Amber_

Kochane Dziewczyny! Siedzę i płaczę :( Wszytko przez to, że spadło to wszytko na mnie tak niespodziewanie i nie mogę się z tym pogodzić. Przytrafiła mi się ciąża pozamaciczna jajowodowa pęknięta. Nawet nie wiedziałam, że jestem w ciąży. Miesiąc temu odstawiłam pigułki i od razu sukces... ale nie do końca. Wszytko odbyło się bardzo dramatyczne. W szpitalu cieszyłam się, że mi życie uratowali, a po powrocie do domu przyszedł czas na refleksję. Co dalej? Miałam ciąże jajowodową, która pękła i spowodowała krwotok. Jeszcze z 2-3 godziny i by mnie nie było. Ciągle się zastanawiam dlaczego mi się to przytrafiło. Czy mogłam temu zapobiec? Teraz cały czas płacze. Strasznie boję się, że przytrafi mi się to ponownie. Bo skoro raz się przytrafiło, to czemu miałoby się nie przytrafić drugi raz i pozbawić mnie całkowicie szans na dzidziusia. Przecież dbałam o siebie, regularnie się badałam - wszystko było w najlepszym porządku. Naprawdę bardzo chciałabym mieć maleństwo, boję się jednak, że nie będzie mi to dane. Nie mam zielonego pojęcia kiedy mogę się zacząć starać. Nie będę spokojna do czasu kiedy będę już w ciąży. Tylko kiedy zacząć się starać? Lekarze w szpitalu mówili, żeby nie zwlekać (może za 3 mies., maksymalnie za 6 mies. ) Z kolei dziś lekarz, u którego byłam skontrolować bliznę powiedział, że powinnam sobie z rok odpocząć. Nie wiem co robić :( Nie chcę stracić znów szansy na dzidziusia. Pozdrawiam Was! Czytając Wasze historie zakończone happy endem choć przez chwilę czuję ulgę i nadzieję.