Pierwsze dziecko uczy się mówić później. Jeżeli ma rodzeństwo to kolejne nauczą się znacznie szybciej. Córka może już umieć samodzielnie się ubrać a nie potrafi nazwać sukienki. Z dzieckiem trzeba dużo rozmawiać, nie tylko czytać. Czytanie jest bierne, dialog aktywizuje, na początku córka będzie tylko słuchać i obserwować ale z czasem zaczną się interakcje. Wizyta u lekarza może przybrać formę traumy nie tylko dla córki ale i dla Ciebie jeżeli będzie mieć pecha, to już ostateczność jeżeli problem jest ewidentny. Należy zapewnić dziecku kontakt z rówieśnikami i obserwować progres. Poważne problemy są bardzo rzadkie, nie należy przedwcześnie panikować. Oczywiście troska jest naturalna ale proszę być przede wszystkim dobrej myśli, przede wszystkim, dziecko nie może czuć żadnej presji. Nie należy się porównywać na siłę z rówieśnikami, pamiętajmy, że zawsze część indywidualności musi być w gronie tych co zaczynają bardzo szybko, inne odwrotnie, to naturalne, nie należy szukać w tym problemu tylko zrozumieć, że cecha nie musi być wadą, dopóki sami tak nie uznamy, często czerpiąc ze społecznych wzorców, utrwalanych tak naprawdę z pokolenia na pokolenie czyli w przeszłych już czasach