jedrek0969

Nad bystrym strumykiem na łonie natury Dzielny młodzieniec spoglądał w chmury W porannym słoneczku się wygrzewał Witaminkę D nieświadom przy tym zażywał Dobrym zdrowiem się cieszył jak ktoś powiadał Na śniadanko co dziennie jedno jajko zjadał Siłacz był z niego wcale nie mały Lecz leniuchować uwielbiał dzień cały Jednego razu przejeżdżał orszak królewny Powóz się przechylił los jej był niepewny Doskoczył ów młodzieniec i zatrzymał konie Chwycił piękną dziewczynę w swoje mocne dłonie Powóz wpadł do wody lecz królewna ocalała Za uratowanie życia swoją rękę mu oddała Odważny młodzieniec swym szczęściem dalej by się łudził Lecz plusk zimnej wody ze snu go nagle obudził Nie było żadnego orszaku ani pięknej królewny Lecz nie był on wcale z tego powodu gniewny Gdyż wkrótce nad strumień po wodę przybyła Piękna jasnowłosa, na imię miała Ludmiła Niebieskimi oczami od razu go oczarowała Żyli długo i szczęśliwie oto bajka cała.