Vanill_a

Czytalam kilka postow lezac i placzac....w ciagu ostatnich 4 miesiecy stracilam moje 2 fasolki, pierwsza w 6t.c. druga w ten piatek w 9t.....po pierwszej w miare szybko sie pozbieralam...choc bylo to szokiem bo nie wiedzialam co sie dzieje z moim cialem ale mialam duze wsparcie mojego partnera, ktory byl ze mna w szpitalu...Jak zobaczylam dwie kreski na tescie po raz kolejny nie umialam sie cieszyc...balam sie...uczucia doiero przyszly jak uslyszalam bicie serca....Teraz w piatek przylecialam do Polski na egzaminy (na stale mieszkam w Anglii) i zle sie oczulam, zadzwonilam do kliniki we Wroclawiu gdzie nalezalam i pojechalam...juz nie bilo serce mojego dziecka...nikt mi nie umial powiedziec czemu..."wada genetyczna, tak sie zdarza, za miesiac Pani moze znowu zajsc w ciaze"-dla mnie to nie wytlumaczenie...na dodatek lekarz powiedzial, ze nie wiadomo kiedy zaczne krwawic...Wrocilam do domu, moj partner przylecial secjalnie zeby byc ze mna bo przysiegam nie chcialo mi sie i nie chce zyc...zaczelam krwawic nastenego dnia...najgorsze jest to, ze wiedziala co mnie czeka krok po kroku...I chyba nikt kto tego choc raz nie przezyl nie rozumie...pisze ten post bo moze ktos mi pomoze zrozumiec, da nadzieje albo podpowie jak przez to przejsc....dwa razy to za duzo...raz to za duzo...w ogole to jest bez sensu, tak nie powinno byc...