Calina84

Cześć dziewczyny, dwa razy dodawałam posta i dwa razy ucięło ;) Także do trzech razy sztuka, tym razem na komputerze :) Ja też wszystkie podstawowe badania krwi mam juz zrobione ale ze wzgledu na wcześniejszy pierwszy poród dostałam jeszcze zalecenie na wykonanie badań dodatkowych. I jaka "przygoda" mnie dziś spotkała ;) Pojechałam rano oddać krew, w gabinecie babeczka mi sie wkłuwa, szuka, szuka a tu ani kropli krwi. Próbuje drugą rękę ale tu to samo. Ale dalej grzebie i szuka a mi momentalnie się tak słabo zrobiło, że zjeżdżam z fotela... Kazała mi się położyć na kozetce, dała wody i jak poczułam się lepiej próbowała po raz trzeci... I dalej nic z tego - ani kropli krwi, a potrzebne są 4 probówki... I jutro muszę jechać ponownie. Pierwszy raz miałam taką sytuację :) Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru :)

Coś mi post ucięło

Cześć dziewczyny, ja też wszystkie podstawowe badania krwi mam juz zrobione ale ze wzgledu na wcześniejszy pierwszy poród dostałam jeszcze zalecenie na wykonanie badań dodatkowych. I jaka "przygoda" mnie dziś spotkała

Witam styczniowe mamusie :) Podglądam Was już od tygodnia ale czekałam z ujawnianiem się na serduszko ;) Trochę się martwiłam bo ciąża wychodzi zdecydowanie młodsza niż by wynikało z miesiączki (miałam 7 kwietnia) ale wczoraj w końcu je ujrzałam i dziś mamy 7 t i 3 d :) Mam 33 lata i jestem już mamą 18 - miesięcznej córeczki:) Dokładnie dwa lata temu też byłam stycznióweczką i miałam niemal identyczną planowaną datę porodu, ale moja córeczka przyszła na świat dużo wcześniej - w listopadzie w 31 tc. Ale tym razem już zapowiedziałam mojej fasolce, że przed Nowym Rokiem nie wypuszczam ;) Gratuluję wszystkim mamusiom i życzę dużo zdrówka i siły :) Oby nam wszystkim ta ciąża zleciała spokojnie i radośnie :) Buziaki :* p.s monisia1984 ja byłam pierwszy raz u lekarza 18 maja i wtedy był tylko pęcherzyk z ciałkiem żółtym a serduszko udało mi się usłyszeć dopiero wczoraj :) Nonka 81 mamy ten sam termin :)

Kobitki chwalimy się - byłyśmy dziś na spotkaniu kontrolnym u doradcy laktacyjnego i babeczka była Olą zachwycona :) Mała zrobiła ogromny postęp - jeszcze dwa tygodnie temu w ogóle nie wiedziała do czego służy pierś i darła się przy niej okropnie. Dziś się wprost na nią rzuca i zajada tak głośno, że na cały dom ją słychać :) Jak zaczynałyśmy ssała pierś po pół godziny ale później i tak dojadała jakieś 50-60 ml z butli (sondą) a teraz dojada tylko 15-20 ml i to i tak bo w nią wciskam - czyli najada się już piersią :) Mam ją jeszcze dokarmiać sondą dopóki nie będzie miała 3 kg i przechodzimy na pierś :) Dzisiaj ważymy 2750 i tyjemy średni 180 g na tydzień - Także jeszcze półtorej tygodnia i żegnamy się z laktatorem :) Gratulacje dla wszystkich nowych mamusiek, a tym oczekującym życzę szybkich rozwiązań. Czasami, jak was czytam , to mnie nachodzi taka refleksja, że wg planów miałam teraz czekać na poród razem z wami. Ale życie śmieje się z naszych planów i moja Oleńka jutro kończy dwa miesiące Także trzymajcie się dziewczyny i bądźcie cierpliwe, bo nie znacie dnia ani godziny ;)

