ivokuz

Dawno, dawno temu w królestwie Jesieni mieszkał król Troskliwiusz ze swoją córeczką, królewną Psotką. Mała Psotka uwielbiała się bawić, skakać, tańczyć, śpiewać, wszędzie było jej pełno. Całymi dniami biegała po dworze, co chwilę przeskakiwała mały strumyk płynący tuż przy pałacu, podziwiała treningi królewskich strażników – prawdziwych siłaczy, którzy każdy dzień zaczynali od zjedzenia świeżutkiego jajka wprost od królewskich kurek. Psotce dopisywały humor i zdrowie, dopóki świeciło słońce i mogła chłonąć jego ciepłe pocałunki. Ale nastały dni ciemne, deszczowe, ponure. Psotka straciła apetyt, entuzjazm, snuła się blada i smutna po zamkowych komnatach. Ojciec – król bardzo się martwił stanem córeczki, wzywał medyków, by odgadli powody cierpienia królewny i wymyślili lekarstwo. Z całego królestwa przybywali uczeni, by pomóc królewnie – nadaremnie! Nikt nie potrafił znaleźć przyczyny ani rozwiązania. Pewnego dnia na królewski dwór przybyła stara kobieta, przebrana wróżka. Długo patrzyła na bledziutką królewnę, pytała ją, czy tęskni za światłem, ciepłem, zabawami na dworze. Psotka smętnie odpowiadała, że brakuje jej tego wszystkiego. Wróżka rzekła: „Królu Troskliwiuszu, twoja córka jest jak kwiat – potrzebuje słonecznych promieni”. Król zrozpaczony pytał: „Skąd teraz wezmę słońce! O gwiazdkę z nieba – tak – mógłbym się postarać, ale słońce?! Tego nawet ja nie potrafię!”„Królu – rzekła wróżka – mam dla ciebie magiczną miksturę, która zastąpi twojej córce słońce – to witamina D, ona przywróci królewnie zdrowie, rumieńce i radość życia”. I tak się stało. Królewna zażywała codziennie witaminę D i znów była pogodna, pełna energii i pomysłów na nowe psoty. Król Troskliwiusz i całe królestwo odetchnęli z ulgą.