Od pięciu miesięcy jestem najszczęśliwszą mamą na świecie, moja córcia rozwija się w zawrotnym tempie. Każdy poranek jest wyjątkowy, ale w pamięci nadal mam ten jeden...wstałam rano żeby podejść do łóżeczka, myślę sobie "jeszcze pewnie śpi" a tu niespodzianka, malutka ma szeroko oczy otwarte trzyma mocno zaciśniętą w piąstkach kołderkę i się nią bawi :) za chwilę zauważyła mnie przy łóżeczku, patrzy, patrzy lekki uśmieszek, a potem wielki banan na buziaczku :) takie miłe powitanie o poranku! nawet do przewijania pieluchy radość się przeniosła :)
