Katarzynka

Witam Mam powazny problem, Moja przyjaciolka ma mlodszego o miesiac synka od mojego. Nasi chlopcy w tej chwili po 2,5 roku. Moj maluch mowi, jak cos chce to normalnie o to prosi(mowiac : Mamo daj mi to...) , sika do nocnika, reaguje na swoje imie jak go wolam , moge powiedziec ze jest bardzo dobrze rozwinietym chlopaczkiem. Natomiast Krzys nie mowi, jak cos chce to wydaje dzwiek: yyyyy..., mama go rozumie bo jest z nim wiec wie o co chodzi, nie reaguje na swoje imie, ucieka przed siebie nie odwracajac sie, spacery czy wyjscia z nimi to koszmar bo on leci przed siebie a ta mama tylko za nim biega i go lapie, zachowuje sie jakby byl nieobecny, potrafi siedziec i bawic sie jednym przedmiotem nawet pol godziny i tylko sie na niego patrzy i np. obraca. lub np przesypywac piasek z jednego miejsca na drugie. W ogole nie jest zainteresowany zabawa z moim synkiem. Caly problem polega na tym ze jego mama albo nie widzi ze z nim cos jest nie tak albo nie chce widziec...Kiedys zaczelam temat to agresywnie od razu go zakonczyla...A mnie szkoda tego dziecka i uwazam ze powinna isc z nim na jakies badania. Przykro mi to mowic ale ja widze w jego zachowaniu cechy autyzmu (troche studiowalam na ten temat)... Prosze mi doradzic jak pomoc w tej sytuacji...