Wielokrotnie byłam zrywana ze snu w ten sposób, taka zartownisia z mojej córy była. Ach, wspominki........

majajula suuuuuuuuuper!!!!! Brawa za odwagę, takie fotki to są dopiero pamiątki! Mi też się właśnie za ciążą zatęskniło. Niby to taki dyskonfort, a jednak jaki sentyment pozostaje... Majek, też widac żeś chudzina, poza brzusiem nigdzie Ci nie przybyło!

No niestety, tak to się może zdarzyć... U mnie właśnie skończyło się na tym, że na brzuchu zostały rozstępy. Jednak to tez moja wina, bo o to nie zadbałam, czego teraz żałuje, ale cóż... muszę je polubic. Pocieszam się że to taka pamiątka po dzidzi, poza tym mam tylko pare, bardzo nisko brzucha, więc nie widać.

Szkoda że ja nie mogę się swoim brzucholem pochwalić (oczywiście o ile by się zmieścił w kadrze), ale nie mam zdjęc ciążowych na tym komie :( U mnie tez długo byłam szczupła i chodząc do gina zazdrościłam innym mamom które sadzały sobie brzuchy na kolanach, ale za to w siódmym miesiącu zaczełam "puchnąć" na potęgę. Zatem Rorita, możliwe że jeszcze wszystko przed Tobą...

Pinki wyglądałaś super w ciąży. Piękny brzuchol i fajnie że miałaś odwagę podkreślac go strojem, a nie ukrywać pod jakimiś workowatymi ciuchami :) SUPER! Zabraniam usuwać to zdjęcie!!! Rorita, Ty też extra wyglądasz! Żeby nie ten sexy zaokrąglony brzusio, to w ogóle nie byłoby widać że w ciąży jesteś :))) musisz być bardzo szczupła z natury. I pewnie też niewiele przytyłaś?

Rachotka, trzeba było gbura opluć, kopnąć w kolano, potem z wiertarki potraktować, grzechotkę Majki mu w oko włożyć, a z zafajdanego pampka maseczkę zrobić :) Przepraszam, w bojowym nastroju jestem......... Swoją drogą kolejny dureń! I wy teraz będziecie musieli z kims takim w jednym domu mieszkać?

Ano właśnie, mają zasrany obowiązek pomóc, ale ile przy tym człowiekowi łaski narobią i niezrozumienia okażą to już inna sprawa. A jak Pinki mówi, bata na nich nie ma :( Ja też dzisiaj tylko nerwy niepotrzebnie zszargałam, mąż mnie nie mógł uspokoić, a wszystko co z tego mam to zepsuty humor i ból gardła. A służba zdrowia to jeszcze mi jedną ogromną krzywdę wyrządziła, której już na forum nie będę wyciągać. I oczywiście nie chcę też wszystkich do jednego wora pakowac, bo są lekarze z powołania także w państwowych placówkach. My na przykład mamy po prostu rewelacyjną panią pediatre. Całe miasto do niej jeżdzimy (bo w między czasie zdążyliśmy się przeprowadzić), ale nie wyobrażam sobie lepszej doktorki dla dziecka. Jset wspaniała w tym co robi i kocha dzieciaki.

Wiecie co? Ja po prostu państwowej służby zdrowia nie cierpię. Mam tak malutkie dziecko, a już swoje w tym temacie przeszłam. Pamiętam że jak wtedy chodziliśmy po specjalistach z Vikusia taką malutką, to alergolog w ogóle nam odmówił przebadania małej twierdząć że to nie potrzebne, a kardiolog był tak nie miły, że prawie się poryczałam jak od niego wyszłam. Nie mógł Viki echa serca zrobić, bo mała tak się bała bardzo, kręciła i płakała, to mi powiedział, co ze mnie za matka że własnego dziecka nie umiem uspokoic. A jak chciałam małą przytulić, to ryknął: gdzie pani to dziecko zabiera, mam je przebadać czy nie? Wnerwia mie to wszystko. Kiedyś w ogóle nie chorowałam, lekarza widziałam od wielkiego dzwonu, nawet nie wiedziałam że tak to może wyglądać i żyłam sobie w beztrośce., A teraz odkąd jestem matką to muszę się martwić i ścierać z czymś takim!!! To niesprawiedliwe. Coś powinni zrobić z tą podłą służbą zdrowia, a nie ci jeszcze podwyżek chcą.

Tak. Moje dziecko to okaz zdrowia i rozwija się fantastycznie. Tylko raz była chora, tylko raz brała antybiotyk i przeszła trzydniówkę. Taki mamy bilans na dzień dzisiejszy, tfu tfu, żeby nie zapeszyć. Kiedyś katarki jej się zdarzały, a teraz już powoli zapominam kiedy ostatnio nosem pociągała. Jednak taki dzień jak dzisiaj też niesie ze sobą ryzyko i to zupełnie bezsensowne ryzyko zachorowania. Nie dosyć że zimno jak nie wiem, to jeszcze wiatrzysko i śnieg pada. Mała wiadomo poubierana, ale w samochodzie gorąco, potem znów w drodze do szpitala zimno, w szpitalu ciepło, ale musieliśmy przejść przez podwórze do innej części szpitala, znów ubieranie dziecka i tak w koło. Ubieranie - rozbieranie i huśtawka temperatur. A na koniec się dowiadujesz, że twoje działanie jest bezcelowe, a dziecko przechodzi przez to wszystko niepotrzebnie!!!!!!!!!!!! Ja to dzisiaj byłam taka wściekła, że dosłownie NAWET kazałam temu dyrektorowi szpitala za obuwie ochronne pieniądze nam oddawać!

Dokładnie Nusiak. Boli, że na dodatek mają sumienie postąpić tak w przypadku małego dziecka. Olewka totalna i już. Poza tym dodam, że ta wizyta u nefrologa najprawdopodobniej i tak nie miała sensu ani znaczenia. Rozważaliśmy nawet zrezygnowanie z niej, ale dla świętego spokoju i sumienia, postanowiliśmy pojechać. Nie darowałabym sobie gdybym coś zaniedbała. A wszystko się zaczeło kiedy Viki była malutka. Przez pierwsze 3 miesiące tak bardzo cierpiała, że trudno nam było uwierzyć, że to tylko kolki. Potrafiła nie spać po wiele godziń, wyrażnie coś jej bardzo dokuczało. Szukaliśmy zatem przyczyny i dzięki temu przeszła kompleksowe badania specjalistyczne, ale żaden ze specjalistów nie znalazł jakiś nieprawidłowości. Okazała się zupełnie zdrowa i faktycznie kolka przeszła z dnia na dzień. Ale to właśnie wtedy trafiliśmy min do nefrologa, a ten powiedział że wszystko jest w porządku, ale za jakiś rok, nie szybciej zaprasza nas na kontrolną wizytę profilaktyczną. No i dzisiaj miała ona swój finał. Zamiast pojechać i ją odbębnić i dla świętego spokoju usłyszeć że dziecku nic nie dolega, to ja pojechałam STRACIĆ ZDROWIE i nerwy. Tym bardziej mnie to wkurza. Zupełnie bez sensu zrobiłam dzisiaj dziecku ała, a sobie kłopot.