I jeszcze ze dwa zdania co u nas :) Jesteśmy już po pierwszych wizytach poszpitalnych - za nami neonatolog, neurolog i laryngolog. Na szczęście wszystko jest dobrze. Oleńka rozwija się prawidłowo jak na wcześniaka. Ma lekkie napięcie mięśniowe, ale nie jest potrzebna jakaś intensywna rehabilitacja - mamy ją dużo nosić, przytulać, robić specjalny masaż i układać do snu w różnych pozycjach. Wszytko to pokaże nam rehabilitant :) Mała ma już 8 tygodni, ale rozwojowo jest jak trzytygodniowy noworodek - jak na takiego wcześniaka to dobrze, bo przeważnie takie maleństwa rozwijają się zgodnie z przewidywaną datą urodzenia - czyli u nas było by to dopiero od 18 stycznia. Więc jesteśmy tak jakby trzy tygodnie do przodu ;)

Paulina 11, Karolinka1 i Kasia 300 - cudowne te wasze chłopaki :) Jeszcze raz gratuluję :) Paulina 11 fajne są takie ciekawe daty urodzenia - ja córeczkę urodziłam we własne urodziny także za 10 miesięcy czeka nas mega imprezka urodzinowa ;p Wszystkim mamusiom oczekującym życzę sił i wytrwałości. Oby wam czas szybciutko zleciał :) Miłego wieczorka dziewczyny :)

Gratulacje Kasiu :) Duży chłopak i dzielna mama :)

