Witam,
Mój syn skonczyl 3 lata miesiąc temu. Jest to wiek w którym mozna dziecko poraz pierwszy zapisac do przedszkola. Zalezalo nam na tym zeby tam poszedl, ponieważ ma problemy z komunikowaniem się. Nie prowadzi jeszcze dialogów. Mowi proste sforumowałnia typu:
- mama pić
- do góry (jak chce iść z salonu do swojego pokoju)
- jeszcze raz , a raczej cos w stylu "siaź" (oznacza to, ze chce np. zeby cofonac mu ciekawy moment w bajce)
- na podwórko (jak chce wyjść na dwór)
Zna dość duzo pojedynczych słow, jak ogladamy razem ksiazeczki nazywa różne przedmioty, zwierzeta, liczy niewyraźnie do 10, zna literki alafbetu itd.
Niestety chyba zbyt pozno zaczelismy uczyc go siadac na nocnik (tydzień przed pojsciem do przedszkola). Ma z tym duzy problem.
Syn po powrocie z przedszkola przychodzi roztrzęsiony (chodzi do przedszkola 4ty dzień) . Tak jak wczesniej siadał chętnie w domu na nocniku, tak teraz po przyjsciu z przedszkola ma ataki paniki jak kazemu mu usiasc na nocnik. Siedzac na nocniku tupie nogami, krzyczy, bije sie rekami. Dodatkowo jest taki jakby inny, tak jakby bardzo zamyslony. Leży na kanapie skulony i nie interesuja go zadne zabawy. Byćmoze jest to problem jego problemow z mowieniem, ze nie potrafi sie wygadac i wylac swoich emocji slownie. Panie przedszkolanki mówią że jest z nim problem. Nie słucha się , niechętnie wykonuje polecenia przedszkolanek, nie chce siadać na toalecie (wczoraj musialy mu nawet zalozyc pampersa).
Co mozna zrobic zeby syn prawidołowo się rozwijał? Czy w przedszkolu sie rozgada? Czy to moze byc jakis problem psychiczny np. autyzm? Syn oprocz opoznienia w mowie zachowuje sie normalnie. Zaczepia mnie, przytula sie, patrzy gleboko w oczy, smieje się, reaguje usmiechem na usmiech. Wykonuje w domu polecenia typu: Wyrzuć papierek do smietnika, przynieś piłke będziemy grać, przynieś buty pojdziemy na spacer, chodz idziemy do Twojego pokoju itd.
Pomóźcie, nie wiem co mam myslec i co mam robic zeby wyrownac mojego syna z innymi 3-4 latkami.
