NaszGroszek

Nie odzywałam się od czasu pobytu w szpitalu, którego niestety nasz synek nie wytrzymał... Trzymajcie się w dwupakach do terminu.

WielkiZnakZapytania, ja powiem tylko tyle, że On może spróbować i powinnaś dać mu szansę, ale nie jest to jednoznaczne ze ślubem itd... Po prostu możecie sprawdzić, jak wychodzi Wam wspólne bycie... U mnie masakra, znów mnie jakieś przeziębienie dopada :( Jutro USG i dowiem się jakie mam wyniki krwi...

I ja pozwolę sobie do Was dołączyć - pierwotnie termin miałam na własne urodziny, 2.08, teraz przesunęli na 31.07 i tak też jest w karcie ciąży...ale jak będzie, to i tak nie ja zadecyduję (a Groszek...). dlaczego Groszek? Bo na pierwszym usg jakie miałam, potwierdzającym ciążę, to nawet fasolką nie był (mam nadzieję, iż ON, i kibicujemy, aczkolwiek na czym się skończy jeszcze nie wiadomo...) Moja [nasza] historia jest nieco zagmatwana... zaliczyliśmy już na przełomie 9 i 10 tygodnia szpital i podtrzymanie ciąży, bo lekarz prywatny zlekceważył plamienie, w związku z tym, ostatecznie stwierdziliśmy, iż pójdę najwyżej na jakieś usg dodatkowo płatne, a ciążę niech prowadzą za free - to ich za***ny obowiązek. Zwłaszcza że jedną w 2010 straciłam bardzo wcześnie - teraz chyba jestem przewrażliwiona. Aktualnie jestem cały czas na zwolnieniu i duphaston'ie muszę prawie leżeć (chociaż staram się dużo chodzić, bo łóżka już nie kocham). No i jeszcze pisałyście o diecie - ja jem ostre i na ostre mam ochotę, po słodkim to ogólnie dziwnie mi się robi. Mdłości, wraz z rozpoczęciem 12 tygodnia minęły (a może pomaga codzienne picie melisy...?) No i jeszcze jedno, o ciąży dowiedziałam się po ostrym zatruciu alkoholem, a wypiłam wtedy aż jednego drinka (staraliśmy się długo, więc już po prostu nie wierzyliśmy, że się uda). Mam jak na razie 24 lata, a eM, też sierpniowy, jest ode mnie o rok starszy. [udało się przeczytać do końca?]