Hej dziewczyny :) Strasznie długo mnie tu nie było - aż mi trochę wstyd... Powoli zaczynam nadrabiać wasze poprzednie posty, ale większość z nich jest już nieaktualna, także nie będę się do nich odnosić, za to bardzo gratuluję wszystkim nowym mamusiom i trzymam kciuki, za te, które są już tuż tuż :) Właśnie doczytała, że ostatni raz pisałam na początku grudnia. Oleńka była jeszcze wtedy w inkubatorku i dopiero zaczynała samodzielnie oddychać. Od tamtej pory zrobiliśmy ogromne postępy :) Problemy oddechowe czy żywieniowe już dawno są za nami. Krok po kroku Ola wszystkiego się nauczyła, przybrała również na wadze (na dzień dzisiejszy waży 2,5 kg) i od prawie dwóch tygodni jesteśmy już w domu :) Niestety nie obyło się bez komplikacji wcześniaczych. Mała ma wadę wzroku - retinopatię wcześniaczą i wadę serca - drożny przewód botalla. Jeśli chodzi o oczka to retinopatia jest wadą prowadzącą do odklejenia się siatkówki a tym samym zupełnej ślepoty. U nas wada osiągnęła trzeci stopień i dlatego trzy tygodnie temu konieczna była operacja laserem. Kilka dni temu mieliśmy kontrolę i póki co retinopatia się cofa :) Następna kontrola za dwa tygodnie i istnieją spore szanse, że ten problem już nas nie będzie dotyczył. Również z serduszkiem powoli jesteśmy na dobrej drodze - przewód tętniczy botalla to pozostałe z okresu życia płodowego naczynie łączące tętnicę płucną z aortą, który powinien zamknąć się po porodzie. Ale u Oleńki się nie zamknął i przepływała przez niego krew, obciążając płuca i serduszko. Po odkryciu takiej wady powinno się ją zamknąć jak najszybciej, zwłaszcza jeśli powoduje jakieś powikłania. Początkowo mała dostawała lek, który miał spowodować stopniowe obkurczanie się tego przewodu - i wczoraj okazało się, że przewód jest prawie zupełnie zamknięty :) Kolejną konsultację kardiologiczną mamy za dwa miesiące i jeśli do tego czasu przewód nie zamknie się całkowicie, czeka nas kolejna operacja. Ale my jesteśmy dobrej myśli :) Tak naprawdę to na czym teraz skupiamy się najbardziej to nauka karmienia piersią - i w tym miejscu wkleję to co napisałam na fb :) Ola urodziła się w 31 tygodniu ciąży, a na tak wczesnym etapie dziecko nie ma jeszcze odruchu ssania. Jeszcze w szpitalu położne zaczęły pobudzać u niej ssanie, ale w bardzo niewielkim stopniu. Na tyle by swobodnie jadła z butelki, która ma bardzo duży otwór w smoku - mleko właściwie samo spływało. Ale mimo to bardzo się męczyła przy jedzeniu - wada serduszka dodatkowo utrudniała cały proces jedzenia. Mała zjadała 40 ml mleka a zajmowało jej to około godziny. Zanim zaczynałam ją karmić musiałam najpierw odciągnąć mleko, co zajmowało kolejną godzinę. A karmiłyśmy się regularnie co trzy... Przy takim trybie zbyt długo bym nie pociągnęła, zwłaszcza, że na samym laktatorze mleka było coraz mniej. Dlatego po wyjściu ze szpitala od razu zadzwoniłam do doradcy laktacyjnego. Doradczyni przyjechała w dwa dni po moim telefonie - poobserwowała małą przy jedzeniu z butli i przy próbie przystawiania do piersi, poobserwowała mnie przy ściąganiu mleka laktatorem i spróbowała ściągnąć mi trochę mleka dłonią, i przeprowadziła ze mną dokładny wywiad dotyczący małej. Stwierdziła, że niunia ma mocne ssanie, ale nieregularne - tzn. trzy łyki i dłuuuuga przerwa. Jedząc w ten sposób z piersi nie udało by się jej najeść, choćby wisiała na cycku całą dobę. Dlatego wspólnie ustaliłyśmy plan, który ma doprowadzić do unormowania rytmu ssania i tym samym jedzenia tylko z piersi :) Podobno powinno nam to zająć około 3 tygodni. Przede wszystkim odstawiamy butlę z łatwym smoczkiem. Jeśli już mała będzie jadła z butli, to ma to być sporadyczne i tylko z butli ze smokiem imitującym pierś. Każde karmienie rozpoczynamy od pobudzania ssania przy pomocy palca. Jak mała ładnie zassie się na palcu przystawiamy ją do piersi. Po minimum 15 minut na pierś. Dopiero po tym czasie podajemy małej mleko z butelki, ale ma je wypijać przy pomocy sondy - tzw metoda jedzenia z palca. Wygląda to tak, że podaję małej palca do ssania, a obok niego wsuwam jej w usta sondę, której drugi koniec zanurzony jest w butli z mlekiem. Kiedy Ola ssie palca, zaciąga mleko. I w ostateczności, kiedy już naprawdę nie chce ciągnąć sondy - podajemy resztę w butli ze smokiem :) W praktyce zajmuje nam to mnóstwo czasu - całe nasze życie chwilowo kręci się wkoło procesu karmienia. Samo jedzenia to około 1,5 godziny, następnie odciąganie, coś zjem lub się chwilę prześpię i właściwie zaczynamy od początku. Ale jestem pewna, że warto. Jemy w ten sposób od tygodnia, a ja już widzę postępy. Pierwszego dnia przy przystawianiu do piersi, mała strasznie się darła. Najpierw w ogóle nie chciała otwierać buzi, później, jak już złapała pierś, to po prostu ją trzymała, a jak udało się ją zmobilizować do ssania, to były to trzy cmoknięcia i 5 minut przerwy. Dziś łapie pierś bez problemu - trochę ją jeszcze trzeba mobilizować do ssania, ale jak już zacznie to jakoś jej idzie :) Udaje się jej wziąć nawet po 20 łyków pod rząd :) Jeśli chodzi o sondę to Ola załapała dość szybko - ale i tak początkowo zjadała w ten sposób jakiś 10 - 15 ml. W tej chwili bez problemów zjada całą swoją porcję (50-60ml) :) A jeśli o butlę to dostaje ją czasami w nocy - jak mama jest zbyt zmęczona na całą procedurę - albo jak jesteśmy poza domem. I wiecie co? Jakoś za bardzo to ona jej nie lubi ;p Za pomoc doradcy zapłaciłam 150 zł. W ramach tej kwoty jest cała "usługa" - spotkanie, które już się odbyło i spotkania kontrolne. Ponadto cały czas kontakt telefoniczny. Dostałam również poradę co łykać na laktację - kozieradka w tabletkach 8 razy na dobę, rutawica lekarska jeden kubek na dobę, lecytyna 3 tabletki na dobę (zwiększa wypływ mleka) owsianka oraz piwo bavaria (alkohol 0%) .Przed nami jeszcze długa droga, ale ja wiem, że się uda i będziemy się karmić piersią :) I tu taka mała rada dla was - nie dajcie sobie wmówić, że się nie da. Nie ma czegoś takiego, jak za mało mleka, albo złe mleko, albo dieta mamy karmiącej. Początki nie są łatwe, ale każda z nas może karmić, jeśli tylko chce. Na unormowanie laktacji mama i dziecko potrzebują około 6 tygodni i czasami cały ten czas trzeba poświęcić na karmienie. I uwierzcie mi - wiem jak cholernie jest to trudne i jak czasami ma się dość, ale jestem pewna, że nagroda będzie tego warta. Warto skorzystać z pomocy doradcy laktacyjnego - nie położnej albo lekarza, bo oni są jeszcze starej szkoły i doradzą wam przejście na mm. Wiem, że może się wydawać iż trzeba sporo za to zapłacić, ale przy przejściu na mm za mleko zapłacicie więcej. Trzymam kciuki za wszystkie mamuśki karmiące i Was proszę o trzymanie kciuków za nas. Tak bardzo wspieramy się na tym forum - jestem pewna, że razem damy radę. Pozdrawiam was gorąco wszystkie stycznióweczki i grudnióweczki i ide nadrabiać posty :) Wasza listopadóweczka ;D p.s. I jeszcze kilka aktualnych zdjęć Oleńki :)

