Magda99

Witam, Na początku chciałabym odnieść do komentarza mojej przedmówczyni-podzielam Pani zdanie, wnioskując z opisanych problemów, również odnoszę wrażenie, że syn może mieć problemy z radzeniem sobie z w trudnych sytuacjach, a także z trudnością przychodzi mu okazywanie emocji. Należy pamiętać o tym, że dziecko buduje swój obraz siebie na podstawie tego, co myśli o nim rodzic, być może przez nie zwrócenie uwagi na problem w I klasie, sytuacja syna się pogorszyła. Czytając opis zachowań Pani syna myślę, że dobrym rozwiązaniem mogłaby okazać się wizyta u specjalisty, aby zdiagnozować je w kierunku ADHD. Dodatkowo pojawia się u państwa problem z ojcem alkoholikiem. Bardzo dobrze, że udało się pani i synowi od niego odciąć, jednak niestety prawdopodobnie sytuacje jakie miały miejsce, kiedy jeszcze mieszkał z wami, mogły odbić się na synu jak i na Pani. W tej sytuacji polecałabym terapie, aby przepracować traumę wyniesioną z kontaktu z ojcem. Jeśli chodzi o naukę, myślę, że powinna Pani popracować nad samooceną syna, ponieważ może on wychodzić z założenia, że nie będzie się uczył, bo i tak inni są lepsi. Kolejny aspekt na który chciałabym zwrócić uwagę to cel nauki, może syn tak naprawdę nie wie po co ma się uczyć? w tym przypadku dobrym rozwiązaniem byłaby rozmowa z dzieckiem i pokazanie mu, że zdobywanie wiedzy jest wartościowe, mówiąc kolokwialnie „że fajnie jest wiedzieć więcej”. Syn powinien mieć świadomość, że uczy się dla siebie. Prawdopodobnie, jeśli syn odchodzi od lekcji, rozmawia i robi mnóstwo innych rzeczy w tym czasie, ma problemy z koncentracją. W tej sytuacji sugerowałabym wprowadzenie planu dnia, co wywoła u syna poczucie bezpieczeństwa, ponieważ będzie wiedział, czego się spodziewać. Jeśli siedzi nad książkami 3 godziny i nic z tego nie wynika, uważam, że należałoby wprowadzić krótkie przerwy (5 do 10 minut) po maksymalnie 30 minutach nauki, w trakcie których syn dostarczy sobie trochę ruchu, np. wykonując parę ćwiczeń rozciągających. Ponadto dobrym pomysłem mogłyby się okazać wszelkiego rodzaju proste ćwiczenia na koncentracje np. gra memory. Pragnę zaznaczyć, że wszystkie wspomniane przeze mnie wcześniej aktywności powinna Pani wykonywać wspólnie z synem, a to na pewno zaprocentuje polepszeniem państwa relacji i przyniesie wiele pozytywnych skutków. Kolejny aspekt na który zwróciłam uwagę to kary, jeśli syn dostaje kary „na wszystko co możliwe” zwyczajnie się do tego przyzwyczaił, a kara sama w sobie nie zmieni jego zachowania. Być może do pewnego momentu kary skutkowały i dlatego je Pani stosowała. Syn może zrobić daną rzecz tylko po to, aby uniknąć kary, a nie dlatego, że sam z siebie chce ją zrobić, dlatego metoda kar jak i nagród, nie ma długotrwałych skutków wychowawczych i z czasem przestaje działać na syna. Najlepiej dążyć do takiego stanu, aby tych kar w ogóle nie było, a więc na budowaniu więzi i zaufaniu, kary natomiast nie pomagają w tworzeniu tej relacji. Aby podsumować moją wypowiedź, pragnę polecić pewną pozycję książkową, moim zdaniem wartą uwagi - jest to książka autorstwa Artura Kołakowskiego i Agnieszki Pisuli pt. „Sposób na trudne dziecko- przyjazna terapia behawioralna”. Książka zawiera w sobie teorie, jak i praktykę, co jest jej dużym atutem, a dodatkowo napisany jest w sposób przejrzysty i przystępny dla czytelnika. Książka jest dość obszerna, z tego względu uważam, że szczególnie powinna zwrócić Pani uwagę na rozdział 2, podrozdział 2.2 „Okulary na ADHD, czyli możliwości wsparcia w przypadku objawów nadruchliwości, impulsywności, zaburzeń uwagi.” W którym autorzy opisują różnego rodzaju techniki, pomagające w radzeniu sobie z objawami, np. jak przywołać rozproszoną uwagę. Życzę wszystkiego dobrego i owocnych efektów pracy z synem. Zapytaj pedagoga http://www.aps.edu.pl/uczelnia/instytut-wspomagania-rozwoju-cz%C5%82owieka-i-edukacji/zapytaj-pedagoga/