toomeek

Za górami, za lasami żył Król, który miał córeczkę ze złotymi wręcz włosami i urodą na piąteczkę. Na spacerach dzień spędzała, nikt Jej nie mógł upilnować. Lecz najbardziej uwielbiała przez swe okno obserwować ogród pełen pięknych kwiatków, wśród nich była śliczna róża. Blask i zdrowie swoich płatków zawdzięczała pracy stróża. Z wsi pobliskiej chłopak młody ciągle się nią opiekował. Ze strumyka dawał wody, dobrym słowem adorował, chwasty nowe wciąż wyrywał by do słońca dostęp miała. W dzień i w nocy u niej bywał. Wszystko to obserwowała z okienka smutna Królewna o miłości marząc skromnie. „Ech...nie jestem tego pewna czy ktoś będzie dbał tak o mnie ?:( „ Z każdym dniem i każdym rokiem Jej twarz mocniej wciąż smutniała. Zatroskany tym widokiem Król ogłosił : „Temu chwała, pół królestwa oraz ręka mojej córki, który sprawi, że wnet skończy się Jej męka, będzie śmiać się a nie łzawić.” Wielu śmiałków wnet przybyło. Były czary oraz magia. Nic to jednak nie zmieniło, wciąż był smutek i nostalgia. Szejk ze wschodu przebogaty złote jajko podarował. Na błyskotki i karaty swego celu nie zwojował. Alchemika witamina D i inne preparaty nie sprawiły by Dziewczyna uśmiechnęła się do Taty. Na nic zdały się też próby dzielnych wojów i siłacza. Błazen też nie przyniósł chluby bo Królewna wciąż rozpacza. Gdy już wszyscy spróbowali, i z północy i z zachodu nagle dostrzegła w oddali blask tak znany Jej z ogrodu. Pośród szeptów szedł bez lęku dzielnie chłopak ku Królewnie i trzymając różę w ręku klęknął i powiedział pewnie : „Dbając o nią dowiedziałem się że patrzeć na nią kochasz. Więc dla Ciebie ją zerwałem gdyż nie mogę znieść jak szlochasz. Jesteś dla mnie piękną różą. Chcę byś kwitła, promieniała i ochronię Cię przed burzą, byś od chorób nie cierpiała” Twarz Królewny na te słowa uśmiechnęła się radośnie i przytakiwała głowa Króla , który rzekł donośnie : „Na nic siła, na nic złoto oraz mądrość alchemika. Bez miłości jest głupotą żyć bo radość wszelka znika.” Od tej pory moi mili w Królestwie smutek nie gościł. Królewna i chłopak żyli pośród róż i swej miłości.