Hej dziewczyny :) Tak sobie was podczytuję w wolnych chwilach i widzę, że u was przygotowania pełną parą :) A u nas póki co też powolutku do przodu. Od 36 godzin mała oddycha samodzielnie Jesteśmy z niej strasznie dumni :) Codziennie się kangurujemy po około godzinkę. Oleńka zajada już 8 ml mojego mleka co trzy godziny - i jak doniosę parę minut później to już się awanturuje ;p W ogóle to mała rozbójniczka się zrobiła - krzyczy najgłośniej z całej trójki ;) Niestety cały czas ma problem z robieniem kupki i panie muszą jej pomagać - ale raz już jej się udało samej, więc zapewne lada moment i w tej kwestii zacznie być samodzielna. Dziś o 6 pierwszy raz ciągnęła mleko ze smoka - zanim się zmęczyła udało jej się zjeść dwa mililitry :) Temperaturę w inkubatorku też ma już coraz niższą - stopniowo jest przyzwyczajana do jego opuszczenia. Mamy 10 dobę i póki co nie ma śladu żółtaczki - u wcześniaków pojawia się ona dopiero koło 8 doby. Lekarze ostrzegają nas, że u takiego maluszka stan może się zmienić z dnia na dzień, ale my jesteśmy dobrej myśli :) Święta coraz bliżej ;p Co do przygotowań wyprawkowych, u nas zaczynamy pełną parą - musimy jeszcze kupić wózeczek i fotelik, monitor oddechu, kocyk i rożek, no i kolejny zestaw ubranek - rozmiar 44 :) Kupujemy też CHICCO smoczek physio silikon 0+, który wspomaga u maluszków odruch ssania. Mój mąż już poskładał mebelki dla malutkiej - teraz czeka go jeszcze sprzątanie, pranie i prasowanie. I tu taka moja rada dla was - nie obawiajcie się, że w razie czego wasz partner nie ogarnie - w ciężkiej sytuacji oni bardzo chcą być potrzebni - choćby i do prasowania. A jacy będą później z siebie dumni ;) Pozdrowionka dla styczniówkowych cioć :) <3<br />

Hej dziewczyny :) Wczoraj pierwszy raz się kangurowałyśmy a dziś zmieniłam swoją pierwszą pieluszkę :) Trzymać ja w ramionach to niesamowite uczucie. Lezałyśmy razem ponad godzinę i Oleńka cały czas spała. Ale jak ja panie zabrały do inkubatora to zaczęła bardzo płakać i caly wieczor oraz noc była niespokojna. Biedna malutka chciałam do mamusi ❤ Chciałam wam wstawić zdjęcie, ale nie umiem z telefonu. Później mi mąż przywiezie laptopa to wrzucę :)

Agalys urodziłam dokładnie w 31 tygodniu i 5 dniu :) Co do szpitali , to ja jestem właśnie w szpitalu klinicznym we Wrocławiu i jest tu bardzo wielu studentów, ale są oni bardzo pomocni. Chodzą po salach kilka razy dziennie, pytają czy czegoś nie potrzeba, pomagają przy maluszkach i przy laktacji :) Dziewczyny staram się was czytać codziennie i często mam nawet ochotę przyłączyć się do dyskusji, ale codziennie tyle się u mnie dzieje, że za nim zdążę coś napisać już zmienicie temat ;) Mam nadzieję, że się na mnie nie gniewacie :) Dziękuję wam bardzo za ogromne wsparcie - ja też często o was myślę i trzymam za was wszystkie kciuki. Wielki buziak dla was :)

