1. MÓW to, co i Ty potrzebowałeś usłyszeć, gdy byłeś w wieku swojego dziecka: kocham Cię, dziękuję, damy radę, spróbujmy razem.
2. SŁUCHAJ tak, jak sam chciałbyś być wysłuchany: patrz w oczy (a nie w smartfona), śmiej się, gdy pada dowcip, i dziw, gdy historia jest wyjątkowa.
3. PYTAJ, co dziecko sądzi o sprawach, które je dotyczy. I ty miałeś swoje przemyślenia o świecie, gdy miałeś pięć, dziewięć, piętnaście czy osiemnaście lat.
4. DZIAŁAJ zamiast mówić: Pokazuj, że na agresję nie trzeba odpowiadać agresją, ucz szacunku do każdej istoty, zmieniaj świat wokół siebie, pytaj, gdy nie rozumiesz, płacz – gdy coś sprawia Ci przykrość.
5. KOCHAJ, bo moda na Lego mija, a kucykom z czasem wypadają tęczowe włosy. Czas poświęcony na nadgodziny przepada bezpowrotnie. A wspólny wypad do parku zostaje w środku – jak długoterminowa inwestycja.