malami166

Naszym najradośniejszym porankiem był dzień kiedy otworzyłam oczy, za oknem było widno lecz zimno i sypał śnieg. Spojrzałam na mojego syneczka, który spał koło mnie. Uśmiechał się przez sen cała buzią,a ze nie ma jeszcze ząbków bo ma 2,5 miesiąca to było widać tylko te śliczne dziąsełka. Po pewnym czasie zaczął się budzić (kręcił się , przeciągał) i po chwili ujrzałam jak powoli, tak delikatnie otwiera swoje oczka. Spojrzał na mnie tymi cudownymi oczkami, uśmiechnął się do mnie i zaczął gaworzyć, nie rozumiem jeszcze jego języka:) ale wyobraziłam sobie ze mnie tak serdecznie wita i mówi "Cześć mamusiu, kocham Cię "łzy mi poleciały po policzkach i wtuliłam się do niego bardzo mocno. To był nasz pierwszy poranek kiedy synuś mnie przywitał swoją mową i takim szczerym uśmiechem:) Możliwość budzenia się codziennie przy nim jest najpiękniejsza i bezcenna.