Amelia77

Witam serdecznie rok temu urodziłam martwą córeczkę, nie wykryto żadnych anomalii. zarówno ja jak i mąż jesteśmy zdrowi. Zaraz po porodzie zaproponowano mi pomoc psychologiczną jednak odmówiłam. Dziś mija już prawie rok a ja od kilku miesięcy czuję się coraz gorzej psychicznie, wydawało mi się że jeżeli od początku starałam się być silna to z czasem dam radę. Jednak jest coraz gorzej, brak poczucia sensu życia ogarnia mój umysł, lęk że znów stracę kogoś kogo kocham staje się nie do opanowania, wszędzie upatruję tragedię i stratę kogoś w najbliższych. Bardzo chciałabym zajść w ciąże i móc cieszyć się macierzyństwem, poznać jak to jest. Ale z drugiej strony paraliżuje mnie ,ta myśl, że wszystko się powtórzy, boję się zaufać życiu. Najgorsze jest to, że na samą myśl o podobnej sytuacji sama sobie wmawiam że tego nie przeżyje, i targnę na swoje życie. Te myśli mnie zamęczają, martwię się sama o siebie, dlatego zwracam się do psychologa, co robić, czy jestem chora i jak sobie pomóc. Dziękuję serdecznie.