Polly7

*Fiolet ;)

Fillet gratulacje!!! Szczerze, to trochę pozazdrościłam Ci tego ekspresowego porodu ;) Wracam do sił i ucałuj maluszka. Dziewczyny, które jeszcze są w dwupaku - życzę Wam cierpliwości. Pamiętajcie, że tak samo, jak każda z nas jest inna, tak samo nasze pociechy. Jedno potrzebuje mniej, jedno więcej czasu w brzuchu u mamusi.

Dziękuję dziewczyny i chwalę się swoim cudem ;)

Podczas porodu same komplikacje. Np. Nelcia uciskała mi na pęcherz i nie mogłam zrobić siku. Ściagnęli ze mnie litr moczu. 3 razy podawali mi morfinę, bo mdlałam i błagałam o śmierć, lek podziałał tylko za pierwszym razem. Wszystko trwało za długo, doszło do zakażenia wód płodowych, a leciało ze mnie strumieniami (każdy początek i koniec skurczu zwiastowało wylewanie się wód). Na końcu ręcznie próbowali odwrócić Nelcię. Najpierw z zewnątrz, potem z wewnątrz. Mogłabyym jeszcze pisać i pisać. Przepraszam, jeśli straszę, ale musiałam się wygadać. W noc po porodzie słyszałam krzyk rodzącej kobiety, nie zmrużyłam oka. Dostałam wysokiej gorączki. Teraz boję się najmniejszego bólu. Muszę brać zastrzyki i antybiotyk. I na widok tych zastrzyków blednę. Mimo wszystko wiem, że było warto. Mam przepiękną, silną córkę (jest silna jak miesięczne dziecko). Musiałam zajmować się nią sama w szpitalu już dzień po cesarce (norma w UK), wszystko boli, ale kiedy na nią patrzę... jestem najszczęśliwsza na świecie!!! ;)

Roksi, piszę na telefonie i wychodzą takie cyrki. Oczywiście, że 54 cm. Szkoda, że nie chce mi dodać zdjęcia :/

Nie wiem, czy pamiętacie moje początki porodu (niedziela), ale skończyło się na 75 godzinach i ostatecznie cesarce. Angielska służba zdrowia to rzeźnicy. Kobieta ma urodzić naturalnie i już!!! Moja Nelcia przekreciła się w ostatnim momencie, wiec po raz kolejny wrzucili mnie do basenu (próba naturalnego odwrócenia) i zakazali przeć podczas partych!!! Termin miałam na 15.12 (USG) i 19.12 (OM), urodziłam 02.12, maleńka miała 2650 i 34 cm. I w pełni rozumiem mamusie, które przechodzą takie ciężkie porody. Jak zobaczyłam moja maleńką, nie potrafiłam nawet płakać. Łez mi zabrakło...

Inferno, w domu jestem. Muszę mieć regularne skurcze co 3 minuty, żeby mnie przyjęli do szpitala :/

Wybiło 30 godzin. W najgorszych koszmarach się tego nie spodziewałam!!! :/ Jaka maleńka musi już być zmęczona. A nic się nie zmienia. Skurcze wciąż nielegularne, w przedziale 14 minut-3 minuty. Doszukuję się przyczyny tej sytuacji, ale nie mogę już zebrać myśli...

20 godzin mija, a ja nadal w dwupaku. Zaczynam tracić kontakt z rzeczywistocią :/

Dali mi 4! tabletki przeciwbólowe i nie widzę różnicy w intensywności skurczy. Dziękuję dziewczyny za wsparcie ;)

Skurcze nadal nie przeszły, jestem już mega zmęczona ("walczę" od ostatniej nocy od 00:30) i nic nie zapowiada przespanej kolejnej nocy :/ Także dziewczyny w dwupaku... lepiej, że Wasze maleństwa siedzą grzecznie w brzuszkach. Wyjdą w swoim czasie bez zbędnych "niedomówień" ;)

Dziewczyny, dziękuję za rady. Pojechaliśmy do szpitala. Położna zbadała mocz, ciśnienie, tętno małej i wsadziła mi dwa paluchy :/ I orzekła, iż: poród się zaczął, mała jest gotowa, ale niezdecydowana. Możliwe, że jeszcze dzisiaj wszystko się rozwinie, albo... przez najbliższe 3 dni!!! I stwierdziła też, że zna przypadki, że na tym etapie dziecko się "rozmyśliło" i akcja porodowa wznowiła się po tygodniu!!! Nafaszerowano mnie paracetamolem i odesłano do domu...

Skurcze rzadkie, ale mega ból kregosłupa w części lędźwiowej. Przepraszam za dosłowność, ale czuję ten ból aż w odbycie. Czytam na temat tego czopa i się nakręcam. On był cały w kolorze ciemny brąz. Nie tylko po bokach. To normalne?

Właśnie odszedł mi czop. Był mocno brązowy, dokładnie ciemny brąz. Czy to prawidłowy kolor? Skurcze wróciły. Tym razem krzyżowe.

Dziękuję dziewczyny ;) Nic nowego niestety się nie dzieje. Słabsze i rzadsze skurcze :/ Nica, a Ty byłaś w szpitalu, jak Cię tak "złapało"? Mamy ten sam termin (wyszedł mi taki na pierwszym USG, z OM kilka dni później), jakieś uparte i charakterne te nasze dzieciaczki ;) I rozumiem Cię - aż "szkoda" tego naszego cierpienia...