Martyna1995

Mojego chłopaka poznałam w szkole, gdy byliśmy w podstawówce. Pamiętam, że bardzo mi dokuczał (nie wiedzieć czemu). Pewnego razu nie wytrzymałam i gdy akurat szedł przede mną, wylałam na niego mleko (była wtedy w szkole jakaś akcja i nauczyciele rozdawali swoim uczniom mleko w kartonikach). Pamiętam, że od tamtego czasu miałam spokój. Następnie w 1 gimnazjum zaczęliśmy ze sobą ,,chodzić". Nie trwało to jednak długo, gdyż stwierdziłam, że ,,to nie to". Po 2 latach, gdy nawet nie zwracałam na niego uwagi, nagle zaczął mi się śnić. Przestrzegał mnie we śnie, że będziemy razem. Nie przejęłam się tym, gdyż pomyślałam, że przecież to tylko sen. Aż 6 grudnia 2010 roku wpadliśmy na siebie (przy ,,niewielkiej" pomocy koleżanki) i od tamtej pory jesteśmy nierozłączni. Od tamtego czasu Mikołajki są moim ulubionym świętem. Ta historia jest dla mnie zwariowana i do tej pory nie mogę uwierzyć, że to wszystko tak się potoczyło. W każdym razie jesteśmy już razem prawie 4 lata i świata poza sobą nie widzimy ;)