BaeBae

Mam dokładnie to samo. Czasem trafi się i lepszy dzień. Ale bywa tak, że w głowie mam myśli jakbym nawet żałowała... obwinjam się jeszcze bardziej. Boję się wszystkiego i męczę w domu. Bo nagle przestałam pracować, poznawać nowych ludzi w pracy, nowe miejsca, wyladowalam w domu. Caly dzien w pizamie. Z kolei mąż poszedl do pracy. Wraca po 18. Wiec staram sie spac długo, bo sen to zdrowie i zeby mi sie dzien tak nie dluzyl. Kolezanka ma 2letnia coreczke i pociesza mnie, ze miala tak samo i hormony jednak robia swoje. W czwartym miesiacu zaczelo jej sie zmieniac, zaczela sie czuc lepiej, z humorem roznie bywalo. Ale takie prawa ciazy. Jest szczesliwa mama, zycie zmienilo jej sie o 180 stopni, jak mowi, ale warto bylo, ma wspaniala corke. Musimy to przeczekac. Jesli jest bardzo zle, nie boj sie prosic o pomoc. Sprobuj porozmawiac z psychologiem. Ja probuje sie uspokajac i widziec sens w medytacjach. Jest cos takiego jak hypnobirthing. Hipnoporod, medytacje itd. Poszukaj na youtube. Na poczatku moze sie wydawac glupie, smieszne. Ale sprobuj. Ja kupilam tez kredki, wczesniej dostalam kolorowanki dla doroslych. Warto sprobowac poszukac czegos, co Cie uspokaja choc troche. Staram sie tez kazdy lepszy dzien wykorzystac na widzenie sie z rodzina. Moze w Twojej okolicy sa dziewczyny, ktore tez beda rodzic lub juz rodzily? A, za jakis czas mam nadzieje, ze moje fizyczne straszne samopoczucie bedzie troche ustepowac i chce sie zapisac na joge:) Trzymaj sie, buziaki!

Fantastycznie! Gratulacje i dużo zdrowia dla Ciebie i Maleństwa! Dzieci na pewno się ucieszą:)

W mojej głowie już nie ma ani jednej pozytywnej myśli. Ciąża planowana, a ja jestem załamana. i jedyne, na co mam ochotę, to wrócić do pracy :/