Dziewczyny u nas już dziś nieco lepiej. Po wczorajszej transfuzji małej poprawiły się wszystkie parametry. Dalej jest pod respiratorem ale coraz częściej sama oddycha. Po tym, jak dostała kolejne osocze skonczyly się problemy z krzepnieciem. Brzuszek przestał krwawić i od wczoraj od 21 Oleńka co trzy godziny jest podkarmiana moim mlekiem. Wczoraj w nocy ponownie był u niej kardiolog i ponownie stwierdził, że z układem krążenia jest wszystko ok i być może przyczyną niskiego tętna była zła morfologia. Wczoraj, po tym jak dostała krew, lekarz zmniejszył jej dawkę leku regulujacego tętno i póki co wszystko jest ok. Staram się spędzać z nią dużo czasu - śpiewam jej i czytam ksiazeczki. Z utęsknieniem wypatruje pierwszego kangurowania :)

Hej. U nas był przedwczoraj mały kroczek w tył. Oleńka zaczęła mieć problemy z oddychaniem i lekarze zadecydowali o podłączeniu jej do respiratora (wcześniej przez Infant flow sipap - mniej inwazyjna metoda wspomagania). Wczoraj miała respirator ustawiony na najniższe parametry, ale dziś okazało się, że potrzebuje odrobinę więcej pomocy i zawyżono parametry. Ponieważ przy respiratorze ma wprowadzoną rurkę do płuc i nie powinna się ruszać dostała leki usypiająco - uspokajające. Ponadto znowu krwawiła do brzuszka, więc póki co zaprzestano prób podawania jej mojego pokarmu. Dostała kolejne osocze na krzepnięcie krwi. Okazało się też, że antybiotyk, który dostawała nie przynosił satysfakcjonujących rezultatów i dostała mocniejszy. Po nowym antybiotyki wyniki są nieco lepsze, ale pogorszył się poziom hemoglobiny i właśnie ma przetaczaną krew. Kardiologa stwierdził, ze niby wszystko jest ok ale tętno dalej ma za niskie, i wciąż jest na lekach regulujących tętno, więc dziś będzie miała kolejną konsultacje. Cały czas staram się zazhowac pozytywne myślenie i nastrój. Nie chce, żeby mała wyczuła ode mnie negatywne emocje. I wiem, że z wczesniaczkami tak jest, że jednego dnia trzy kroki w przód, a drugiego dwa w tył. I że trzeba im dac czas. Ale jest mi teraz tak jakoś smutno troszkę. Kocham tą moją małą istotke z całego serca i nie mogę znieść, że tak cierpi.

Hej dziewczyny :) My już mamy ponad trzy doby :) Stan Oleńki niewiele się zmienił - cały czas jest stabilny. Dalej ma wspomagane oddychanie i karmienie dozylne, antybiotyk na infekcje i lekarstwo na krzepnięcie krwi. Ma też problem ze zbyt niskim tetnem - dostała leki, które jej to tętno wyreguluja i ma dziś wieczorem konsultacje kardiologiczną. Niestety jej najsłabszym punktem jest brzuszek - wczoraj zaczęła dostawać już moje mleczko, ale brzuszek zrobił się jej od tego lekko wzdety, tkliwy i troszkę krwawil w środku. Miała robione przeswietlenie i na szczęście nic poważnego nie stwierdzono. Po prostu nie jest jeszcze gotowa na pokarm. Dostała na to leki i jutro próbujemy ponownie. Co do mnie, to też jest ok. Troszkę mnie ciągną szwy, ale to normalne. Udało mi się też całkiem nieźle rozbudzić laktacje, ale wiąże się to z regularnym odciaganiem co trzy godziny. Póki co odciagniete mleczko zamrażam. Psychicznie też jest dobrze - mam cały czas dobry humor i pozytywne nastawienie. Dziś u maluszków było dużo badań i nie wpuscili mnie do niej przez 6 godzin, co wywołało u mnie kilka łez, ale szybciutko się uspokoilam. Wiem przecież, ze to wszystko dla dobra dzieciaczków. Pozdrawiam was dziewczęta i dziękuję za ogromne wsparcie, które mi okazujecie :)