Witam. Jestem mamą 3 letniego Ksawcia. Ksawery urodzil sie w 30 tygodniu ciąży. Od 3 miesiąca życia rehabilitowany metoda bobath. Ksawciu robił postępy, choć powoli dochodził do nowych umiejętności. Jest mądrym, ciekawym zycia dzieckiem. Mowi pełnymi zdaniami, umie liczyć do 10. Zna abecadło. Uwielbia rozmawiać, przytulać się, jest bardzo wrazliwy. Problem, który nas dotyczy to głównie zaburzenia motoryczne. Syn samodzielnie nie chodzi. Prawdopodobnie jest to związane z jego psychika. Panicznie boi się chodzić. Boi sie upadków, bólu. I nie tylko tego. Synek boi się obcych ludzi, owadów i głośnych odgłosów (domofon, dzwonek telefonu). Nie moge rozmawiać przy nim przez telefon. Lubi jak skupiam na nim swoją uwagę. Maluch ma też problemy z percepcja - choć z kazdym dniem jest lepiej - ćwiczymy. Obecnie jest rehabilitowany przez jednego fizjoterapeute. Nie chodzi na dodatkowe zajęcia by nie zaburzać jego poczucia bezpieczeństwa. Nie tak dawno sam z siebie postanowił ruszyć do przodu. Zaczal przychodzić do mnie z pkt a do pkt b. Sam z siebie proponował pójście na spacer za rączkę. Az do momentu jak się rozchorowal i ... stanęliśmy w miejscu. Albo zrobiliśmy krok w tyl :(. Jak pracować z dzieckiem by przekonać go do pewnych rzeczy, jak tłumaczyć. Czy istnieje złoty środek by jakoś wzmocnić jego psychikę. Dodam że mam jeszcze rocznego synka, który już zaczyna samodzielnie chodzić. Proszę o odpowiedź i z góry dziękuję.
